Reykjalundur - 01.06.1962, Blaðsíða 16

Gamli bærinn við
fjallið.
manns. Eins og lágmyndir eru þær mett-
ar innra lífi, — fullar formum og Ijósi
frá hárri sól, snilld Laxdals í að lífga
blaðið með æfðum oddi ritblýsins — eða
rauðkrítarmola — er lærdómsrík fyrir
alla þá, sem hlaupa — langt yfir skammt,
— í lýsingum á hinum gefna fleti. —
Laxdal brýtur ekki lög flatarins, — hann
hefur skilið í tíma, að flötur sá, sem hann
vinnur á er aðalhluti myndarinnar og
styrkur hans er einnig sá, að ekki sést
á myndum hans ósamræmi hugtaks og
raunveruleika.
Bezta blýantsmynd hans er þjálni
og samæfing auga sem sér og handar sem
getur. Mætti Laxdal heppnast eins vel
að lýsa íslenzkri jörð — eins og bæjum
og brotum frá Suður-Frakklandi, það
mundi margur Landi skilja betur í
hverju listin er fólgin, sem talar sitt
hulda mál frá hinum beztu blöðum á
sýningu þessari.
Hugurinn flýgur út i háan og þéttan sumargeislaðan
beykiskóg við Eyrarsund.
14
Reykjalundur