Húnavaka - 01.05.1961, Side 60

58
H Ú N AVA K A
Þegar aldan æðir svöl
undan kalda reikar,
nema haldi um hjálmunvöl
hönd, sem aldrei skeikar.
Þó að hlátur vipri vör
vart er grátur fjarri.
Stundum kátra kímnissvör
klökkva láta nærri.
Því er oft við ólánsströnd
auðnu brotið farið.
Þá, sem réttu hlýja hönd,
hef ég frá mér barið.
Fram skal hiklaust halda rétt
hrönn þó mikið skvaki,
mátað strik og miðað rétt
mark að kviku baki.