Tímarit Máls og menningar - 01.03.1955, Blaðsíða 68

RÖGNVALDUR FINNBOGASON
Séra Eiríkur Helgason
EG hef verið heðinn að fylgja hér úr hlaði ræðu vinar míns og starfsbróður,
Eiríks heitins Helgasonar prófasts, með nokkrum orðum, og er mér ljúft
að minnast hans hér, þótt það verði af fátæki gert. - Hann fæddist á Eiði á Sel-
tjarnarnesi 16. febrúar 1892, sonur hjónanna Helga Arnasonar og konu hans
Kristínar Eiriksdóttur. Eiríkur varð stúdent 26. júní 1914 og cand. theol. frá
Háskóla Islands 14. febrúar 1918. Hann varð sóknarprestur Oræfinga sama
ár og sat í Sandfelli til ársins 1931, er liann fluttist til Bjarnaness, þar sem
hann var preslur jafnan síðan. Prófastur í Austur-Skaftafells prófastsdæmi var
hann frá 1944' til dauðadags, en hann lézt 1. ágúst 1954.
Hér er stiklað á því stærsta í hinni ytri lífsumgerð og fjölmörgu sleppt, sem
upp mætti telja af störfum hans. En þetta verður látið nægja, þar sem ég hef
ekki hugsað mér að rekja hér æviþætti Eiríks ýtarlega, heldur að leiða fram
þá þætti skapferlis hans, sem mér eru nú ljósastir fyrir augum, og um leið að
þakka það fjölmarga, sem það var á þó alltof stuttri samleið okkar.
Aðeins örfá ár eru síðan leiðir okkar lágu fyrst saman. Ég stóð þá í vanda
á vegamótum, spyrjandi margs, sem varðaði bæði lífsskoðun mína og trú og
mér veittist örðugt að fá þau svör við, sem mér nægðu. — En þá var það, að
fundum okkar bar fyrst saman og frá þeirri stundu batzt með okkur vinátta,
þólt hálfur þriðji tugur ára skildi milli okkar. Og sú vinátta treystist eftir því
sem fram leið, en því skal sízt leynt, að þar var ég þiggjandinn en hann gefand-
inn. Þessi kynni tel ég nú eitt mesta lán mitt. Reynsla hans og hollráð urðu mér
styrkur og sannfæring til þess verks, sem ég var að ganga til, sú hvatning, sem
ég tel að ráðið hafi vali mínu að lokum. Og þótt þessa firrð tímans bæri milli
okkar, fannst mér andi hans oftast vera yngri en flestra minna jafnaldra. —
Réttlætiskennd hans og mannást, víðsýnin og heilskyggnin að greina milli
hins stóra og hins smáa, einurð hans, gleði og græskulaus fyndni, hispursleysi
Iians og bjartsýni áttu sér fáar skorður, þar var fár hans líki. Og eins og þessir
58