Húnavaka - 01.05.1961, Side 61

GRÍMUR GÍSLASON, Saurbæ:
Bréftil ungra Húnvetninga
Ungu Húnvetningar! Hugleiðið hver arfleifð ykkar er. Eða hafið þið
ef til vill gert það? — Sennilega ekki margir.
Æskunni hættirsvo til að horfa burt frá sinurn heimaranni, út í bláma
fjarlægðarinnar og gylla þar framtíðarlandið með ótal ævintýrum. Þetta
er útþráin, sem er samfara vaxandi þroska hins unga manns.
Á uppvaxtarárum foreldra ykkar voru svo litlir möguleikar fyrir meiri-
hluta ungmenna að svala útþránni, og þó var það ennþá takmarkaðra
á dögum ömmu ykkar og afa.
Eins og margt fleira, hefur þetta breyzt með betri samgöngum, fjöl-
þættara atvinnulífi og stórbættri aðstöðu til aukinnar menntunar, bæði
bóklegrar og verklegrar. Enn fleira mætti og telja.
Afleiðingin af þessari aðstöðubreytingu fólksins, frá aldalangri kyrr-
stöðu til mikilla möguleika og framþróunar, er sú, að komið hefur slíkt
los á það að sumum byggðum er að blæða út. Heilar sveitir hafa tæmst
af fólki, svo þar er nú auðn. — Sem betur fer hefur ykkar hérað ekki
af þessu að segja nema að litlu leyti, þó margir hafi hopað af hólmi,
jafnvel heilar fjölskyldur farið frá góðunt jörðum og látið þær í hendur
vandalausra. Sennilega hafið þið lítið hugleitt hvílík blóðtaka þetta hefur
verið fyrir efnahagslíf sveitanna, en það dylst engum, sem um það
hugsar.
Nú virðast vera tímamót í viðhorfi fólks til þessara mála. Það
fólk, sem eftir er í sveitunum, virðist staðráðið í að breyta undanhaldi
í sókn, þrátt fyrir mörg ljón á veginum í sambandi við efnahagslega
möguleika til þess að gera landbúnað að ævistarfi. Þessi viðleitni fólks-
ins blasir við sjónum ykkar í aukinni ræktun og uppbyggingu býl-
anna. Trúin á framtíð sveitanna leynir sér ekki þar sem vel er unnið.
En hafið þið gert ykkur ljóst, að eftir því sem meira er gert fyrir sveit-