Reykjalundur - 01.06.1962, Blaðsíða 14

... Þeir hafa losað sig
við jörðina og þeysa yfir
slðasta Inisið.
inu í dýrðina og nýjan dag sem við öll þrá-
um, en að lokaðri hurð. Þannig skil ég mynd-
ina. Spurningin er, er hægt að hjálpa tröll-
inu, losa um hendurnar og lyfta augnlok-
unum, opna dyrnar, svo að það geti náð
sér eftir skyndibreytinguna. Þetta er stóra
spurningin fyrir þá sem enn eru heilbrigðir
og þeirra sem eru lamaðir en þó einhvers
megnugir.
Losum um bundnar hendur og signar brár.
Líf hvers manns og konu gengur meira og
minna í bylgjum, gleðin, gengið og heilsan.
Þeir sem verða fyrir heilsutjóni eiga þó vilja
og von, sem eru nokkur af skilyrðunum til
endurnýjaðrar heilsu, oftast þó með hjálp
annarra.
Eftir að sjúkdómur hefur verið læknaður
verða margir með lamaða starfsgetu, sum-
12
ir fyrst í stað en aðrir um alla framtíð. Oft
er það, að margir verða vonlitlir þegar svo
stendur á og eiga erfitt með að útvega sér
vinnu sem þeim hentar — er að daga uppi.
Þetta skapar viðkomandi fólki og aðstand-
endum þess hin mestu vandræði. Þó eru
margir slíkir, sem geta skilað fullkomnu
verki ef þeir fá rétt störf — óskyld þeim
fyrri, ef þau eru of erfið fyrir þann líkams-
hluta sem á að skila orkunni.
Lokasigurinn er endanlega unninn, þegar
hinn sjúki er byrjaður að starfa aftur. Það
eru samtök hinna sjúku og fyrrverandi sjúku
sem þar hafa komið til hjálpar, eins og Sam-
band íslenzkra berklasjúklinga hefur gert
og sem þegar er byrjað að rétta út hjálpandi
hendur til annarra en þeirra sem hafa kynnzt
þeirn sjúkdómi.
Þessi mynd af tröllinu unga er því skýr
hvatning til allra um að gera sitt bezta til
Reykjalundur