Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1996, Side 111

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1996, Side 111
loft. Litanotkun er einnig sérstæð og hið mystíska tengist oftar en ekki hvíta litn- um í ljóðum Litabókar, sem myndar skemmtilega andstæðu við hina al- svörtu bókarkápu. Þorsteinn J. sýnir í Litabók sinni að hann býr yfir ótvíræð- um skáldskaparhæfileikum. Hann hefur mótað sér persónulegan stíl og það er geðþekkur blær í þessari ágætu frumraun ungs skálds. Guðbjörn Sigurmundsson Ilmur úr æsku Jakobína Sigurðardóttir: 1 barndómi. Mál og menning 1994, 105 bls. „Þessi hefilspónahrúga er alltaf jafn heillandi, ævintýri að virða fyrir sér breiða, þunna spænina með ótal mynd- um þegar ég ber þá móti birtu dags- ins ... Innan stundar verður það að eldi og ösku undir kaffivatninu hennar mömmu“ Jakobína hefur gengið inn í smíða- skúr pabba síns í Hælavík á Horn- ströndum í upphafi ferðar um æsku- slóðir sínar. Ferðar sem á sér stað í minninu. í minningunni um smíða- skúrinn er önnur minning um að hafa verið send eftir hefilspónum, svo hægt sé að skerpa undir kaffivatninu. Og víst má segja að þessi mynd úr smíðaskúrn- um sé táknræn fyrir þá aðferð sem Jak- obína notar til að kljást við tímann, sem er myrkur og þoka og læstar dyr, þar sem hún reynir að rifja upp nógu mikið úr æsku sinni til að búa sér heildstæða mynd. Það er eins og hún lyfti hefilspæni upp í birtu dagsins og skoði ótal myndir áður en líf hennar hverfur; skoði það sem gengur af þegar tíminn hefur smíð- að mannsævi. Það er þó ekki nein venjuleg endur- minningabók sem Jakobína er að skrifa hér, heldur er hún að kljást við minnið, sem hún hafði litið á sem „sjálfsagt og óbrigðult“ — og tímann. Mannsævin er samfelldur tími, en samt eru Jakobína og æskustöðvarnar „ekki í sama tíma.“ I minninu er þoka og tíminn er myrkur. Hún ratar ekki um bæinn þegar hún kemur að honum. HÚSÍð „Ég tek í klinkuna á útidyrahurðinni og opna. Geng inn í bæinn án þess að hirða um hvort ég rata. Sólin skín að áliðnum degi.. . Bæjardyrnar læt ég vera opnar fyrir skini hennar á hurðina sem veit að eldhúsi mömmu . . .“ Það er myrkur inni í bænum þegar hún byrjar að skoða hann; gengur úr einu herbergi í annað, leitar að ljóstýru — frá lampa, frá lukt, frá glugga til að litast um, skoða hvað húsið hefur að geyma. Eftirmiðdagssól- in varpar ekki sínum skærustu geislum inn í húsið sem hún kannar og því er nokkuð skuggsýnt á þessu ferðalagi. Hún lítur í kringum sig í eldhúsinu, finnur ylinn frá eldavélinni, horfir á liti á kaffikönnu og bollum, man smáhluti, en ratar ekki um eldhúsið. Fetar sig upp stigann, upp á loftið í baðstofuna. Þrep- in. Ekki svo mörg á daginn, kannski níu eða tíu, eða fjögur eða fimm, „en þegar skuggsýnt er og í myrkri á kvöldin gætu þau alveg eins verið hundrað.“ Stað- reyndir eru afstæðar; velta á tilfinning- um sem hrærast með barni þar sem það gengur um húsið. Gengur að austurglugga baðstofunn- ar, horfir út og sér garðinn þar sem kon- ur og börn börðust við náttúruöflin, reyndu að rækta rófur og kartöflur, sem landið hafnaði en gaf í staðinn hvönn og ber. Vesturglugginn er útsýnisgluggi „til hafsins, til heimsins langt í burtu frá þessari vík . . .“ hins síbreytilega hafs TMM 1996:4 109
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.