Dagrenning - 01.02.1952, Blaðsíða 31

Þetta ríki kemur ekki fvr en fylling þess
táma er komin, sem því er ætluð, og eins
og öll tímabil sögunnar eiga sitt undirbún-
ingsskeið, svo verður það einnig með Guð-
ríkisöldina eða Guðsríkistímabilið.
Hin illa skipan verður að htynja til grunna
og hún hrynur ekki þegjandi og hljóðalaust.
Hrun hennar hófst fyrir alvöru 1913/1914
og liefir haldið áfram síðan og því verður lok-
ið til fulls 1953/1954. Þess vegna er árið
1952, eða réttara sagt tímabilið frá því í
ágúst 1952 til jafnlengdar 1953 síðasta ár
hmns hins gamJa skipulags. Alveg eins og
hruntímabilið hófst með heimsstvrjöld
(1913/14—1917/18), eins mun hið nýja end-
urreisnartímabil einnig hefjast með stórkost-
legri heimsstyrjöld, 1953/54—1956/57) sem
jafnframt því að verða lokaþáttur hinnar
gömlu skipanar verður Iausnartími hinna
undiwkuSu þjódflokka. — Fielsisstiíð, sem
hin endursameinaða ísiaelsþjóð heyir undir
meiki kiossins, til þess að Ieysa okið af hálsi
hinna undiiokuðu lýða.
Þetta frelsisstríð hefst 1953/54 með því að
þá fer saman fullkomin endursameining ísra-
elsþjóðaiinnai og aígert niðuibiot síðustu
leifa hinna heiðnu heimsvelda.
Þetta eru kölluð aldaskipti. Þau verða auð-
vitað ekki með neitt svipuðum hætti og þeg-
ar maður stígur úr ruslakompu vfir einn
þröskuld og inn í stássstofu. Það er öðru
nær. Upphafið verður hin rjúkandi rúst
hinnar satanisku-heimsskipunar sem hrunin
er og hefir dregið með sér í fallinu flestöll
verðmæti síns tímabils.
Undir forustu ísraelsþjóðanna — þ. e.
hinna engilsaxnesku, norrænu og keltnesku
þjóðflokka — hefst svo uppbyggingin hægt og
hægt jafnframt því, sem hreinsun rústanna
miðar áfram. Samkvæmt spádómunum mun
uppbygging liins nýja skipulags taka fjöiutíu
ár eða frá 1953/54 til 1993/94.
Á þ\’í tímabili verða hinar engilsaxnesku
þjóðir og frændur þeirra ráðandi þjóðir um
heim allan, staifandi undii leiðsögn Jesú
Kiists. í hinum miklu ragnarökum aldaskipt-
anna munu þessar þjóðir „hreinsast“ og verða
hæfar til óeigingjamrar þjónustu og forustu.
Þær munu þá taka við þjónsstaifinu meðal
þjóðanna, minnugar orða leiðtoga síns:
„Sá, sem vill vera mestur yðar á meðaí,
hann skal veia þjónn.“
ísrael er hin útvalda þjóð Diottins. Ekki
til þess að ríkja yfir þjóðunum, heldur til þess
að þjóna þeim og leiðbeina.
Einu þjóðimar, sem nú skilja ofurlítið þýð-
ingu þessa hlutverks, eru einmitt hinar engis-
saxnesku þjóðir og frændur þeirra. Þjóns-
merkið er hið sanna merki um, að þær séu
ísraels. — Aldahvörfin verða stórkostleg
og voðaleg á marga lund. „Allar kynkvíslir
jarðarinnar munu kveina,“ sagði Kristur. —
Svo mikið þaif til að opna augu hins villu-
iáfandi mannkyns.
DAGRENN I NG 2S