Dagrenning - 01.02.1952, Blaðsíða 27

Enn freninr hefir aðgerðarleysi vort í síðast-
liðin 5 ár gagnvart rannsóknum og fram-
leiðslu vettnissprengjunnar, á sama tíma
sem Rússar voru með levnd að afla sér vitn-
eskju um rannsóknir vorar á þessu sviði, haft
í för með sér mikla breytingu — Rússum í
hag.“
Og enn segir á þessa leið:
„Rússar munu halda uppi málþófi um
hvaða málefni sem er, í hvað langan tíma
senr er, undir hvaða yfirskini sem er, þangað
til þeir hafa safnað birgðum af vetnissprengj-
um, sem nothæfar séu til hernaðar. Þegar
því marki er náð mun afstaða þeirra harðna,
nerna því aðeins að þeir álíti að þeim stafi
einhver hætta frá oss, sem sé þess eðlis að
vettnissprengjuframleiðsla þeirra komi ekki
að tilætluðum notum. Ef þeir konrast að
þeirri niðurstöðu, kann svo að fara að öll
hernaðaráætlun þeirra hrynji til grunna, með
þeim afleiðingum, að þeir annaðhvort hefji
í örvæntingu sinni styrjöld, eða láti undan
síga. Það er vitað, að Rússar leggja sig alla
fram ekki aðeins við framleiðslu kjarnorku-
vopna heldur og við að finna aðferðir til að
beita þeim.
Allar staðreyndar upplýsingar sanna að
öll utanríkisþjónusta þeirra og hemaðar-
áætlun þjónar þeirri viðleitni.
Sannanir þær, sem eru fvrir hendi um þetta
efni, eru nægar, enda er öllum sérfræðingum
á s\iði kjamorkurannsókna um víða veröld
kunnugt um þessa viðleitni Rússa. Enn frem-
ur sannar sú staðrevnd, að Rússar gera allt
sem í þeirra valdi stendur til að koma í veg
fvrir alger friðslit við hinar vestrænu þjóðir,
að ofangreind tilgáta er rétt.
Það er eftirtektarvert, að í hvert skipti, sem
deilumálin kornast á hættulegt stig, þá byrja
Rússar umræður og málþóf á nýjan leik. Þetta
gera þeir nauðugir viljugir, af þeirri einföldu
ástæðu að þeir eru ekki enn sem komið er
reiðubúnir að taka afleiðingunum af alger-
um friðslitum, sem geti fyrirvaralaust leitt til
strTjaldar. Rússar óttast ekki árás af hálfu
þjóða Vestur Evrópu annara en Þjóðverja,
enda þótt þolinmæði þeirra kunni að bresta
gagnvart Rússum. Það, sem þeir óttast, er árás
af hálfu Bandaríkjanna, ef þolinmæði þeirra
gagnvart Rússum brestur. Rússar vita, að ef
til slíkrar árásar kæmi, þá rnundi það hafa í
för með sér, að öll hernaðaráætlun þeirra
mundi kollvarpast og fara út um þúfur. Þess
vegna er það, að Rússar óttast Bandaríkin og
þeir niunu halda áfram að óttast þau þar til
kjamorkurannsóknir þeirra og framleiðsla
kjarorkuvopna hefur náð settu nrarki. Hern-
aðarsérfræðingar Rússa vita mæta vel, að enda
þótt herir þeirra kunni að vera sigursælir
hvarvetna í sókn sinni útfyrir hin geysilöngu
landamæri hins rússneska heimsveldis, þá
verða allir þeir sigrar fánýtir og einskisverðir,
ef Bandaríkin geta að vild sinni gert árásir á
og lamað höfuðframleiðslustöðvar og orku-
ver þeirra n sjálfu hjarta Rússaveldis.
*
Almennt álit herfræðinga er það, að á
tímabilinu frá 1952 til 1957 muni aðstaðan
verða sú, að 5 vettnissprengjur í höndum
Rússa verði á því tímabili hættulegri fvrir
Atlantshafsríkin en 8 slíkar sprengjur í hönd-
um Atlantshafsríkjanna."
SÝKING MATVÆLA.
Nú er vitað, að margskonar ný manndráps-
tækni hefir verið fundin upp, sem er jafnvel
ennþá hættulegri og stórvirkari, en atóm-
sprengjurnar, og nýjar aðferðir til útrý'ming-
ar fólki í stórborgum reyndar. Er þar sérstak-
lega vert að nefna sýklaræktun í því skyni að
sýkja matvæli og drepa þannig íbúa heilla
borga á einum degi með eitraðri fæðu. Hveiti,
sem sýkt var á þennan hátt var „í ógáti" (að
sögn) notað í brauð í Frakklandi nú í sumar
og urðu allir, sem neyttu brauðsins, brjálaðir
DAGRENNING 21