Tímarit Máls og menningar - 01.10.1975, Blaðsíða 105

Ráðherradagar Björns Jónssonar
landsbankann, ætlið yður að mæta í landsbankanum í dag og taka sæti þar sem
gæslustjóri bankans, þá þykir rjett að tjá yður hjer með til leiðbeiningar, að
stjórnarráðið teiur yður þetta óheimilt, þar sem ákvörðun þess í framannefndu
brjefi um frávikning yðar stendur óhögguð, og það ætlar ekki að setja yður inn
í gæslustjórastöðuna apmr.
Björn Jónsson
/ Jón Hermannsson
Til
herra háyfirdómara Kristjáns Jónssonar
R. af Dbr. Reykjavík.
Samhljóða brjef fjekk síra Eiríkur Briem. Á eintak sitt hafði Kr. Jónsson
skrifað Lög N° 12. 9. júlí 1909 § 1.
Við brjef þetta, sem gæslustjórunum var fært af 2 lögregluþjónum,
heyktist síra Eiríkur Briem svo, að hann settist aptur og fór ekki í bank-
ann, þrátt fyrir skýlausa yfirlýsing sína bæði við Hannes Hafstein, Jón
Olafsson og að nokkru leyti við L. H. Bjarnason. Því sagði Hannes Haf-
stein litlu síðar við hann í talsímanum, er síra Eiríkur fór að klóra yfir
það, að hann hefði ekki mætt, að nú hefði hann látið ásannast illmæli
sem Björn hefði sagt um hann í eyru kunningja síns eins: „Kristján kem-
ur, en skræfan Eiríkur situr heima.“ Varð Eiríki orðfall við það og slitu
þeir þá samtalinu. Yfirklór Eiríks gekk út á það, að óþarfi væri fyrir sig
að fara, úr því að hann hefði fengið brjefið og í annan stað, að alþingi
myndi ekki telja sig bært um að leggja úrskurð á frávikninguna, ef málið
væri gert að dómsmáli, en ef það væri ekki gert, myndi það hafa til að
setja sig inn aptur.
Kristján Jónsson kom aptur á móti í bankann laust eptir 12, eins og
hann hafði tjáð ráðherra í brjefi sínu til hans, dags. 22. nóv., til þess að
taka þar sæti. Var þar mættur kand. jur. Ari Jónsson af hálfu ráðh. og
kvaðst hafa umboð frá honum, en Kristján Jónsson kvaðst ekki hirða um
að sjá það. Hann kvaðst vera kominn til þess að taka þar sæti, en banka-
stjórarnir nýju sögðust enga tilkynning hafa fengið frá stjórnarráði, að
gæslustjórar þeir, er það hefði skipað, skyldu víkja sæti. Kr. Jónsson kvað
stjórnarráð eða ráðherra ekkert eiga að fjalla um þetta mál, en banka-
stjórar ætti að bera ábyrgð á afleiðingum þess (ipsissima verba: konse-
kvensum). Björn Sigurðsson fór að malda eitthvað í móinn, en Björn Krist-
jánsson bauð Kristjáni Jónssyni að sjá brjef Ara, en hann hafnaði því og
fór. Mikill mannfjöldi hafði safnazt saman á strætinu fyrir framan bank-
ann, en hann hjelt kyrru fyrir og lagði ekkert til málanna, og dreifði sjer,
215