Dagrenning - 01.02.1952, Blaðsíða 22

fUGOSLAVNESKA BLEKKINGIN
Enn ein blekkingin, sem nú er haldið á
lofti af Sovietríkjunum og alþjóðaauðvaldinu
er sú, að stórkostlegur fjandskapur eigi sér
stað milli Rússlands og Júgóslaviu. Tito ein-
ræðisherra í Júgóslavíu er persóna, sem í
flestu er hliðstæð Hitler „sáluga“. Tito er
national kommúnisti. Hitler var national
sósíalisti. Tito er á yfirborðinu mikill and-
stæðingur Stalins. Hitler var það líka. Tito
er einræðisherra. Hitler var líka einræðis-
herra. Tito þiggur fjárhagsaðstoð frá kapítal-
isturn. Hitler gerði það sarna. Ef Stalin kom
það vel að Hitler tæki afstöðu gegn Vestur-
veldunum í þýðinganniklum málum gerði
Hitler það. Tito gerir hið sama nú.
Þýzkaland var á dögum Ilitlers það ríki
sem tengdi saman auðvaldsheiminn og
Sovietríkin. Júgóslavia er nú samsvarandi
„tengiliður".
GERFIFJANDSKAPUR.
Allur „fjandskapurinn" rnilli Júgóslaviu
og Sovietríkjanna er gervifjandskapur — til-
búinn í ákveðnu augnamiði. Og hvert er
þetta augnamið? Hver er tilgangurinn með
þcssari stórfelldu blekkingu? Hann er aðal-
lega þessi:
í fyrsta lagi þarf að vera til „sambands-
land“ rnilli hins óþjóðlega auðvalds á vestur
hveli jarðar og hinna ríkiskapitalisku Sóviet-
ríkja svo „aðstoðin“ við Sovietríkin geti
streymt óhindruð frá hinum kapitaliska
heimi í einhverju formi, s. s. lánum, her-
gögnunr, hráefnum o. s. frv. í öðru lagi verð-
ur að sýkja almenning í öðrum löndum með
nýrri tegund af „sósialisma" á sarna hátt og
Hitler sýkti miðstéttir hinna frjálsu landa
með national-sósialisma sínum. Nú breiðist
út frá Júgóslavíu ný tegund sósíalisma — tito-
isminn — sem er einræðisstefna svipuð nas-
ismanum eða Hitlerismanum — og þessi
stefna vinnur nú mjög á í ýmsum löndum
s. s. Þýzkalandi og Bretlandi, þar sem Bevan
hefir gerzt forustumaður fyrir hreyfingu inn-
an verkamannaflokksins, sem bindur von
sína við það, „að eðli kommúnismans breyt-
ist og hann verði svipaður því, sem nú er í
Júgóslaviu."
En aðalhlutverk Titos og gervifjandskap-
arins við hann er það, að geta notað fjand-
skapinn við Júgoslavíu sem átyllu h'rst
til vígbúnaðar og síðar til hernaðarað-
gerða svo hægt sé að hleypa af stað
Evrópustyrjöícl þegar Sovietríkj unum er
það hentugast. — Stvrjöld verður ekki
hafin upp úr þurru, né stórfelldur vígbúnaður
framkvæmdur að tilefnislausu. Gerfifjand-
skapurinn við Júgoslovíu og Tito er því einn
nauðsynlegasti þátturinn í heimsyfirráða-
stefnu alþjóða kommúnismans.
NÝKOMMÚNISMINN.
Á sama hátt og nasisminn levsti upp sam-
tök miðstéttarinnar og kastaði henni í fang
hins grímuklædda kommúnistajrjóns —
Hitlers — leysir titóisminn nú upp verka-
lýðsstéttina og klýfur hana í fjandsamlega
hópa — sérstaklega í þeim löndum sem
konnnúnistaflokkar hafa ekki náð fótfestu
vegna óvinsælda. Mjög oft heyrist þess nú
getið í fréttum að nasistar séu að endurreisa
hina gömlu flokka sína. Þar er konnnúnism-
inn greinilega að verki.
Nýleg dönsk fregn er á þessa leið:
„Kaupmannahötn, 31. jan. — Ekstrabladet
í Kaupmannahöfn skýrir frá því að nasista-
flokkur Dannrerkur liafi verið endurreistur
með viðhöfn fyrir skönunu á Fredriksbergi.
Athöfnin fór fram með tilhevrandi nasiskri
sundurgerð, hakakrossfánum og einkennis-
búningum. Flutt voru minningarorð um
fallna félaga á austun'ígstöðvunum og rætt
16 DAGRENNING