Dagrenning - 01.02.1952, Blaðsíða 20

hugmynd um að svo sé, hvað þá þeir, sem
starfa þar óbeint. Við skulum líta snöggvast
á nokkur meginatriði sóvietkerfisins.
Fyrsta stórblekkingin, sem haldið er frarn
og menn hafa til þessa trúað, er að Sóvietrík-
in séu alþýðuríki — „alþvðulýðveldi“. Hið
sanna er að þau eru öflugasta einræðisríki,
sem nokkru sinni hefir verið til á jörðunni
og alþýða rnanna er þar réttlausari en í
nokkru öðru ríki undir vorri sól.
Önnur blekkingin, sem borin er fram,
er sú, að konnnúnisminn sé nýtt hagkerfi,
sem byggi á þjóðnýtingu og samvinnufélags-
skap. Hið saima er að hagkerfi kommúnism-
ans er ríkiskapitalismi og því síðasta og versta
stig auðvaldsskipulagsins, þar sem útrýmt
hefir verið öllum áhrifum allra annarra en
þeirrar fámennu klíku, sem með lvgum og
blekkingum — „grinnnd og slægð,“ hcfir
sölsað öll völd undir sig.
ALÞJÓÐAAUÐVALDIÐ OG
KOMMÚNISMINN.
Hættulegasta blekkingin, sem haldið er
fram, er sú, að konnnúnisminn sé höfuðand-
stöðustefna auðvaldsins (kapitalismans) og
þess vegna beri þjóðum jarðarinnar, hverri
innan eigin vébanda sinna, að skipa sér í þess-
ar tvær fylkingar. Hið sanna cr, að kapitalisin-
inn og kommúnisminn eru í innsta eðli sínu
sama stefnan og þessar stefnur vinna saman
á svo að kalla öllum sviðum. Það er vitað, að
hinn óþjóðlegi „finans-kapitalismi“ er svo
nátengdur alþjóða kommúnismanum að svo
virðist sem ein og sama yfirstjórn sé vfir
báðuin og í krafti sundrungar og glundroða,
sem þessi öfl skapa innan hvers þjóðfélags,
sýkja þau að lokum svo hugsunarhátt þjóð-
anna, að þær gefast upp í baráttunni fyrir
frelsi sínu og ganga einræðinu í annari hvorri
þessari mynd, á hönd.
ÞÝZKA BYLTINGIN.
Alþjóðaauðvaldið og kommúnisminn eru
sama tóbakið — annað í svörtum umbúðum
en hitt í rauðum. Takmaik beggja er evði-
Iegging þjóðernis, inenningar og kristinna
trúarbragða og sköpun þrælahúss, sem nær
uni alla jörð.
Ein blekkingin enn, sem rnargir hafa trúað
til þessa, er að nasisminn og konnnúnisminn
séu og hafi verið andstæðar stefnur. Þetta
er fullkomin blekking. Hitler og kumpánar
hans voru studdir til valda í Þýzkalandi af
þýzku, brezku, bandarísku og frönsku auð-
valdi. Og það var látið heita svo, að Hitler
ætti að berjast gegn kommúnismanum. Með
þeirri reginblekkingu voru stjórnir þjóðanna
blindaðar, því sá, sem öruggast studdi Hitler
til valda í Þýzkalandi að tjaldabaki, var soviet-
stjórnin rússneska.
Alþjóðaauðvaldið og konnnúnistaTnir í
Kreml vissu það, að meðan Þjóðverjar voru
ósigruð og samstæð þjóð var útþensla konnn-
únismans í vesturátt óhugsandi. Það var sýnt,
að með „lýðræðislegum“ aðferðum varð
Þýzkaland ekki unnið til fylgis við konnnún-
ismann. Því varð að grípa til annarra úrræða.
Það varð að skapa byltingu í Þýzkalandi til
þess að afnema öíl almeiin mannréttindi.
Þessa byltingu sköpuðu nasistar (auðvald-
ið) og kommúnistar í félagi. Hitler varð „for-
ingi“ í Þýzkalandi. Hann tók þar upp allar
aðferðir kominúnista og á ríki hans og ríki
Stalins varð enginn munur. Hann meira að
segja kallaði sig og flokk sinn — sósialista —
(national-sósialista sbr. Sameiningarflokkur
alþýðu — sósialistaflokkur), en það er eitt
nafnið á ríki Stalins.
HITLERSÆVINTÝRIÐ.
Og hver var svo tilgangur alþjóðakapital-
ismans og Sóvietríkjanna með „Hitlers-
æfintýrinu?“ Það sáu fáir fvrir. Líklega hefir
14 DAGRENNING