Dagblaðið Vísir - DV - 20.08.2010, Blaðsíða 43

föstudagur 20. ágúst 2010 umsjón: helgi hrafn guðmundsson helgihrafn@dv.is skrýtið 43
Þorpið Potosí stóð í hinni há-lendu Tachira-sýslu í vestur-hluta Venesúela í tvö hundr-uð ár. Árið 1984 voru allir íbúar
þess fluttir í burtu þegar þorpinu og nær-
sveitum þess var drekkt þegar uppistöðu-
lón myndaðist vegna Uribante Caparo-stífl-
unnar sem byggð var það ár. Potosí-búar
höfðu upprunalega mótmælt því harðlega
að þorpinu þeirra yrði eytt, en þeir voru á
endanum þvingaðir til þess en fengu ný
heimili annars staðar.
Í Potosí stóð myndarleg kirkja með 25
metra háum turni. Þegar vatnsborð lóns-
ins er í eðlilegri hæð, stendur krossinn á
turni kirkjunnar upp úr vatninu, og minnir
þá sem flækjast upp í fjöllin að eitt sinn
stóð þorp á þessum stað.
Stíflan sá stjórnvöld-
um um árabil fyr-
ir miklu rafmagni
en hefur á köfl-
um verið óstarf-
hæf síðustu ár
vegna skæðra
þurrka. Vatnsyfir-
borðið í uppistöðu-
lóninu hefur oft
og tíðum lækk-
að mikið þegar
hitabylgjur og
þurrkar hafa
geisað.
forsetinn
birtist á
þyrlu
Fyrr á þessu ári
lýsti Hugo Chá-
vez, forseti Venesúela, yfir neyðarástandi í
landinu vegna skæðra þurrka sem geisuðu
vegna veðurfyrirbærisins El Niño. Þá gerðist
undraverður hlutur. Vatnið í uppistöðulón-
inu í fjöllunum hvarf smám saman og gamla
kirkjan í Potosí birtist aftur. Skyndilega var
hægt að sjá aftur mannvirki þorpsins sem
vatnið hafði leikið um í áraraðir. Þegar sólin
bakaði blautan jarðveginn spruttu um leið
plöntur og gras.
Josefa Garcia er 74 ára og ferðaðist til
Potosí þegar þetta gerðist. Hún sagðist í
samtali við Reuters vera þakklát fyrir þurrk-
ana, jafnvel þó að þeir hefðu valdið gífur-
lega miklum rafmagnsskorti. Hún stóð á
gamla torgi bæjarins og rifjaði upp þegar
þáverandi forseti landsins, Carlos Andres
Perez, lenti með þyrlu í þorpinu til þess að
tjá bæjarbúum að þeir þyrftu að flytja, að
lónið myndi bráðum drekkja Potosí. „Hann
sagði að við þyrftum að fara. Við misstum
alla von.“ Garcia flutti til annarrar sveitar og
hafði aldrei snúið aftur heim fyrr en þegar
viðtalið var tekið.
Þegar vatnið var horf-
ið kom kirkjan í ljós
ásamt rústum íbúðar-
húsa, kirkjugarðsins
og torgsins sem
nokkrir fyrr-
verandi,
forviða og steinhissa bæjarbúar fengu að
sjá í fyrsta skipti síðan þorpinu var
drekkt fyrir 25 árum.
orkukreppa
Hugo Chávez
lýsti í febrúar
yfir neyð-
arástandi
í Venesú-
ela vegna rafmagnsskorts. Verstu þurrkar
landsins í 50 ár þurrkuðu upp uppistöðulón
í vatnsaflsvirkjunum landsins, en meirihluti
raforkunnar í Venesúela kemur frá slíkum
virkjunum. „Sumir stjórnarandstæðingar
ætla að kenna yfirvöldum um að það hef-
ur ekki rignt í meira en ár. En aðalástæðan
fyrir því er hið skæða fyrirbæri El Niño, sem
er afkvæmi loftslagsbreytinganna í heimin-
um,“ sagði Chávez.
kólumbía
venesúela
x
kirkjan
Uppistöðulón virkjunar
flæddi yfir sveitirnar
fyrir 25 árum og sökkti
þorpinu Potosí. Íbúar
þessa venesúelska þorps
fluttu til annarra bæjar.
Þeir voru furðu lostnir
fyrr á þessu ári þegar
skæðir þurrkar gerðu að
verkum að uppistöðulón-
ið hvarf og kirkjan og
rústir þorpsins birtust
allt í einu, líkt og gamlir
draugar.
sem hvarf og birtist aftur
Þegar vatnið var horfið kom kirkjan í ljós ásamt rústum íbúðarhúsa, kirkjugarðsins og
torgsins sem nokkrir fyrrverandi, forviða og stein-
hissa bæjarbúar fengu að sjá í fyrsta skipti síðan
þorpinu var drekkt fyrir 25 árum.
kirkjan sem birtist aftur Þorpskirkjan í Potosí í
Venesúela liggur alla jafna á bólakafi uppistöðulóns
sem varð til fyrir 25 árum vegna vatnaflsvirkjunar.
Þegar lónið tæmdist í miklum þurrkum í febrúar á
þessu ári, birtist kirkjan skyndilega aftur. myndir reuters
furðu lostin josefa Garcia, fyrrverandi
íbúi í Potosí, gengur um bæinn í fyrsta
skiptið í 25 ár og virðir fyrir sér kirkjuna
sem skyndilega hefur risið úr djúpinu. Hún
þurfti að yfirgefa þorpið árið 1984 þegar
uppistöðulón nýrrar stíflu drekkti Potosí.
hátt uppi í fjöllum Potosí er í
fjallaskarði við rætur venesúelska hluta
Andesfjallanna, í vesturhluta landsins,
nálægt landamærum Kólumbíu.
reis upp úr vatninu smám saman tæmdist uppistöðulónið og á hverjum degi var hægt að sjá meira af gömlu kirkjunni.