Morgunblaðið - 11.03.2015, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. MARS 2015
Um það bil 12 árum seinna
flutti ég til afa og ömmu og bjó hjá
þeim um fjögurra ára skeið. Á
þessum árum kynntist ég afa og
ömmu á annan hátt en áður og eru
þau kynni mér ákaflega dýrmæt
enn þann dag í dag. Þau voru ófá
kvöldin þar sem við sátum að
spjalli um allt milli himins og jarð-
ar. Afi var fróður um ýmis málefni
og lumaði á mörgum reynslusög-
um eftir langa ævi og fjölbreyttan
starfsferil.
Á milli fyrrgreindra tímabila
voru það ófáar ferðirnar í skála
Gildisins við Hvaleyrarvatn í jóla-
undirbúningnum sem og heim-
sóknir á Sléttahraunið. Græni sóf-
inn í sjónvarpsherberginu var
örugg bækistöð fyrir hugguleg-
heit. Ef ég man rétt bjó ég nánast
hjá afa og ömmu þau skipti sem
Magnús föðurbróðir og fjölskylda
hans var í heimsókn, þau ár sem
þau bjuggu í Svíþjóð. Minnisstæð-
ir eru leikirnir með Baldri Páli
frænda úti í hvammi, þar sem við
brugðum okkur í kúrekagervi og
afi var aldrei fjarri, enda má segja
að barnið innra með honum hafi
lifað þótt árin yrðu fleiri og hárið
grátt.
Við áttum notalega stund á
Þorláksmessu þar sem ég, Erla
og krakkarnir heimsóttum afa og
ömmu. Afi var jafn skýr og alltaf
og langafabörnin sóttu ákaft í
hann. Þessi heimsókn sem og
margar aðrar munu lifa í minn-
ingunni nú þegar afi er allur og
sem betur fer voru mörg augna-
blikin fest á filmu.
Síðasta heimsókn mín til afa og
ömmu, á meðan afi lifði, var á ann-
an í jólum. Ég fór aleinn til þeirra
og við spjölluðum heilmikið. Afi
dró mig inn í bókaherbergi og
vildi gefa mér bók eða bækur úr
bókasafni sínu ásamt útskurði eft-
ir hann sjálfan. Afi knúsaði mig
innilega eins og alltaf þegar við
kvöddumst og ég held eftir á að
hyggja að hann hafi grunað að
þetta væri okkar síðasta faðmlag.
Við kveðjum nú mikinn mann
sem hefur átt stóran þátt í að
móta fjölskyldu sem ég er stoltur
af að tilheyra. Hjartahlýja hans
og ótakmörkuð hjálpsemi eru
bara tveir þeirra miklu mann-
kosta sem afi bjó að. Þar að auki
var samkomulag við afa skothelt
samkomulag. Gott dæmi er sagan
um naglbítinn. Mín æðsta ósk sem
fimm ára barns. Afi leitaði um all-
ar Lundúnir en fann engan nagl-
bít. En hann bjargaði því engu að
síður. Það lýsir afa vel.
Takk fyrir allt elsku afi, þú ert
vel að hvíldinni kominn.
Ari Sverrisson.
Albert Júlíus Kristinsson er
farinn heim.
Mínar fyrstu skýru minningar
af Alberti eru þegar ég sem tæpra
sjö ára kom í heimsókn á vormót
Hraunbúa á Höskuldarvöllum. Í
tjaldinu hjá þeim Alberti og Elsu
var okkur feðgunum tekið vel og
mér var boðið upp á kex. Albert
var mótsstjórinn en hann var líka
vinnufélagi pabba og vinur og þar
var grunnur lagður að ævilöngum
vinskap.
Albert var mikill skáti. Hann
var skáti í Hraunbúum og foringi
og þau Elsa voru meðal stofn-
félaga St. Georgsgildisins í Hafn-
arfirði, félags eldri skáta. Þar var
Albert mjög virkur, sótti flesta
fundi, var mjög virkur í skála-
nefnd Skátalundar og sinnti þar
viðhaldi allt fram á síðasta haust.
Hann var ekki aðeins virkur fé-
lagi, hann var líka góður félagi og
allt til þess síðasta var honum um-
hugað um velferð skátagildisins
og skátastarfs í Hafnarfirði.
Ég vil nota þetta tækifæri til að
þakka fyrir það að hafa kynnst Al-
berti fyrir rúmlega fimmtíu árum,
fyrir að hafa fengið að líta upp til
hans og fengið að læra af honum
og fengið að vera vinur hans og
samverkamaður, ekki aðeins í
skátastarfinu heldur einnig í
starfi með Rótarý.
Alvarleg veikindi Alberts komu
óvænt og fyrirvarinn var stuttur.
Yfirvegun hans var mikil er hann
sagði að hann vissi hvert förinni
væri heitið og að það væri stutt í
hana. Ég vil þakka honum fyrir
síðustu orðin á spítalanum þar
sem hann gaf mér meira en ég
gat gefið honum.
Við Kristjana vottum Elsu og
allri fjölskyldunni okkar innileg-
ustu samúð og flytjum fjölskyld-
unni einnig samúðarkveðjur gild-
isskáta.
Guðni Gíslason
gildismeistari.
Elsku frændi. Nú er kallið
komið og þú farinn í þitt síðasta
ferðalag, ég trúi því að þér hafi
verið tekið fagnandi af þínum
nánustu sem þegar eru farnir.
Ég var svo lánsöm að fá að
fara í pössun til ykkar Elsu þegar
ég var á fimmta ári og var dekrað
við mig eins og ég væri prinsessa.
Þá tókst með okkur mikil vinátta
sem hélst alla tíð.
Þegar ég svo fór að hugleiða
að gifta mig langaði mig til að fá
þig til að leiða mig upp að alt-
arinu.
Ég ræddi þetta við pabba og
tók hann vel í þessa hugmynd
mína, þannig að næsta verk var
að heimsækja þig og spyrja hvort
þú vildir verða við ósk minni. Þú
tókst þessari beiðni minni vel og
verð ég þér ævinlega þakklát fyr-
ir.
Svo áttum við líka frábæran
dag saman síðasta sumar þegar
við sóttum ykkur Elsu og fórum í
bíltúr upp að Meðalfellsvatni í sól
og blíðu, var þar tekið á móti okk-
ur með kaffihlaðborði eins og
venjan er í Hjarðarholtinu.
Nú er komið að leiðarlokum
kæri frændi, hvíl í friði.
Gulli og perlum að safna sér
sumir endalaust reyna
vita ekki að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson)
Elsku Elsa og fjölskylda inni-
legar samúðarkveðjur.
Kveðja,
Hafdís.
Vinur okkar, Albert Kristins-
son, er farinn heim, eins og við
skátar segjum.
Albert, sem var kallaður Alli af
okkur vinum hans, var mikil fé-
lagsvera. Hann var í forystusveit
BSBR í mörg ár, starfaði mikið
fyrir skátafélagið Hraunbúa og
Hjálparsveit skáta. Einnig innti
hann af hendi ýmislegt fyrir
kirkjuna sína, m.a. sá hann um að
gera við bilaðar sálmabækur.
Alli var mjög oft beðinn að
vera fundarstjóri á fundum ým-
issa félaga, því hann var mjög vel
að sér um fundarstjórn, athugull
og sanngjarn, stjórnaði af festu
og nákvæmni.
Hann var menntaður rafvirki
og starfaði sem verkstjóri hjá
Rafveitu Hafnarfjarðar, vinsæll
hjá vinnufélögum sínum og yfir-
mönnum og farsæll í starfi.
Þegar gamlir skátar stofnuðu
St. Georgsgildið í Hafnarfirði
voru Alli og kona hans Elsa með í
þeim hópi. Þar varð til hópur sex
manna, sem síðar fjölgaði í tíu,
sem kallaður var Skálahópurinn.
Gildið fékk land við Hvaleyrar-
vatn frá Hafnarfjarðarbæ, þar
sem Skálahópurinn byggði
Skátalund, skála félagsins, og
vann síðar að stækkun og breyt-
ingum á honum. Einnig var lóðin
girt, landið bætt og tré gróður-
sett. Og ávallt var vinur okkar í
forystu þegar gengið var til
verka.
Alli var traustur og góður fé-
lagi, sem vildi öllum vel, glettinn
og gamansamur. Við komum sér-
staklega til með að sakna hans á
sunnudagsmorgnum, en frá
árinu 1970 hefur Skálahópurinn
hist á þessum morgni vikunnar,
drukkið saman kaffi og skundað í
Skátalund til vinnu. Nú þegar við
kveðjum Alla um sinn drúpum
við höfði og þökkum honum vin-
áttu og langa samfylgd.
Elsu, sonum og fjölskyldum
þeirra vottum við samúð okkar
og biðjum Guð að styrkja þau í
sorginni.
Sigurlaug og Ólafur
(Gógó og Óli).
Verkalýðsbaráttan er eins og
sagan endalausa. Það er ekki fyrr
búið að leysa eitt málið þegar ann-
að kemur upp. Allt mjakast þetta
þó í áttina og þegar litið er yfir
farinn veg er ljóst að ýmislegt hef-
ur áunnist í gegnum árin. Réttindi
sem þykja sjálfsögð í daga hafa
ekki alltaf verið talin sjálfgefin.
Ekkert kemur af sjálfu sér og á
bak við þessa endalausu kjara- og
réttindabaráttu liggur ómæld
vinna fjölda fólks og ekki síst
þeirra sem sinna forystuhlutverk-
um innan verkalýðshreyfingar-
innar. Það er grundvallaratriði að
til slíkra starfa veljist gott fólk
sem býr að víðsýni og ríkum skiln-
ingi á aðstæðum launafólks
hverju sinni.
Albert Kristinsson var gott
dæmi um slíka manneskja enda
átti hann afar farsælan feril sem
formaður Starfsmannafélags
Hafnarfjarðar (STH) á árunum
1975-1983 og ekki síður sem 1.
varaformaður í stjórn BSRB á ár-
unum 1982-1988. Albert var einn-
ig fulltrúi STH í Eftirlaunasjóði
Hafnarfjarðar um margra ára
skeið og fórst það verk vel úr
hendi eins og annað sem hann tók
að sér í þágu félagsins. Annar
þeirra sem þetta rita var formað-
ur STH á árunum 1991-2006 og
átti allan þann tíma einstaklega
gott samstarf við Albert sem
reyndist í hvívetna haukur í horni
og ráðagóður með eindæmum
þegar eftir því var leitað, sem var
ósjaldan.
Á þessari stundu er okkur efst í
huga þakklæti fyrir ríkulegt
framlag hans í þágu launafólks.
Það eru ákveðin forréttindi að fá
að vera samferða um tíma jafn-
góðum dreng og Albert hafði að
geyma. Fallinn er frá merkur for-
ystumaður og verkalýðsleiðtogi.
Fjölskyldu, ættingjum og vinum
Alberts sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og megi all-
ar góðar vættir geyma minningu
hans.
Árni Guðmundsson,
fv. formaður STH,
Karl Rúnar Þórisson,
formaður STH.
Kveðja frá Rótarýklúbbi
Hafnarfjarðar
Félagi okkar og vinur, Albert
J. Kristinsson, hefur lokið ævi-
göngu sinni.
Albert gerðist félagi í Rótarý-
klúbbi Hafnarfjarðar 14. maí 1964
og var dyggur rótarýfélagi alla
tíð. Strax frá upphafi naut hann
mikils trausts félaga sinna enda
leið ekki á löngu þar til honum
voru falin helstu ábyrgðastörf í
klúbbnum. Starfi forseta klúbbs-
ins gegndi hann 1972-1973. Hann
var góður forseti og fyrirmynd
annarra sem á eftir honum komu.
Albert var sæmdur Paul Harris
orðu Rótarý árið 1989 og síðar
safír Paul Harris í virðingarskyni
fyrir ómetanleg störf í þágu
klúbbsins.
Umhyggja og hjálpsemi var Al-
berti í blóð borin. Á síðasta ári var
hann heiðraður fyrir 50 ár sem fé-
lagi í klúbbnum. Við þau tímamót
gaf Albert veglega peningagjöf í
Rótarýsjóðinn sem er flaggskip
Rótarýhreyfingarinnar og veitir
framlög til ýmissa menningar-,
fræðslu- og mannúðarmála. Opin-
bert kjörorð Rótarýhreyfingar-
innar „Þjónusta ofar eigin hag“
átti svo sannarlega vel við um Al-
bert og markaði viðhorf hans og
störf í þágu hreyfingarinnar.
Albert er af mikilli rótarýfjöl-
skyldu. Faðir hans gerðist félagi
fljótlega eftir stofnun klúbbsins
og tveir bræður Alberts voru mik-
ils metnir rótarýfélagar. Tveir
synir bræðranna hafa fetað í fót-
spor feðra sinna og eru traustir
rótarýfélagar.
Albert tók að sér mörg verk-
efni fyrir klúbbinn. Hann var for-
maður undirbúningsnefnda fyrir
skipulagningu umdæmisþinga ár-
in 1975 og 1988 þegar Rótarý-
klúbbur Hafnarfjarðar hafði
umsjá með þingunum. Fór hon-
um það verkefni sérlega vel úr
hendi og var framkvæmd um-
dæmisþinganna klúbbnum og
umdæmisstjóra til mikils sóma.
Félagsskapur okkar er góðum
liðsmanni fátækari. Albert var
góður ræðumaður og þegar hann
kvaddi sér til hljóðs lögðu menn
við hlustir. Góð ráð og ábending-
ar hins reynda félaga voru mikils
metin og forsetar klúbbsins leit-
uðu oft ráða hjá honum vegna
ýmissa mála. Alberti var annt um
að ýmsir siðir og venjur væru
haldnar í heiðri innan klúbbsins.
Hann var natinn við að minna á
ýmsar venjur þegar við átti og má
segja að hann hafi með því við-
haldið sálinni í klúbbnum. Það lá
því beinast við að honum var falið
að leiða hefðanefndina sem tók
saman leiðbeiningar yfir siði og
venjur í starfi klúbbsins.
Albert tók þátt í jólafundi
klúbbsins í desember og las jóla-
guðspjallið eins og hann hafði
gert svo vel undanfarin ár. Á nýju
ári komu veikindi Alberts í veg
fyrir að hann gæti mætt á fleiri
fundi.
Við kveðjum í dag með söknuði
vin okkar og félaga, Albert J.
Kristinsson, sem lagði með starfi
sínu svo margt til málefna
klúbbsins. Traustari og heiðar-
legri mann er erfitt að finna en
minning um góðan rótarýfélaga
mun lifa í hjarta okkar allra.
Við sendum eiginkonu hans,
Elsu Kristinsdóttur, fjölskyld-
unni og öllum aðstandendum okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
J. Pálmi Hinriksson,
forseti Rótarýklúbbs
Hafnarfjarðar.
„Orðstír fagur aldrei deyr“ er
setning sem kom upp í hugann
daginn sem Alli vinur minn
kvaddi. Sá dagur var einstaklega
bjartur og fagur. Sólarlagið
dásamlegt og hæfði inngöngu
Alla í englaraðir. Ég minnist Alla
af mikilli virðingu og kærleika.
Ég var rétt nýorðin fimm ára
þegar mér var komið fyrir í pöss-
un hjá Elsu systur mömmu og
Alla. Ástæðan var sú að litla
systir var á leiðinni í heiminn.
Þessi dásamlega dvöl hjá frænd-
fólki mínu á Sléttahrauninu er
mér afar minnisstæð. Ég upplifði
mig sem prinsessu enda leyfðist
mér nánast allt. Frændur mínir
voru einstaklega umhyggjusam-
ir og Alli leyfði mér að „mála“
þakið með sér, en hann batt mig
við skorsteininn svo ég færi mér
ekki að voða. Þvílík upplifun!
Fangið hennar frænku var líka
ofur hlýtt og notalegt. Þarna
mynduðust strax sterk kærleiks-
bönd sem haldist hafa alla tíð.
Alli var mikill listamaður og ein-
staklega handlaginn. Þegar tví-
burarnir okkar hjóna fæddust
færði Alli okkur hvalstönn sem
hann hafði unnið og komið fyrir á
fallegum platta með yndislegri
áletrun. Okkur hjónum þykir af-
ar vænt um þennan yndislega
grip sem og fallegu jólasveinana
sem hann gaf tvíburunum fyrir
margt löngu. Þeir eru unnir úr
tré og málaðir af Elsu frænku.
Elsku Alla þakka ég samfylgdina
og allan þann kærleika sem hann
sýndi mér og mínum. Yndislegur
maður er genginn á vit feðra
sinna og skilur eftir sig fallegar
minningar í hjörtum þeirra sem
þekktu hann.
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar elsku Elsa frænka, Krist-
inn, Magnús, Sverrir og fjöl-
skyldur.
Guð blessi minningu Alberts J.
Kristinssonar.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæll á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Metta.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SVAVA FRIÐJÓNSDÓTTIR
frá Torfufelli,
lést þriðjudaginn 3. mars á
hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð á
Akureyri.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 13. mars
kl. 13.30.
.
Sigurður Jósefsson,
Guðrún Sigurðardóttir, Loftur Sigvaldason,
Soffía Árnadóttir,
Árni Sigurðsson, Björg Brynjólfsdóttir,
Jón Hlynur Sigurðsson, Sigríður Steinbjörnsdóttir,
Bjarney Sigurðardóttir, Pétur H. Ágústsson,
Sigrún Lilja Sigurðardóttir, Einar Svanbergsson,
Hólmfríður Sigurðardóttir, Haukur Tryggvason,
Sigurður Torfi Sigurðsson, Ragnhildur Sigurðardóttir
og fjölskyldur.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts elskulegs föður okkar og
tengdaföður,
INGÓLFS HELGASONAR,
Kirkjulundi 8,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
hjúkrunarheimilisins Ísafoldar fyrir alúð og umhyggju.
.
Jóhanna Ingólfsdóttir,
Helgi Ingólfsson, Kristín V. Gísladóttir,
Þuríður Ingólfsdóttir, Pálmi Kristmannsson,
Ingólfur Agnar Ingólfsson,
Sjöfn Ingólfsdóttir
og aðstandendur.
Innilegar þakkir færum við þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát
ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, systur og ömmu,
ÖDDU GERÐAR ÁRNADÓTTUR,
Fálkagötu 27a,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir viljum við færa
starfsfólki Landspítalans, Heimahlynningar og líknardeildar fyrir
einstaka umönnun.
.
Börkur Thoroddsen,
Birgir Thoroddsen, Helga Jónsdóttir,
Valgerður Thoroddsen, Leif Holm-Andersen,
Hrefna Thoroddsen, Geir Ómarsson,
Harpa Thoroddsen, Pétur Hafsteinsson,
Guðmundur Árnason, Elín Sæbjörnsdóttir,
Ágústa Birna Árnadóttir, Þorsteinn Eggertsson
og barnabörn.
Þökkum auðsýnda samúð, kveðjur og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURJÓNS HELGASONAR,
Árskógum 8,
Reykjavík.
.
Íris Svala Jóhannsdóttir,
Helga Sigurjónsdóttir, Eggert Sigurðsson,
Sigrún Sigurjónsdóttir, Stefán Örn Guðjónsson,
Björn Sigurjónsson,
Elín Eygló Sigurjónsdóttir, Ragnar Berg Gíslason,
Bryndís Sigurjónsdóttir, Sigurður L. Viggósson,
Svala Sigurjónsdóttir, Einar Örn Steinarsson,
Anna Lóa Sigurjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Yndisleg mamma okkar og amma,
HEBA HALLSDÓTTIR
framkvæmdastjóri,
lést 22. febrúar.
Útför hennar fer fram frá kirkju Óháða
safnaðarins við Háteigsveg, gegnt
Kennaraskóla Íslands, á morgun,
fimmtudaginn 12. mars, kl. 14.30.
.
Hulda Soffía Arnbergsdóttir, Matthías Þórarinsson
og barnabörn,
Hallur Símon Salómonsson
og barnabörn,
Apríl Sól Salómonsdóttir, Atli Hjörvar Einarsson.