Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1968, Síða 77

Húnavaka - 01.05.1968, Síða 77
HÚN AVAKA 75 engu. Mér leið illa lengi á eftir og lofaði ég sjálfum mér því að aldrei skyldi ég fara svona með blessaðar litlu rjúpurnar, sem voru svo fallegar og gerðu engum neitt. Gísli kom heim seint um kvöldið og bar stóra rjúpnakippu á bakinu. Hann var hinn ánægðasti og sagðist hafa veitt vel. Hann spurði mig, livort ég vildi ekki konia með sér næst, en ég anzaði honum engu. Eg var reiður við hann og fannst ég aldrei mundi geta talað við hann framar, en samt var það dag einn að ég kom inn í baðstofu og var Gísli eitthvað að bauka niðri í koffortinu sínu, sem stóð við rúmið hans. „Hvað ertu nú að gera,“ sagði ég og hljóp til hans. „Og ég er nú svo sem ekkert að gera,“ svaraði hann, „ég var að hlaða patrónu. Ég er að hugsa um að skjóta nokkrar rjúpur á morgun, ef það verður gott veður. Viltu koma með?“ „Nei,“ sagði ég, „þú ert ljótur að drepa fallegu rjúpurnar, sem eru svo góðar. Ég tala ekkert við þig fyrst þú ert svona vondur.“ „Láttu nú ekki svona,“ sagði hann þá og vildi auðsjáanlega blíðka mig. „Á ég að sýna þér svolítið skrýtið,“ og ég sá að liann var að sópa saman nokkr- um gráleitum kornum á koffortshorninu. „Hvað er þetta,“ sagði ég. „Það eru nokkur púðurkorn, sem hafa hrunið niður, ég ætla að kveikja í þeim hérna á horninu á koffortinu, það verður nú gam- an skal ég segja þér.“ Að því mæltu tók hann stokk upp úr vasa sín- um og kveikti á eldspýtu. Ég stóð yfir þessu til að sjá sem bezt. Hann kom með logandi eldspýtuna og bar hana að púðrinu. Ég get ekki lýst þeim ósköpum sem yfir dundu. Ég sá sem snöggvast rauðan blossa, sem lenti beint framan í mér, ég heyrði brothljóð og ógur- lega skelli og liamagang og myrkrið var eins og í lokaðri kolagröf. Ég hafði þá í bráðina lítinn frið til að athuga, hvað komið hefði fyrir, mig sveið svo ógurlega í andlitið að ég hafði ekkert viðþol. Einhvern veginn rammaði ég á dyrnar í myrkrinu og komst út, en mig sveið svo voðalega að ég gat helzt engan veginn verið. Ég æddi fram og aftur og fann ég þá að mér leið ofurlítið skár, þegar köld golan lék um andlitið, en logn var, svo að ég varð að hlaupa, til þess að fá svolítinn svala framan í mig. Strax og ég hægði eitthvað á mér kom þessi kveljandi sviði, svo að ég þoldi ekki við. Ég sá ekki annað ráð vænna, en að hlaupa eins og fælinn hestur eitthvað út í busk- ann. Er ég hafði hlaupið svona lengi, lengi, heyrði ég fótatak á eftir mér. Var þar Gísli kominn á harðahlaupum og náði mér von bráðar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196

x

Húnavaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.