Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Page 74
Tímarit Máls og menningar
13
Ketill dregur upp pípu, leikur við
hana, ætlar að stinga henni uppí
sig.
Í14
Eiríkur leggur frá sér hnífapörin án
þess að líta til hægri eða vinstri;
jafnhlutlaus og hreimlaus.
ketill: Sodan!
Þóra gefur honum olbogaskot svo hann
nœrri missir pípuna.
RÖDD EIRÍKS; Veláminnzt . . .
. . . Hvað er lýgi? Einhver spurði einhvern-
tíma: Hvað er sannleikur?
rödd þóru: Svona spyrja ekki þeir sem
þjást af höfuðverki dag eftir dag!
EIRÍKUR lítur loks upp: Höfuðverkur . . . ?
Hvað er það . . . ?
Hlátur Ketils.
15
Ketill hlær. Hann otar pípunni KETILL: Þetta er víst kallað fílósófí. Ég
fram þegar hann talar. hef aldrei verið sterkur í filósófí. . . . Þau
16
Katrín frænka, að sjálfsögðu í
varnarstöðu, þreifar fyrir sér um
nýjan mótleik.
slá okkur bara út, Katrín frænka, krakk-
arnir, í fílósófí! Hann hlœr. En öllu gamni
fylgir nokkur alvara. Ég þekki höfuðverkja-
köst Þórarins, við sátum saman í 6. bekk;
og þó skömm sé frá að segja var ég fúxinn,
en hann dúxinn, þráttfyrir höfuðverkinn.
Hann hlœr. Fílósófí . . . jahérna!
katrín frænka: Þetta fer í augun á hon-
um, svo hann blindast . . . Lögreglan tók
hann þannig á sig kominn í fyrriviku, útí
Hljómskálagarði . . . Hann var á kvöld-
göngu í veðurblíðunni, að hlusta á fugl-
ana . . . Lögreglan taldi hann ofurölvi af-
því hann slagaði . . . setti hann inn . . .
blindaðan af höfuðkvölum. Hann heimtaði
blóðprufu, en hvað tjóaði það: þeir sáu að
hann slagaði!
rödd KÖTU jlœrðarleg: Maðurinn þyrfti
að leita læknis . . .
KATRÍN FRÆNKA: Hann hefur margleitað
64