Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Blaðsíða 34

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
jaspis: — 50%. Og 50% lán.
skeleggur, gengur lil Jaspisar, við Jónmund: — Þó sagan um gluggalófann
væri ekki ýkja fyndin, þótti mér hún lærdómsrík, Mundi. Það var að henni
dulrænn keimur. Hún gæti verið vísbending handanað. Öll erum við kölluð
til einhvers, ekki satt? Allar sögur verða túlkaðar á marga vegu. Sögu Jasp-
isar skil ég svo: það var verið að kalla Madömuna út. Ut í garð. Til blóm-
anna og trjánna. Frá því ég var ungur efnilegur ræðumaður í Verzlunar-
skólanum, hef ég einmitt talið að leiðin til þroska lægi út um gluggann.
Hann klappar á öxl Jaspis. Við megum ekki vera of strangir við ungu menn-
ina, Mundi.
JASPIS, lítur upp: — Eg þarf líka að fá innflutningsleyfi.
skeleggur, kippir að sér hendinni: — Heyrirðu það, Mundi.
JÓNMUNDUR: — Eru þá vaskar fyrir augað?
skeleggur, gengur framar: — Þið þessir sveitaruddar skiljið ekki sálir.
jónmundur: — Við reiknum með jrví sem meira er: ahnannahag.
skeleggur: — Margt smátt gerir eitt stórt.
JÓNMUNDUR: — Hvað er duttlungur einnar konu, þó hún sé fríð, móts við . ..
móts við almannahag? Ég kalla það sóun á gjaldeyri að flytja inn græna
vaska. Okkur vantar stórvirk framleiðslutæki. Þegar ein beljan mígur ...
skeleggur: — Fólkið er ekki þannig.
jónmundur: — Tízkan er þannig.
Þögn.
SKELEGGUR: — Heimilisfriðurinn getur hæglega oltið á vöskunum.
JÓNMUNDUR, snýr sér frá: — Þá er þeim betra að skilja.
Þögn.
skeleggur: — Taugarnar sem slitna við skilnaðinn gróa ekki.
Þögn.
JASPIS, ákajur, við Skelegg: — Þar sem aðeins hvítir vaskar teljast nauðsynja-
vara, þarf ég að fá yfirlýst að mér sé brýn nauðsyn á grænum vöskum.
Loki kemur inn um dyr fremst til hœgri. Hann er jrakkalaus, með trefil
um hálsinn, og heldur á gítar. Skeleggur bregður við, og gengur hratt til
Jónmundar.
skeleggur, við Jónmund: — Hann hefur þá komizt inn.
jónmundur: — Lipurð hefði getað nægt honum.
skeleggur, gefur Loka auga: — Ef til vill...
loki, hneigir sig: — Góðan daginn.
jónmundur: — Lipurð og vilji...
192