Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1963, Síða 55

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1963, Síða 55
JAIME GIL DE BIEDMA (Fáorður formáli Jaime Gil de Biedma er fœddur 1929 í Segovia, en hefur alið mestan aldur sinn í Barcelona, þar sem hann er framkvæmdarstjóri eins auðugasta fyrirtækis Spánar, Filipínska tóbaksfélagsins. í skáldskap er hann fylgjandi hinum svonefnda Barcelona- skóla, sem ber í stefnuskrá sinni félagskennd, sem oft verður vart greind frá þjóðfélags- raunsæi. Hann er þrístirnið: José Agustin Goytisolo, Carlos Barral og Gil de Biedma; að sögn Barrals bera þeir „iðnaðarættamöfn, og er frjálst að ákveða það, sem engu máli skiptir“, en hver um sig ber þó sitt svipmót í skáldskapnum og uppsprettur ljóða þeirra eru einstaklingsbundnar, þótt þeim sé sameiginleg öllum „hin slæma samvizka", og þeir kalla sig oft: skáld samvizkubitsins, og er það því dýpra, sem fjölskyldufyrirtækið er auð- ugra, og nær þess vegna hástigi, samkvæmt kenningunni, í Gil de Biedma. I skáldskap sínum leita þeir uppmna síns, æsku sinnar, að fyrstu minningum, þar sem heimur þeirra hefst: í borgarastyrjöldinni, en hana má telja upphaf heimsmyndar þeirrar, sem spænsk nútímaskáld gera sér; sú mynd er oft beiskjublandin líkt og aðstaða þeirra i þjóðfélag- inu núna. Þeir eru og voru börn „velstæðisins“, eins og þeir nefna það í háði, „stöðugt áhorfendur". Upphaflega komu þeir fram sem ljóðræn skáld öldugjálfurs, náttúru, orða, vinda, fugla og handa, svipaðir Éluard, en sannleikurinn umhverfis þá varð ennþá nær- tækari með ámnum, og ægilegur eins og hinar hræðilegu fordyr fjölskyldufyrirtækisins, sem vofði yfir þeim, svo tilfærð séu orð Barrals. Tvískiptir milli raunveruleikans og ósk- arinnar yrkja þeir, eftir að hafa goldið keisaranum það, sem keisarans er, jarðbundin ljóð með moldarkeim og ást á manninum, sem hefur verið og er aðalsmerki allrar spænskrar listar. Það er eins og því hærra sem klerkamir þeirra hafi hrópað á almætti guðs, því heitar hafi ákall hins spænska listamanns verið til jarðarinnar og hennar bama. Horfið á Velázques, Goya, lesið Cervantes, Quevedo, Galdós, Cemuda og Salinas, og athugið spænsk nútímaskáld og málara. Alstaðar rekst maður á lifandi mannverur teknar út úr umhverfinu ófölsuðu, það er eins og við þekkjum þær allar upp til hópa; líkt og þær vilji kenna: Til að skapa list þarf ekki að hverfa til hins ósjálfráða, heldur til hins sjálfráða, sem þó ber oft í sér eitthvað ósjálfrátt. Ljóð Jaime Gil de Biedma eru mjög sjálfráð, en þessi ljóð, sem hér birtast, gefa ekki nema einhliða hugmynd um kveðskap hans. Nei, nei, nei, varizt að falsa skáldskap með því að hlína á eina hhð hans. Þið eruð ekki „forstjórar hinnar fölsuðu sögu“. Ljóðin birtast hér almenningi í fyrsta sinn. Upphaflega vom þau prentuð sem jólakort handa kunningjunum. Þessi tvö ljóð af Fjórum siðferðisljóðum eru birt með leyfi höf- undar. Bækur Jaime Gil de Biedma eru: Samkvæmt dómi tímans, Samferðamenn (Companeros de viaje, eiginlega Nytsamir sakleysingjar, eins og það heitir á máli stjórnmálanna) og Cántico: heimur og ljóðlist Jorge Guilléns. Hann vinnur nú að bók um Espronceda, um ábyrgð skáldskapar og skálda, en þau, eins og flesta grunar, eru ekki laus við ábyrgð eins og dýr eyðimerkurinnar. — G. B.) 45
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.