Dagrenning - 01.04.1951, Blaðsíða 8

verið milli einræðisblokkarinnar í austri
og lýðræðisríkja Evrópu og Ameríku. Með-
an þessir sanmingar standa yfir, verður að
sctja á stofn eitthvert „sjónarspil" handa
fáfróðum almenningi, og fulltrúafundur-
inn í París er einmitt þetta „sjónarspil".
Nú þegar hin vestrænu lýðræðisríki loks
virðast liafa afráðið að fórna síðasta banda-
manni sínum frá síðustu lieimssh'rjöld, og
ennfremur fallist á að fjarlægja mesta hers-
höfðingja sinn og öruggasta landstjóra frá
Japan og úr Asíu, til þess að kommúnism-
inn gæti flætt enn betur vfir Asíuþjóðirn-
ar, má gera ráð fyrir að sjónarspilið í París
geti farið að hætta og ekki ólíklegt að
„leikararnir" þar fái sumarfrí, senn hvað
líður. \7el má vera að árangurinn verði
nýr utanríkisráðherrafundur í vor eða sum-
ar, því kommúnistum í Rússlandi og Kína
kemur vel að fá eitthvért hlé til að undir-
búa árásir á löndin í suðvestur Asíu og
Afríku, og skipuleggja ,,friðarhreyfinguna<'
til sóknar gegn Eisenhower og Atlantshafs-
bandalaginu.
ÖRLAGASTEINNINN
FUNDINN.
Sama daginn og Truman forseti vék
Mac Arthur frá völdum gerðist atburður
einn í Skotlandi, sem bendir til þess, að
sá dagur liafi verið mikill happadagur
engilsaxneskra þjóða. Frá atburðinum var
sagt á þessa leið í fyrstu fregnunum, senr
hingað bárust:
„London n. apríl. — Óþekktir menn
skiluðu í dag krýningarsteini brezku kon-
unganna til Arbroath kirkjunnar í norð-
austur Skotlandi. Steins þessa hefir verið
saknað siðan á jóladag, er hann livarf frá
Westminster Abbey.
Menn í hinu skotska þoqri þar sem
steininum var skilað, segja að þrír rnenn
hafi ekið í bifreið að kirkjunni og skilað
steininum, en hann var vafinn inn í
skotska fánann. — Varðmaðurinn varð svo
undrandi að hann glevmdi að spyrja um
nöfn komumanna.
Það var í þessari kirkju, sem skotska
sjálfstæðisvfirlýsingin var undirrituð 1320.
Tvö bréf voru skilin eftir hjá steinin-
um. Annað þeirra var til konungsins, þar
sem segir að stuldurinn hefði verið fram-
kvæmdur til að leggja áherzlu á ósk Skota
um sjálfstjóm. í hinu bréfinu er bæn til
skotsku kirkjunnar um að korna því til
leiðar að steinninn verði áfram í Skot-
landi." (Mbl.)
Á þjófnað þennan var nokkuð minnst í
siðasta hefti Dagrenningar og gert ráð
fvrir að nánar yrði frá atburðum sagt i
þessu hefti.
Ennþá liefir brezka lögreglan ekki birt
neitt opinberlega um leitina að steininum
né hvort hún átti beinan eða óbeinan þátt
í því, að hann kom aftur í leitirnar. Innan
skamms nrun berast nánari fregnir af
þessu rnáli öllu.
Eini maðurinn, sem um „örlagastein-
inn“skrifaði, og alltaf var sannfærður um
að hann kæmbí leitirnar aftur, var Adam
Rutherford. í grein sem hann nefnir: „The
Stone of Scone is Safe" heldur hann því
fram, að ekki geti komið til mála, að
steinninn verði eyðilagður né fluttur burt
úr Bretlandi, því hann sé undir guðlegri
vernd, og hvarf hans hafi að líkindum
verið gert til þess eins, að „öllum ísrael"
skyldi verða kunn saga þessa merkilega
steins. Rutherford reyndist sannspár í
Jréssu, eins og flestu öðru.
/. G.
6 DAGRENNING