Tímarit Máls og menningar - 01.03.1994, Qupperneq 114

ingum á ráðstefnum og fundum sem
hún sækir grimmt erlendis. Sú persónu-
sköpun fer trúlega fyrir brjóstið á mörg-
um enda segir fátt af slíkum persónum
í hinum nýju kvenlegu ffæðum.
(Ætli hún hafi ekki sviff Birgi tilnefh-
ingu til bókmenntaverðlaunanna.)
Fjölbreytni
Upphafskafli Hengiflugsins er með
glæsilegri köflum sem ég hef lengi séð í
skáldsögu. Hann er mjög myndrænn,
hefur stigvaxandi spennu, ris, aflíðandi
lok. Hraðinn í textanum er breytilegur
og stemmningin sem höfundur nær
upp er ótrúlega sterk. Þessi kafli gæti
hæglega staðið einn og sjálfur sem
mögnuð smásaga.
Sagan fer fremur hægt af stað. Höf-
undur gefur sér gott svigrúm til þess að
undirbyggja persónur, aðstæður þeirra
og umhverfi. Einstakir kaflar eru mjög
ólíkir og er stílleg fjölbreytni eitt af ein-
kennum þessarar sögu. Víða eru mjög
ljóðrænir kaflar, annarsstaðar hraðir yf-
irlitskaflar, ógrynni af ffábærlega skrif-
uðum samtölum, þó nokkrar
tilfinningahlaðnar frásagnir, allnokkrar
meinlegar skopfærslur o. s. frv.
I sögunni eru margir þræðir sem
spinnast saman út alla söguna, sumir
grannir, aðrir grófari og enn aðrir örfín-
ir. Lesendur ættu t.d. að huga að fuglun-
um í lok upphafskafla og lokakafla.
Hengiflugið er skáldsaga þar sem
hvergi er kastað höndum til verks. Það
er langt síðan að jafn kraffmikil og safa-
rík skáldsaga hefur komið út hér á landi
þar sem í alvöru er reynt að kljást við
nútímann og nútímafólk.
1 næstsíðasta kafla bókarinnar er
kostuleg lýsing á veislu sem Rúnar boðar
til vegna sextugsaffnælis síns, þó hann
eigi hvorki affnæli né sé sextugur. Þang-
að býður hann helstu fyrirmönnum
landsins, einkum úr menningarlífinu og
ýmsu fleira fólki. Haukur sem mætir til
veislunnar gerir sér smám saman grein
fyrir því að stór hluti veislugesta er leik-
arar frá Leikfélagi Kópavogs í hinum
fjölskrúðugustu gervum, finar ffúr,
sendiherrar, ráðherrar og rónar, sem
blanda ótrauðir geði við aðra veislugesti
sem eru grandalausir um þessa blekk-
ingu.
Þarna finnst mér kristallast megin-
kjarni sögunnar: Ekki er allt sem sýnist
og enginn er sá sem hann sýnist.
Gunnlaugur Ástgeirsson
„Tilfinningar eru eldsneyti fyrir hug-
myndir“
Elisabet Kristín Jökulsdóttir:
Galdrabók Ellu Stínu. Hjartasögur.
Viti menn 1993.
Galdrabók Ellu Stínu er vönduð bók
bæði að ytra og innra byrði. Hún er
prentuð á vandaðan pappír og blýsett og
hún er skreytt teikningum eftir höfund-
inn og syni hennar. Kápan er einnig
skemmtilega hönnuð af höfundi sjálf-
um þar sem fljúgandi mannlaus kjóll á
bláum fleti mætir auga lesandans. Allur
frágangur er til mikillar fyrirmyndar og
ég minnist þess ekki að hafa fyrr séð
sögubók þar sem hver saga er einkennd
með smáteikningu eða merki sem les-
andinn getur velt fyrir sér um leið og
hann spáir í merkingu ljóðsins. Galdra-
bók Ellu Stínu er efnismikil, hefur að
geyma alls 52 hjartasögur eins og ffam
kemur í undirtitli. Sögurnar eru fjöl-
breytilegar að stíl og efni þannig að les-
andanum þarf ekki að leiðast lesturinn,
því margt kemur skemmtilega á óvart.
Höfundurinn er ekki allur þar sem hann
er séður enda er þetta galdrabók, allt
getur gerst og mörg sagan einkennist af
furðum og fjarstæðum sem kenna má
104
TMM 1994:1