Tímarit Máls og menningar - 01.10.1975, Side 27

... hvernig skal þá Ijóð kveða?"
áður væri rangt að skipa honum í flokk þeirra að öðru leyti. Hugtakið
módernismi er raunar óljóst og verður ekki skilgreint með ákveðnum ein-
kennum forms einum saman. Nútímaljóðið hefur þróast í heimi firringar
og flækju sem tjáningarform fyrir angist mannsins og einsemd, þótt fleira
fljóti með, og skáldum hefur verið títt að útmála kvöl og óhamingju án
félagslegrar og sögulegrar viðmiðunar eins og ekkert annað væri til. Olíkt
þessu var Jóhannes frá upphafi skáld mikillar sjónvíddar og setti lífsfyrir-
bærin sem hann lýsti í stórt orsakasamhengi í stað þess að túlka þau ein-
angruð. Lífsskoðun hans og róttæk félagshyggja voru áfram óbreyttar
þrátt fyrir hamskipti ljóðsins enda þótt þau séu stórkostlegri en hjá nokkru
öðru íslensku skáldi. En allt um það litar hugblær skáldsins, hinn rauði
stílþráður persónuleikans, hvert og eitt ljóð. Hann þurfti aldrei endurnýj-
unar við.
137