Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Side 66

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Side 66
Timarit Máls og menningar Ég veit það, mamma. Ég sæki klárinn og söðla meðan karlinn drekkur. Tíminn líður og það kvöldar. Þótt blindum sé í rauninni sama hvort hann ferðast á nótt eða degi, sagði Felípe yngri við sjálfan sig á leið út í gripagarð. 4. Ljós voru slökkt og þögn ríkti í matsalnum. A kvöldin var fátt um manninn. Osin var á hádegi. Blindinginn fékk þess vegna næði þegar Felípe Alvísúres yngri leiddi hann við arm sér í matsalinn og settist við borð. Tvö svört augu undir dökkum augnalokum litu á piltinn, full af vonarglóð. Má bjóða yður eitthvað? spurði Lída Sal þegar hún þurrkaði með tusku af gömlu borði sem var slitið af árum og brennivíni. Nokkra bjóra, svaraði pilturinn. Og kannski brauð með kjöti — tvær sneiðar. Stundum dúaði gólfið undir dökkleitu stúlkunni, en það var þó það eina sem hún stóð á föstum fótum. Hún fékk andþrengsli og gat ekki leynt því. Þegar færi gafst snerti hún öxlina á Felípe með nöktum örmum og stinnum brjóstum undir blússunni. Henni gafst oft færi á að nálgast piltinn þegar hún bar fram freyðandi bjórglös og diska með brauði og kjöti. Hvar sofið þér? spurði pilturinn blindingjann. Bráðum fer ég. Einhvers staðar. Stundum hýsa þau mig hérna í matstofunni. Ekki satt, Lída Sal? Jú-hú, stundi stúlkan. Og með meiri erfiðismunum stundi hún upp hvað bjórinn og brauðið kostuðu. Hún holaði lófann þar sem hjarta hennar skalf, og hún kreisti skotsilfrið sem pilturinn borgaði með. Það kom volgt úr pyngju sem hafði snert líkama hans. Stúlkan fékk ekki við neitt ráðið og bar peningana að vörunum og kyssti. Eftir kossinn strauk hún þeim um andlit sér og geymdi milli brjóstanna. Reiðhestur Felípe Alvísúres yngra brokkaði gegnum blinda nótt, í myrkri nátta sem koma og kveðja, koldimmar og svartar eins og skólatafla. Hestinn bar hratt yfir og á eftir honum hljóp klárinn sem blindinginn hafði riðið. Mér finnst skelfing erfitt að hefja máls á einhverju innan um steinþegjandi hluti, sagði Jójón. 192
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.