Tímarit Máls og menningar - 01.03.1994, Qupperneq 117

skipti“ og lýsir því þegar „skemmtileg
gáfuð ung kona“ hefur hamskipti. Það
tekur hana eitt ár og hún þarf að leggjast
„til hvílu í stóra mjúka rúminu sínu með
ótal útsaumaða silkikodda og sæng úr
æðardúni... Englar og álfar komu, svifu
í loftinu og sungu himneska söngva ...
Allan veturinn var gamli hamurinn að
falla og nýr hamur að spretta eins og
fíngert kraftaverk. Unga konan varð að
ffemja þetta forna ritúal á hverju fullu
tungli svo hún gæti gengið undir blæ
himins blíðan í sumar.“ (bls. 43) Ham-
skiptunum er hér lýst sem frelsun ff á því
liðna, unga konan er að búa sig undir að
hefja nýtt líf eins og sést best á tilvitn-
uninni í Passíusálma Hallgríms Péturs-
sonar (25. sálmur, 10. erindi) að ganga
undir blæ himins blíðan. Englar koma
einnig fýrir í síðustu sögu bókarinnar
„Stelpa með tilfinningar“ og bjarga
stelpu sem er „að brenna upp eins og
áramótabrenna og vantaði stjórn, auð-
mýkt og öryggi . . . Forsjónin sendi
henni þá tvo engla með skilaboð, engl-
arnir liðsinntu stelpunni og leiddu hana
í sannleikann . . . og hún skildi að guð
hafði skapað heiminn úr tilfinningum
og að tilfmningar eru eldsneyti fyrir
hugmyndir. Hana dreymdi um að skapa
heim í leikhúsi og skíra verkið börn eiga
heim . . . (bls. 62) Hér er komið að
kjarna Galdrabókar Ellu Stínu eða nið-
urstöðu, sem sé: Galdurinn er að þekkja
sjálfan sig og takmörk sín. Sá sem skilur
þetta hefur komist til nokkurs þroska.
Galdrabók Ellu Stínu eftir Elísabetu
Jökulsdóttur er mjög vönduð bæði að
útliti og innihaldi. Elísabet hefur náð
mjög góðum tökum á örsöguforminu
sem nýtur sívaxandi vinsælda í íslensk-
um bókmenntum í dag. Einkum eru
furðusögur hennar athyglisverður skáld-
skapur, absúrdisminn virðist henta stíl
hennar og yrkisefnum vel. Tok hennar á
máli og stíl eru mjög örugg, stíllinn agað-
ur og markviss, textinn þaulunninn.
Margir ungir höfundar gætu tekið Elísa-
betu sér til fyrirmyndar hvað þetta varð-
ar og það fer ekki ffam hjá neinum að
hún er vel lesin í íslenskum bók-
menntum. Hallgrímur Pétursson, Einar
Benediktsson, Steinn Steinarr, Sigfús
Daðason eru nöfn sem koma upp í hug-
ann eftir lestur Galdrabókar. Fyrir að-
finnslum fer ekki mikið, etv. hefði mátt
grisja smælkið eitthvað betur, fella brott
veigaminnstu sögurnar til að styrkja
heildarmyndina, en þær eru ekki margar
sem mega missa sín. Elísabet Jökulsdótt-
ir hefur kveðið sér hljóðs með effir-
minnilegum hætti með Galdrabók Ellu
Stínu.
Guðbjörn Sigurmundsson
TMM 1994:1
107