Ægir - 01.09.2013, Síða 22
22
Fyrirkall hjá bátseigandanum
Bátseigandinn Árni Guðlaugs-
son hafði vökult auga með
ungu útgerðarmönnunum og
tók ævinlega upp hanskann
fyrir þá ef honum þótti sem
einhverjir á bryggjunum væru
að finna að við drengina
varðandi útgerðina. „Og ef
hann þurfti að skamma okkur
fyrir eitthvað þá gerði hann
það aldrei á bryggjunum svo
aðrir yrðu þess varir. Hann
sagði okkur yfirleitt að koma
heim til sín um kvöldið og
við vorum alltaf skjálfandi á
beinunum í þeim heimsókn-
um. En alltaf var sama sagan,
Þórgunnur konan hans Árna
tók á móti okkur og hug-
hreysti okkur og svo þegar
við hittum Árna þá þóttist
hann ekkert muna að hann
hefði boðað okkur og ræddi
bara málin góðlátlega við
okkur. Eitt af því sem hann
fann að við okkur var að við
tókum stundum tvo með
okkur á bátinn en það hafði
hann bannað okkur. Við
reyndum stundum að fela
þann fjórða með því að láta
hann liggja í bátnum meðan
við rérum út úr höfninni!”
Upphafið að
sjómennskuferlinum
Útgerð Sigga og Ara hf., eins
og titillinn er á forsíðu afla-
dagbókarinnar frá 1973 lauk
með því ári. Þeir skráðu
raunar í upphafi ársins 1974
að þeir hafi fullan áhuga á
því að róa það vor og bókin
endar á því að þeir gerðu
lista yfir nauðsynlegar lagfær-
ingar á bát og búnaði. „Þarna
fengum við vinnu við að
sendast með póstinn á Dal-
víkinni og fengum fyrir það
svolítinn pening þannig að
útgerðin vék. En þetta eru
mjög skemmtilegar minningar
sem endurspegla vel hvernig
tíðarandinn hefur breyst í
þjóðfélaginu,“ segir Sigurður.
„Svona lagað gæti sennilega
ekki gerst í dag.“
Síðar lágu leiðir útgerðar-
mannanna tveggja í stýri-
mannaskóla og þaðan í sjó-
mennsku. Þó voru þeir aldrei
saman á sjó eftir þetta en Sig-
urður var fyrst eftir nám með
eigin bát á Dalvík, Merkúr,
og síðan stýrimaður og skip-
stjóri á bátum og togurum.
Þeirra á meðal var Haraldur á
Dalvík, bátar og togarar
Blikaútgerðinni á Dalvík, tog-
ararnir Kambaröst á Stöðvar-
firði, Hjalteyri, Margréti hjá
Samherja og síðan á Baldvin
NC frá árinu 2004.
Ari Gunnarsson lést hins
vegar á 31 aldursári í hörmu-
legu fjallgönguslysi á fjallinu
Pumo Ri í Nepal árið 1991 en
hafði fram að því haft sjó-
mennskuna sem sitt aðalstarf.
Reikningum var skilmerkilega haldið til haga. Hér er annars vegar innleggsnóta frá KEA á Dalvík fyrir 23 kílóum af grásleppuhrognum og hins vegar skemmtilegur reikn-
ingur þar sem Kristján Þórhallsson, faðir Sigurðar, innheimtir útlagðan kostnað fyrir garni. Og sonurinn kvittar samviskusamlega á nótuna; Greitt - SK!
Æ G I S V I Ð T A L I Ð