Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Blaðsíða 13

Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Blaðsíða 13
SAGA VESTRÆNNAR ÍHLUTUNAR í KÍNA og þá beið Sjang Kæ-sjek ekki boð- anna að taka upp leyniþráðinn við Tokíó, meðal annars með aðstoð fas- istans Walters Stennes. Um þetta leyti skipaði Sjang Kæ- sjek nokkrum hershöfðingja sinna að ganga á hönd Japönum með lið sitt, til þess að þeir gætu barizt við komm- únistaherina í Norður- og Mið-Kína með japönskum vopnum og fjárstuðn- ingi. Hugmynd hans var einföld. Ef Oxulveldin ynnu myndu þessar her- sveitir auðvelda honum að söðla yfir til liðs við þau. Og þótt Bandamenn ynnu myndu þær samt koma að gagni: við upphaf borgarastyrjaldar- innar, sem óhjákvæmilega hlyti að fylgja friðarsamningunum, yrðu þær staðsettar á svæðum sem Kuomintang hafði fyrir löngu yfirgefið og gætu hafið sókn þaðan gegn kommúnistun- um. Undir styrjaldarlokin, þegar Japan- ar gátu ekki lengur hamlað gegn yfir- burðum Bandaríkjamanna í lofti og á sjó, gripu þeir til þess ráðs að reyna að opna flutningaleiðir norðan frá Mansjúríu alla leið suður til landa- mæra Indókína, á landsvæðum sem Kuomintang hafði á valdi sínu. Sjang Kæ-sjek snerist ekki til varnar fremur en endranær. í þess stað beitti hann vopnunum, sem Bandaríkjamenn höfðu afhent honum, og hersveitum sem bandarískir liðsforingjar höfðu þjálfað, til að hefja umsátur um kommúnistahéröðin og gera árásir á þau. Til japönsku vígstöðvanna sendi hann ekki hermenn, heldur samninga- menn. Öll þessi dæmi um stjórnmála- glæfra Sjang Kæ-sjeks (sem jafnan miðuðu að því að tryggja leppstjórn •hans völd hvor stórveldablökkin sem ynni styrjöldina) hafa síðan verið staðfest af óyggjandi sönnunargögn- um. Sumt var dregið fram í dagsljós- ið á styrjaldarárunum, ekki einungis af kínverskum föðurlandsvinum, held- ur einnig af bandarískum liðsforingj- um og stjórnarerindrekum, þeirra á meðal sjálfum Stillwell hershöfðingja, er var æðsti yfirmaður bandaríska herliðsins í Kína þar til hann var fjar- lægður 1944. Viðhorf bandarískra stjórnarvalda hafði að sjálfsögðu gjörbreytzt eftir skyndiárás Japana á Pearl Harbour. Fram að þeim tíma höfðu þau að vísu litið landvinninga Japana í Kína illu auga, einkum vegna þess að Japanar voru tregir til að virða sáttmála Bandaríkjanna um hinar „opnu dyr“ og boluðu fjármálaspekúlöntum þeirra burt af yfirráðasvæðum sínum. Hinsvegar kom þar á móti, að með hernámi Mansjúríu urðu Japanar einskonar varnarveggur gegn áhrifum Sovétríkjanna á málefni Kína, og sundurlimun Kína var í sjálfu sér á- kjósanleg þegar verknaðurinn var framinn af annars flokks stórveldi eins og Japan, sem síðar yrði auðvelt að sveigja undir vilja hinna „stóru“. 171
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.