Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1963, Page 52

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1963, Page 52
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR Begonía, sem nú er komin inn til að hreinsa af borðunum segir: Fyrst éta fiskarnir líkin, síðan étum við fiskinn. Og þá er maður búinn að éta lík. Þá held ég sé skárra að lifa á pillum eins og ungfrúin okkar stingur upp á, segi ég og fer, segir bókavörðurinn. Annars hef ég heyrt, eins og þú segir, að þeir hafi blessað vatnið á táknrænan hátt við hámessuna, þegar prestaskóla- nemarnir í Salamanca komu. Og síðan hafi þeir sent kross og látið hann fljóta á vatninu hjá Vatnsbakka. En það er bara ekki víst, að það sé nóg. Góða nótt. Mikil er Grindavíkin í manninum, hugsa ég. Skömmu síðar rísa allir upp frá borðum og hverfa til herbergja sinna til að melta áður en bíóið byrjar. Unga stúlkan og ég erum ein eftir í borðstof- unni. Hún les í bók og er alltaf að fletta. Skyndilega snýr hún sér að mér og spyr, hvort ég sé útlendingur. Ég segi svo vera. Ertu stúdent? spyrhún. Nei, segi ég. Ég er nefnilega sjálf í menntaskóla, segir hún. Ég féll, og mér er refsað með því að búa hérna, en ekki heima. Pabbi er forstöðumaður sýslusjúkrahúss- ins. Mig mundi langa til að verða læknir eins og hann, en þú getur rétt ímynd- að þér hvaða móttökur ég fengi, kvenmaður. Mig mundi langa til að gerast umferðalæknir, ferðast milli þorpanna hér á hásléttunni og kynnast lífi fólks- ins. Foreldrar mínir vilja það ekki. Til hvers ætti ég þá að vera að læra undir stúdentspróf! Mig langar hreint ekkert í heimspekideildina, þangað fara all- ar stúlkur, þær ljótu, segja strákarnir, hinar giftast. Þú getur ekki haft hug- mynd um, hvað fólk er afturhaldssamt hér uppi á hásléttunni. Kerlingamar eru ekki einu sinni búnar að uppgötva pillur, hvað þá sprautur. Og bændurnir drepast fremur en leita til læknis. Sýslusjúkrahúsið stendur næstum autt. Þú hefur kannske tekið eftir stóru byggingunni þegar þú komst? Byggingunni uppi á hæðinni við Valladolid-veginn? spyr ég. Já, og hér í nágrenninu er verið að byggja stórt berklahæli. Það verður áreiðanlega aldrei notað. Annars er fólk héma yfirleitt hraust, loftið er svo heilnæmt, og veikist ekki fyrr en það deyr. Það er munur, segi ég. Annars er fólk hérna ægilega þröngsýnt. Þú heyrðir í þeim áðan. Svona mundi ekki þekkjast í Frakklandi. Fangavörðurinn þykist allt vita, annað hvort hann sjálfur, og ef svo er ekki, þá einhver kunningi hans. Kannske þekk- ir hann alla. Hann er fangavörður. Eru svona margir í fangelsinu? spyr ég. 42
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.