Ský - 01.01.2006, Page 56

56 sk‡
átækniheimilið hefur löngum verið draumsýn hins
vestræna manns. Allt frá því hin 75 kílóa eldhús-
tölva frá Honeywell kom á markaðinn 1965 (og
reyndar floppaði af því að hún kostaði álíka mikið
og fjórir nýir bílar og húsmæðurnar þurftu að fara á
tveggja vikna námskeið til að læra á hana), höfum
við flest stefnt að því að tæknivæða heimilið sem
mest. Það hafa vissulega ýmsar nýjungar komið fram
frá því eldhústölvan var upp á sitt „besta“ en hversu
langt erum við komin í þróun hátækniheimilisins? Ský ákvað að skoða
málið og komast að því hvað væri í boði fyrir þá sem vilja eiga allt það
nýjasta og besta.
Það fyrsta sem flestum dettur sennilega í hug þegar minnst er á
hátækni er sjálf tölvan, en slík græja er komin inn á því sem næst hvert
einasta heimili landsins og í mörgum tilvikum eitt stykki á hvern fjöl-
skyldumeðlim. Síðustu ár hafa tölvu- og hugbúnaðarframleiðendur
stefnt að því leynt og ljóst að gera tölvuna að miðstöð afþreyingar
heimilisins, en lengi framan af hékk þetta tól gráleitt og skömmustu-
legt undir skrifborði og reyndi að láta lítið á sér bera.
Nú er hins vegar hægt að fá tölvur sem líta út eins og hefðbundið
myndbandstæki og sóma sér því vel þar sem gamla myndbandstækið
var áður. Enda geta slíkar tölvur skilað sömu virkni og vel það - með
sjónvarpsmóttakara geta þær tekið á móti hefðbundnum sjónvarps-
útsendingum, tekið upp myndefni úr sjónvarpi og vistað á harða
HÁTÆKNI HEIMILIÐ
Texti: Kristinn J. Arnarson • Myndir: Geir Ólafsson o.fl.
Hvernig lítur hátækniheimilið út?
Hvað er í boði fyrir þá sem vilja
eiga allt það nýjasta og besta?
Er það ísskápurinn sem sér um
innkaupin á sumum heimilum?
H
Honeywell-eldhústölvan er hið ágætasta dæmi
um það þegar reynt er að tæknivæða heimilið af
vilja frekar en skynsemi.
Hátækni