Tímarit Máls og menningar - 01.02.1962, Qupperneq 68

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Höndin var mögur og sinaber og Ijósbrún — og þannig var andlitiff magurt
og ljósbrúnt og ótal smáar hrukkur um augun, sem voru dökk og djúpstæð og
gáfu ekkert sérstakt til kynna. Ekki feginleik eða undrun og hvorki bón né
þakklæti eða nokkurn skapaðan hlut.
— Takiði við enda hjá honum, sagði skipstjórinn, og nú var hann kominn
út á brúarvænginn og virti gestinn og þessa hrörlegu bátskel hans fyrir sér.
Einn hásetanna teygði sig yfir borðstokkinn ofan í bátinn og rakti upp
fangalínuna og batt hana, en ókunni maðurinn skreið um borð, og þar sem
hann stóð á þilfarinu andspænis þeim náði hann þeim tæpast í öxl, og hann
brosti eins og afsakandi og sem snöggvast kom glóð í þessi djúpstæðu tjáning-
arlausu augu.
Þeir horfðu hverjir á aðra og skoðuðu hverjir aðra góða stund og sá ókunni
bar engin sjóklæði, heldur var hann klæddur í jakkagarm, sem var orðinn
rennvotur af þokunni og nældur upp í hálsinn með öryggisnælu, og baskahúfu
hafði hann á höfði.
— Þetta er doríufiskari, sagði skipstjórinn af brúarvængnum og litli mað-
urinn leit jafnskjótt upp á hann. Tillit hans verður dálítið hundslegt og hann
kinkar kolli í ákafa eins og hann hafi skilið það sem sagt var.
— Do you speak English? sagði skipstjórinn.
Litli maðurinn heldur áfram að kinka kolli og segir — Un poco — svo bætir
hann við — little, og þar með segir skipstjórinn honum að koma upp í brúna
og ræða við sig málið, en það skilur ókunni maðurinn ekki, og það kemur í
sama stað niður, þótt skipstjórinn bendi honum að koma. Það er ekki fyrr en
hásetarnir taka undir handlegg hans og leiða hann að járnstiganum að hann
skilur, og kattfimur klifrar hann upp á brúarvænginn og þeir ganga inn í
brúna. Litli maðurinn skimar í kringum sig og hann er á svipinn eins og lög-
hlýðinn borgari sem skoðar fræga kapellu — og ratsjáin og dýptarmælarnir
og fisksjáin, þetta eru bersýnilega mjög nýstárlegir hlutir í hans augum. Svo
lítur hann á skipstjórann og man eftir einhverju og þrífur af sér baskahúfuna.
Skipstjórinn brosir góðlátlega og uppörvandi. — Þú ert fiskimaður frá ■—■
frá portúgalskri ... hann leitar að orðinu en finnur það ekki og segir segl-
skipi í staðinn.
— Sí senor — yes, segir litli maðurinn og kinkar ákaft kolli.
— Hvar er skipið þitt? spyr skipstjórinn.
— Veit ekki, segir portúgalinn og ypptir öxlum og bendir út í þokuna. Síð-
an reynir hann að útskýra hvernig á sér standi og loftskeytamaðurinn kemur
fram og þeir bera saman bækur sínar skipstjórinn og hann og skilja báðir
58