Ský - 01.01.2006, Qupperneq 13

sk‡ 13
- Kom þér á óvart að vinna keppnina?
„Já, það kom mér svo sannarlega á óvart en hins vegar var mér spáð
mjög góðu gengi. Margir veðbankar og ýmsar síður á Netinu töldu
að Ungfrú Ísland væri sigurstrangleg en spáðu mér samt ekki endilega
efstu sætunum. Ég viðurkenni alveg að svona spár um velgengni hafa
svolítil áhrif á mann og vekja jafnvel vissar vonir um stund en best
er að hugsa sem minnst um þetta. Ég var bara að vonast til að vera á
meðal 15 efstu stúlknanna í keppninni, það var minn draumur. Ef ég
var ofurbjartsýn, gældi ég við hugmyndina um að vinna titilinn Miss
Northen Europe en sex stúlkur úr 15 efstu sætunum voru valdar sem
„heimsálfustelpurnar“ eða fulltrúar sinna heimsálfa.“
- Hefurðu fylgst með þessari keppni í gegnum tíðina?
„Nei, ég hef ekki fylgst með fegurðarsamkeppnum að neinu ráði.
Það er einna helst á síðari árum sem ég hef aðeins
fylgst með ef íslensk stelpa er að fara í keppni,
eins og allir gera, en hef ekki verið neitt sérstak-
lega inni í þessum heimi. Þó má segja að annað
gildi um keppnina um Ungfrú Ísland en ég fékk
áhuga á henni í gegnum ömmu mína, Jórunni
Karlsdóttur, og þátttaka mín var til heiðurs henni.
Hún var alltaf að sauma kjóla á stelpurnar í keppn-
unum og var einn þekktasti kjólahönnuður lands-
ins. Þannig vildi það til að ég fór í Ungfrú Ísland.
Þótt mamma (Unnur Steinsson) hefði tekið þátt í
keppninni hafði það lítil áhrif á mig, þetta snerist fyrst og fremst um
hana ömmu mína. Hún hafði hvatt mömmu til að fara út í þetta og
það var var draumurinn hennar að ég myndi feta í fótspor hennar. Ég
klæddist kjól sem hún hannaði og mamma saumaði.“
Kvöldið áður en úrslitin voru gerð kunn skrifaði Unnur
Birna á bloggsíðuna sína að hún kæmi örugglega ekki
heim með kórónuna í ferðatöskunni ...
Ungfrú Heimur hlær hjartanlega:
„Já, eftir að ég vann Ungfrú Ísland bauðst Morgunblaðið til þess
að hýsa bloggið mitt meðan ég væri í Kína. Mér fannst sniðugt að
leyfa fólki að skyggnast aðeins á bak við tjöldin og fylgjast með.
Mér fannst skemmtilegt að blogga en bjóst alls ekki við jafnmiklum
viðbrögðum og raun bar vitni. Ég fékk mikla athygli út á bloggið
og fann fljótlega fyrir pressu, mjög margir lásu það og fylgdust dag-
lega með. Þá fór ég að velta meira fyrir mér hvað ég ætti að skrifa
um og vanda mig! Það var dálítið stress en ég hafði svo sem ekki
mikið annað að gera þar sem við vorum nær alltaf hangandi inni á
herbergi.
Mér datt ekki til hugar að ég myndi vinna og skrifaði um það á
bloggið. Margar fallegar stelpur komu til greina og ég skipti oft um
skoðun á því hverja ég taldi líklegasta til að vinna. Við fyrstu kynni
hætti manni til að dæma stelpurnar að mestu eftir útliti og út frá því
hvernig þær báru sig en svo kynntist maður kannski viðkomandi og
þá reyndist persónuleikinn stundum ekki sérlega spennandi. Í síð-
ustu vikunni var ég þó orðin sannfærð um að Ungfrú Mexíkó myndi
hreppa titilinn en hún varð í öðru sæti. Indæl og góð stelpa, alveg
týpan í þetta.“
-Hvernig var móður þinni svo innanbrjósts þegar dóttirin
var krýnd Ungfrú Heimur?
„Mamma kom út til Kína viku fyrir úrslitakvöldið. Hún hefur ábyggi-
lega verið í einhvers konar ,,flassbakki“ þar sem hún hafði sjálf tekið
þátt í keppninni og vissi örugglega hvað ég var að upplifa. Hún náði
fjórða sætinu sem er frábær árangur. Þegar búið var að tilkynna úrslit
og ljóst var að ég hafði unnið titilinn, horfðum við mæðgurnar bara
hvor á aðra og hristum hausinn. Við náðum hvorugar því sem var
að gerast.“
-Ertu orðin þreytt á að taka á móti hamingjuóskum?
„Nei, verð aldrei leið á því og ég er reyndar mjög ánægð með
hvernig allt hefur verið síðan ég kom heim, allt svo rosalega jákvætt.
Það er þjóðarstolt í fólki og það stoppar mig úti á götu og óskar mér
til lukku. Mér finnst að þegar mér er óskað til
hamingju með þennan árangur að ég þurfi sýna
sömu viðbrögð og ég gaf allra fyrstu manneskj-
unni sem færði mér hamingjuóskir. Ég fer þó
sama og ekkert út að skemmta mér. Skrapp á
háskólaball eftir að ég kom heim úr keppninni og
það var frekar erfitt, stöðugt verið að stoppa mig
og allir að toga í mann. Það birtist mynd af mér
á ballinu í blaði og sagt var að maður hefði verið
að áreita mig en þetta var bara saklaus strákur
að reyna að tala við mig. Svona uppákomur eru
voðalega leiðinlegar. Ég býst við að venjast þessu, margir eru í þeirri
stöðu í þjóðfélaginu að fylgst er með þeim. En mér líður líka best í
skítagallanum í friði úti í hesthúsi!“
-Nú varstu í löggunni síðasta sumar sem er frekar óhefð-
bundið starf fyrir fegurðardrottningu. Hvernig lagðist
löggan í þig?
,,Afar vel. Þessi hugmynd kviknaði út frá því að mig vantaði sumar-
vinnu og ég var að spá í hvað mig langaði virkilega að gera. Ég vildi
gera eitthvað spennandi og krefjandi, ekki bara sækja um í einhverri
fatabúð. Svo ég sótti um í sumarafleysingum hjá Lögreglunni. Það
þurfti að fara í gegnum mikið ferli; heill dagur í inntökuprófi og
þreyta líkamlegt þrekpróf sem ég þurfti að æfa vel fyrir til að eiga
möguleika. Það eru gerðar miklar kröfur til þess að fólk sé í góðu
formi og hraust. Ég lyfti lóðum og dró 80 kílóa þunga brúðu 100
metra vegalengd. Þetta var þvílíkt erfitt en ég náði þessu. Við vorum
um 40 manns sem sóttum um og kringum 10-15 komust í gegnum
nálaraugað. Ég var stolt af því að hafa náð þessum prófum og fór að
vinna á Keflavíkurflugvelli á 12 tíma dag- og næturvöktum. Jafnvel
þó að embættið suður frá sé frekar rólegt, þá var þetta heilmikil
lífsreynsla og ég upplifði ýmislegt, sá nýja hlið á sumum málum.
Embættið snýst mikið um Völlinn, bæði varnarsvæðið og sjálfan
flugvöllinn. Við unnum meðal annars að sameiginlegu eftirliti
með amerísku herlögreglunni, og svo fóru tveir tímar á hverri vakt
í vegabréfsskoðun sem mér fannst mjög áhugaverð. Eðli málsins
samkvæmt fylgdu vinnunni líka eftirlitsferðir á flugvellinum og
Reykjanesbrautinni. Ég held að reynslan af löggæslustörfum sé ágætt
veganesti í lögfræðina en ég byrjaði í henni síðastliðið haust. Ég finn
mig rosalega vel í Háskólanum í Reykjavík og ætla hiklaust að klára
námið.“
„Ég er svo hrifin af
sveitinni! Þegar ég
var í Kína og hugsaði
mikið heim þá langaði
mig mest í sveitina í
Fljótshlíðinni.“
Fegurðardrottningar