Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Side 29

DÓMSMÁLARÁÐHERRANN SEFUR
SKELEGGUR: — Hann syngur þar þessar ... þessar vísur. Vissirðu ekki að
hann leikur á gítar?
JÓNMUNDUR: — Jú, jú .. . En þó hann syngi einu sinni í viku!
SKELEGGUR: — Hann syngur tvisvar í viku.
JÓNMUNDUR: — Það breytir engu.
skeleggur: — Allt breytir einhverju.
Þögn.
SKELEGGUR: — Hann reykir iðulega vindla. Og hann drekkur brennivín.
JÓnmundur: — Mér er sama. Jafnvel þó hann syngi þrisvar í viku ... Hvaða
vinna er það fyrir fullfrískan mann!
Jónmundur drepur í vindlinum.
jónmundur. — Það er þá augljóst að málið verður ekki útkljáð fyrirfram.
skeleggur: — Afbrotið er á huldu!
jónmundur: — Við getum með engu móti vitað, eins og algengast er, hver
niðurstaðan verður.
skeleggur: — Forsendurnar vantar!
JÓNMUNDUR: — Óvenjulegur maður! Óvenjuleg málsmeðferð!
SKELEGGUR: — Þetta er realpólitík, kæri minn. Realpólitík. Ég legg fyrir hann
snörur: það er góð og gömul aðferð til að komast að sekt manna!
Þögn.
JÓNMUNDUR: — Er það þá ætlun þín að hann komist ekki inn?
SKELEGGUR: — Hvað mundir þú gera í hans sporum, hafandi fengið boð, en
koma að lokuðu?
JÓNMUNDUR: — Og dyrabjallan ómlaus.
skeleggur: —Með öllu.
JÓNMUNDUR: — Og þvottahúsglugginn reyrður aftur.
skeleggur: — Þrælbundinn.
jónmundur: — He, he, he.
skeleggur: -— Ha, ha, ha.
.TÓnmundur: -— Má ég fá mér aftur í glasið?
Skeleggur gengur til hans, að barnum.
SKELEGGUR: — Ja, ef hann er vitlaus ...
jónmundur, hellir kokteil í hans glas: — Eftir framkomunni að dæma er hann
ómótmælanlega vitlaus.
SKELEGGUR: — Já, en hvað vitum við um innrætið? Hvað er það sem hann
leynir, það sem hann yrkir?
jónmundur, hellir kokteil í sitt glas: — Það er nefnilega það.
187