Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Side 94

Stokeley Carmichael
Black Power
Við ætluðum að semja skrifaða ræðu fyrir þessa ráðstefnu og við hófum
undirbúning þrem vikum áður en lagt skyldi af stað, en af því að ég svalt
heilu hungri þótti Bandaríkjastjórn réttara að sjá mér fyrir daglegum máls-
verðum og lokaði mig inni í fangelsi; þar missti ég öll frumdrögin að ræð-
unni. Nú hef ég reynt að semja aðra.
Ég hef setið þessa ráðstefnu síðan á laugardag og áttað mig illa á hlut-
unum enda hvorki sálfræðingur né sérfræðingur í geðveiki; ég er virkur
stjórnmálamaður og einstaklingurinn er ekki viðfangsefni mitt. Ég held að
það sé að hengja bakara fyrir smið þegar rætt er um einstaklinginn. Tal
okkar í Bandaríkj unum núna, og reyndar í þriðja heiminum öllum snýst
um alþjóðlegt kerfi hvítrar yfirdrottnunar sem er samtvinnað alþjóðlegum
kapítalisma. Það er ætlun okkar að brjóta þetta kerfi á bak aftur, annars
verðum við molaðir. Þeir sem líta á sig sem hluta af þessu kerfi verða að
molast með því.
Ég mun því ekki einblína á einstaklinginn - ekki einu sinni ræða hann.
Ég ætla að tala um kerfið. Mig langar til að koma með nokkrar tilvitnanir
til stuðnings þessari fyrirætlan. Sú fyrsta er eftir einn af verndardýrlingum
mínum, Frantz Fanon. Hann segir:
„Freud hélt því fram að fjalla ætti um þátt einstaklingsins með sálgrein-
ingu. Það mun sýna sig að firring blökkumannsins er ekki einstaldingsbund-
ið vandamál, en þarfnast félagslegra skýringa. Svertingjavandamálið er
annað og meira en vandamál blökkumannaliópa sem búa í sambýli við hvíta
menn; það felst miklu fremur í arðráni svertingja, þrælkun, fyrirlitningu ný-
lenduherranna; eða öllu heldur í auðvaldsþjóðfélagi sem er þjóðfélag hvítra
manna - fyrir einskæra tilviljun.“
En fyrst svo vill til að þetta þjóðfélag er hvítt þá ræðum við um það -
vestræna þjóðfélagið hvíta.
Onnur ástæða til þess að ég ræði ekki einstaklinginn er sú, að mér finnst
að í hvert sinn sem þið berið fram spurninguna um kynþáttavandamál í
84