Dagblaðið Vísir - DV - 20.08.2010, Blaðsíða 34

34 viðtal 20. ágúst 2010 föstudagur
sigríður Sigurðardóttir er einn af drek-unum á Drekaslóð, eins og ráðgjafarn-ir þar kalla sig. Sirrý var misnotuð af mági sínum frá því hún var ellefu ára og
þar til hún varð sautján. Mágur hennar er sex
árum eldri en hún og var því sautján ára þeg-
ar ofbeldið hófst. „Systir mín var barnshafandi.
Hann vissi alveg hvað hann var að gera. Ég vissi
það ekki. Þegar ég var ellefu ára kyssti enginn
svona. Foreldrar mínir kysstu mig ekki einu
sinni svona.“ Þetta byrjaði heima hjá mömmu
hennar og pabba hans. Hann var fullur. Hún
bað um sígó. „Já, ef þú kyssir mig,“ svaraði
hann. Síðan kom hann að henni og skellti sér í
sleik. „Ég hélt að hann ætti bara við koss á kinn-
ina. Hann fór svo með mig inn í stofu og lagðist
ofan á mig. Lét mig káfa á sér utan klæða.“
Ofbeldið hélt áfram og varð grimmara.
Hann fór að sitja fyrir henni þegar hún kom
heim úr skólanum. Það var salerni við hlið inn-
gangsins heima hjá henni og þar beið hann
hennar. Þegar hún kom svo inn um dyrnar
kippti hann henni inn á salernið og misnot-
aði hana. „Þetta var ógeðslegt. Hann og bróð-
ir hans komu nefnilega alltaf heim til mömmu
í hádegismat. Eftir matinn var svo hlustað á
fréttir og síðan var rætt um pólitík. Hann vissi
alveg að hverju hann gekk. Þannig að ég fór að
forðast að koma heim.“
Flúði Fjölskylduna
Sirrý þagði um ofbeldið sem ágerðist bara með
árunum. „Ég fór að heiman sextán ára göm-
ul. Ég kom aftur í bæinn ófrísk og fékk inni hjá
systur minni og gerandanum. Ég bjóst engan
veginn við því að hann myndi halda áfram en
hann gerði það og talaði alltaf um að ég væri
ástmær hans. Hann fór að játa mér ást sína, ör-
ugglega af því að hann vissi að þetta væri ólög-
legt. Einu sinni sá systir mín ljóð frá honum þar
sem hann sagðist elska mig. Hún spurði hvað
þetta væri og benti á bréfið. Ég man ekki hverju
ég svaraði, ég fékk bara algjört sjokk. Ég þorði
ekki að segja neitt. Þá var ég 16 eða 17 ára göm-
ul og með ungbarn. Ég átti hvergi höfði mínu
að halla. En ég fór út af heimilinu eins fljótt og
ég gat. Ég fékk inni hér og þar og bjó eiginlega
með barnið í bílnum þar til ég réði mig í sveit.
Það var minn flótti. Eftir að ég komst aftur í ná-
vígi við fjölskylduna 15 árum seinna fór ég að
finna fyrir afleiðingunum. Ég upplifði mikla
depurð. Stundum fór ég í Ríkið og keypti fullt af
rauðvíni. Þegar ég lagðist út af bað ég til Guðs
um að ég myndi ekki vakna aftur.”
Átti að svara Fyrir oFbeldið
Af ótta við að missa fjölskylduna þagði hún yfir
ofbeldinu. „Hann hafði svo mikið vald yfir mér.
Meira að segja þegar ég var komin yfir fertugt.
Þá fórum við í útilegu og ég sat á spjalli fram
á nótt með annarri systur minni. Hún sagðist
hafa heyrt að hann hefði misnotað mig þegar
ég var barn og fleira. Ég gat ekkert sagt, ég fór
bara að gráta. Daginn eftir kom hann til mín
og spurði hvar við hefðum verið. Ég svaraði því
strax til að við hefðum bara verið að spjalla, ég
hefði ekkert sagt. Þá hreytti hann því í mig að
hann hefði bara verið barn sjálfur.“
Það kom líka á daginn að þegar hún sagði
loksins frá stóð fjölskyldan ekki með henni.
Hún sagði mágkonu sinni frá þessu sem sagði
vinkonu sinni frá en sú var tengdadóttir ger-
andans. Hún sagði svo í veislu að hún vildi ekki
að börnin hennar væru oftar ein með gerand-
anum því hún hafði heyrt mína sögu. Í kjölfar-
ið varð allt vitlaust innan fjölskyldunnar. Sirrý
fékk símtal þar sem henni var gert að mæta á
fund og standa fyrir máli sínu. „Ég neitaði að
fara á þennan fund. Tveir bræður mínir mættu
ekki heldur á hann og ég á þessa tvo bræður að
í dag.“
Fjórar systur hennar og einn bróðir tala ekki
við hana. Tvær af systrunum voru tilbúnar til
þess að vera í sambandi við hana með því skil-
yrði að hún myndi ekki tala meira um þetta.
„Innst inni vissi ég alltaf að ég gæti ekki treyst
þeim fyrir þessu. Þau myndu ekki styðja mig.
Þess vegna sagði ég þeim aldrei frá þessu. En
það var rosalegt áfall að upplifa það svo í raun.
Ég var mjög sár.Kannski átta þau sig ekki á því
að þetta snýst ekki um systur mína. Hún er ekki
gerandinn og ekki ég heldur. Þetta snýst um
hann. En hún var rosalega reið út í mig, kallaði
mig hóru sem hefði verið að hórast með mann-
inum hennar.“
dreiFðu óhróðri um hana
Áður hafði hún sagt einum bróður sínum frá
þessu því dóttir hans var svo mikið í kringum
Af ótta við að missa fjöl-
skylduna þagði sigríður
sigurðardóttir í áratugi
yfir misnotkuninni sem
mágur hennar beitti hana
í æsku. Þegar misnotkun-
in kom loks upp á yfir-
borðið reyndist þessi ótti
hennar á rökum reistur
og stór hluti fjölskyld-
unnar sneri við henni
bakinu. Meira að segja
móðir hennar neitaði að
taka afstöðu með henni.
Fjölskyldan stóð með
oFbeldismanninum
kvaddi fjölskylduna Sigríður Breiðfjörð Sig-
urðardóttir var beitt ofbeldi af mági sínum, sem
var einnig stjúpsonur móður hennar. Móðir
Sigríðar neitaði að taka afstöðu og á dánarbeði
hennar var Sigríður svo hrædd við hver síðustu
orð hennar yrðu að hún heyrði þau ekki.