Húnavaka - 01.05.1966, Side 44

42
HÚNAVAKA
Nú víkur sögunni að Ljótshólum. Þar bjó Hannes Björnsson, og
voru þeir nafnar systkinasynir. Björn faðir Hannesar í Ljótshólum
og Sigþrúður móðir Hannesar á Fjósum voru systkin. Hétu þeir
nafnar eftir afa sínum Hannesi bónda Hannessyni á Tindum, en
hann var sonarsonur Jóns „harðabónda“ á Mörk, Jónssonar. Móðir
Hannesar á Tindum var Þuríður Bjarnadóttir frá Hrafnabjörgum,
og var hún föðursystir Björns annálaritara á Brandsstöðum. Móðir
Hannesar í Ljótsliólum hét Sólrún Þórðardóttir, en áður en Sólrún
giftist Birni Hannessyni hafði hún átt dóttur eina, Rannveigu Ingi-
bjcirgn Sigurðardóttur, og var það móðir Odds Björnssonar prent-
smiðjustjóra á Akureyri. Kona Hannesar í Ljótshólum var Guðbjörg
Pétursdóttir frá Refsstöðum, systir þeirra Guðmundar bónda í Holti
á Ásum, Sveins bónda á Geithömrum og Onnu konu Jóns Guð-
mundssonar frá Móbergi.
Mislingarnir lögðust þungt á í Svínadal, m. a. varð eitt barn þeirra
Ljótshólahjóna fárveikt. Hannes Björnsson bregður því við og
hyggst sækja nafna sinn til sjúklinga þar vestra. Þegar hann kemur
upp að Fjósum hitti hann svo á, að Hannes Gíslason er nýkominn
heim úr sjúkravitjun og var aðeins ógenginn til sængur. Taldi hann
öll tormerki á að fara með nafna sínum vestur, þar sem hann sé
þreyttur og úrvinda af svefni. Um þetta fer Erlendur Guðmundsson
svofelldum orðum: „Meðan þeir voru að vefja þetta með sér, hafði
Hannes á Fjósum boðið nafna sínum upp á dyraloft, þar sem hann
geymdi meðöl sín og bar honum þar vín, hefur að líkindum ætlað
að taka til meðöl og losa sig með því við ferðina, en við vínveiting-
arnar mun hann þó sjálfur hafa aukið sér treystu, því að sú varð
niðurstaðan, að hann býr sig til ferðar með nafna sínum.“ Munu
þeir báðir þá hafa verið nokkuð drukknir. Hannes í Ljckshólum var
með hest þann, er kallaður var Ljótshóla-Rauður, en hann var víð-
frægur fyrir ofsafjör og gapaskap, og réðu ekki við hann nema ein-
staka menn. Segir Erlendur, að Hannes í Ljótshólum hafi viljað að
nafni hans riði honum, „en ekki varð þó af því að sinni, því að
elzta dóttir Hannesar Gíslasonar gat komið í veg fyrir það“. Leggja
þeir nafnar nú af stað. Koma þeir við í Bólstaðarhlíð, en hafa þar þó
skamma dvöl. Var þá komið fram um háttatíma, og segir Jónas að
þeir hafi þá verið „mjög drukknir“, og Erlendur bætir því við „og
Hannes á Fjósum þeim mun meira, sem hann var slæptari undir".
Eftir þetta er enginn til frásagnar um för þeirra nafna.