Dagblaðið Vísir - DV - 14.01.2011, Blaðsíða 24

Gleðilegt nýár, góða þjóð.Um leið og ég tilkynni ykkur að ég er orðinn hundleiður á
þessu bévítans svartagallsrausi sem
er í þann mund að draga úr þjóðinni
bæði vígtennur og jaxla, vil ég geta
þess að ég náði að lifa allt árið 2010 án
þess að snerta Moggann. Já, ég ákvað
í byrjun árs að þann snepil, sem ég
kalla LÍÚ-tíðindi, ætlaði ég ekki að
snerta í heilt ár. Ekki las ég eitt einasta
orð í því blaði og hef í hyggju að leyfa
þessum vana að lifa lengur.
Ég hef fylgst náið með glæpa-
mönnum Framsóknar og Sjálfstæð-
isflokka og ég hef séð hvernig náhirð
kreppuvalda hefur reynt að sverta þá
ríkisstjórn sem nú stundar uppbygg-
ingarstarf og þrif eftir óráðsíu helm-
ingaskipta. Ég hef fylgst með fyrir-
tækjum einsog Sörpræs Woterhás
Cúper, eða hvað það ágæta fyrirtæki
heitir, og ég hef lært þá lexíu að trúa
ekki þeim sannleika sem lygararnir
telja skástan.
Ég nenni ekki lengur að hlusta á
útvarpskvótaeigendur spila lög eft-
ir vini sína. Ég nenni ekki lengur að
heyra af því að Bubbi ætli að reyna
að eignast aftur þann rétt sem Jak-
ob Frímann vélaði af honum, þegar
sá síðarnefndi notaði klink útrásar-
víkinga til að ná völdum í íslenskum
poppskáldabransa. Ég nenni ekki
lengur að horfa á skjálfandi skraut-
fjaðrir á Alþingi. Ég nenni ekki lengur
að hlusta á rökleysu fólks sem virð-
ist algjörlega heiladofið. Ég nenni
ekki lengur að leyfa vatnshöfðum
íslenskrar stjórnsýslu að gutla í ná-
munda við mig og síst ætla ég að
hlusta á væl þeirra sem segja að
kvótakerfið sé bara nokkuð gott eins-
og það er. Ég ætla ekki að virða þá
sem stela auðlindum þjóðarinnar. Ég
ætla aldrei framar að leyfa fábjánum
að gefa mér rangar hugmyndir um
skiptingu auðvalds á Íslandi.
Ég lofa ykkur því, kæru lesend-
ur, að á árinu sem núna er að byrja,
ætla ég að sýna ykkur og sanna fyr-
ir ykkur að íslenski glæpurinn er al-
veg skelfilega einfalt plott. Ég ætla að
segja ykkur það, að útgerðarmenn,
peningamenn og braskarar hafa
í gegnum tíðina haft alla íslenska
stjórnmálamenn í vasanum. Ég ætla
að segja ykkur frá því hvernig stjórn-
málamenn vinna alltaf þá vinnu sem
er þeim sjálfum og eigendum þeirra
fyrir bestu, um leið og þeir gefa alla-
jafnan skít í það hvað er best fyrir
þjóðina. Ég ætla að sýna ykkur það
að fjórflokkurinn sér Besta flokkinn
sem hina einu sönnu kosningagrýlu.
Bráðum fer að birta til,
brosir þjóð af gleði,
lífsins blóm með ljós og yl
ljóma í hennar beði.
24 | Umræða 14. janúar 2011 Helgarblað
FurðuFlokkurinn „Saga Banki býður okkur að borga 50 þúsund á mánuði í 15 ár.“
n Elvar Reykjalín, stofnfjáreigandi í
Sparisjóði Svarfdæla um skuldir þeirra
sem tóku þátt í stofnfjáraukningu
sparisjóðsins haustið 2007. – DV
„Þetta er allt kafloðið og
erfitt að komast að
þessu.“
n Oddur Hallgrímsson, varðstjóri hjá
Slökkviliði Reykjavíkur. – DV.is
„70 til 100 fjöl-
skyldur þurfa á
aðstoð að halda
á svæðinu.“
n Ásgerður Jóna Flosadóttir, formaður
Fjölskylduhjálpar Íslands, sem opnaði
nýja starfsstöð samtakanna í Stykkis-
hólmi. – DV
„Það var ótrúlegt að
verða vitni að því hvað
fullorðið fólk getur verið
dómhart.“
n Kristín Pétursdóttir móðir Guðbjargar
Þorsteinsdóttur sem er með Tourette. – DV
„Hrunið hafði vitanlega
áhrif á mig eins og aðra
landsmenn.“
n Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson,
bankastjóri Saga Fjárfestingarbanka,
sem skuldar á annan milljarð króna í
íslensku bönkunum. – DV
Við þurfum betri Bjarna
Bjarni Benediktsson og Sjálf-stæðisflokkur hans njóta mestra vinsælda meðal þjóð-
arinnar. Álíka margir styðja Sjálfstæð-
isflokkinn einn og sér og ríkisstjórn-
ina. Vinsældirnar skýrast eflaust fyrst
og fremst af óvinsælu ástandi í efna-
hagsmálum, en það breytir því ekki
að það er Bjarni sem hefur vinning-
inn en ekki Sigmundur Davíð Gunn-
laugsson í Framsóknarflokknum eða
Þór Saari í Hreyfingunni. Stór hluti
þjóðarinnar elskar sinn Sjálfstæðis-
flokk og eðlilegt framhald er að Bjarni
taki við stjórnartaumunum áður en
langt er um liðið.
Undarlegt viðhorf Bjarna til eins
mikilvægasta málefnis samtímans á
Íslandi, gerir hann hins vegar að vara-
sömu forsætisráðherraefni.
Þegar upplýst var að bandarísk
yfirvöld hefðu farið fram á að fá af-
hent einkaskilaboð Birgittu Jóns-
dóttur þingkonu upphófst samstaða
meðal íslenskra stjórnmálamanna
um andstöðu. Sumir vísuðu til helgi
hennar sem þingkonu, en aðrir vís-
uðu til verndunar tjáningarfrelsisins.
Flestum þótti rangt af bandarískum
yfirvöldum að rannsaka hana með
þessum hætti. Einn stjórnmálamað-
ur steig hins vegar fram og lýsti því að
þetta væri ekkert athugavert. „Hvaða
prinsipp eru það sem Bandaríkja-
menn eru að brjóta?“ spurði Bjarni í
viðtali við Morgunblaðið.
Svarið við spurningu Bjarna er í
stuttu máli að með því að ganga svo
nærri Birgittu er verið að þenja út
valdsvið ríkisins á kostnað tjáning-
arfrelsisins. Á Vesturlöndum hefur
verið almennur skilningur fyrir því
að yfirvöld njósni ekki um fjölmiðla-
menn og geri ekki tilraunir til að refsa
þeim fyrir að flytja fréttir, jafnvel þótt
þær byggi á „stolnum upplýsingum“.
Skilningurinn byggir á því að all-
ar stórar fréttir byggi á upplýsingum
sem fengnar eru gegn vilja einhvers
valds. Oftast er valdið, sem fjölmiðl-
ar eiga að veita aðhald, ríkið sjálft.
Upplýst samfélag er ekki mögulegt ef
ríkið stýrir upplýsingaflæðinu, enda
myndu þá engar upplýsingar berast
fólki, sem sýna brot ríkisins. Bjarni
bar rannsóknina á Birgittu saman við
rannsókn á störfum Geirs Haarde for-
sætisráðherra. Hann virðist ekki gera
greinarmun á ríkinu og því sem á að
vera utan valdsviðs ríkisins.
Þetta er synd. Bjarni gæti orðið
valkostur þeirra sem vilja minna rík-
isvald og meiri upplýsingar til ein-
staklinga.
Síðustu níu ár hefur verið stöðug
útþensla á valdsviði ríkisins í nafni
baráttunnar gegn óvininum, það er
hryðjuverkamönnum, á meðal vor.
Nú er stríðið farið að snúast gegn
þeim sem segja frá því að Bandaríkja-
menn fremji hryðjuverk á almennum
borgurum í stríði sínu gegn hryðju-
verkum. Forveri Bjarna í formanns-
stóli Sjálfstæðisflokksins tók ákvörð-
un við annan mann um að íslenska
þjóðin yrði samábyrg í stríðsrekstr-
inum. Því er óheppilegt framhald að
Bjarni skuli styðja aðgerðir Banda-
ríkjamanna nú. Þetta vekur líka
spurningar um stuðning Bjarna og
umburðarlyndi gagnvart frjálsri fjöl-
miðlun. Myndi Bjarni láta rannsaka
íslenska blaðamenn ef hann grunaði
að trúnaðarupplýsingum hefði verið
lekið til þeirra?
Eitt það besta sem hefur komið fyr-
ir þjóðina síðustu ár eru þeir fjölmörgu
upplýsingalekar sem hafa varpað ljósi
á starfsemi bankanna og stjórnvalda.
Ef fleiru hefði verið lekið í góðærinu
hefði vandi okkar orðið mun minni.
Aukið upplýsingafrelsi þvælist fyrst
og fremst fyrir valdi sem vill frið til að
drepa, blekkja, stela og gera annað
sem almenningi finnst rangt. Aukið
upplýsingafrelsi er órjúfanlegur hluti
betra samfélags með auknum áhrif-
um almennings. Ef Bjarni fylgir eftir
viðhorfi sínu á valdastóli mun hann
vega að stoðkerfi lýðræðisins.
Bókstaflega
F yrir átta mánuðum var Jón Bjarnason í einhverju undarleg-asta viðtali íslenskrar stjórn-
málasögu. „Og það rigndi sandi
þarna!“ sagði Jón. Síðasta mánudags-
kvöld endurtók sagan sig að loknum
fundi þingsflokks Vinstri grænna. Fyrir
svörum stóð Ásmundur Einar Daða-
son, bóndi og þingmaður.
F réttakonan talar til Ásmundar Einars, þar sem hann stendur fyrir framan lokaðar lyftudyr.
Hún spyr út í fundinn. „Fóruð þið fram
á það að þingflokksformaðurinn bæð-
ist afsökunar?“ Ásmundur svarar ekki,
en útskýrir þess í stað atburði, sem
tengjast lyftunni. „Nú fer lyftan niður,
hún fór upp fyrr í dag,“ segir hann.
Hann hlær. Fréttakonan hlær með.
„Og hvað þýðir það?“
Þ að þýðir að hún er búin að fara upp og fer núna niður,“ segir hann og brosið dofnar. „Já,“ seg-
ir fréttakonan hálfpartinn. „En hvernig
eru lyktirnar? Eruð þið ennþá inni í
þingflokknum og gátuð þið fengið úr-
lausn ykkar mála?“ Ásmundur þagnar.
Hann snýr höfðinu undan og lútir í átt
að lokaðri lyftunni, líkt og hross undan
vindi.
Ö gmundur Jónasson innanríkis-ráðherra vífur að og veitir skjól. Boðskapur hans er að innan
þessa ríkis sé annað málefnalegra
en andstaða nokkurra stjórnarþing-
manna við stefnu stjórnarinnar, sem
gæti leitt til gjörbreytingar á stefnu
íslenska ríkisins og pólitísku ástandi í
landinu.
„Veistu hvað mig langar að spyrja
ykkur um? Hvernig stendur á því að
þið hafið ekki áhuga á málefnum?“
Hann sveiflar handarbakinu fram í
fréttakonuna í takt við hrynjandann í
rödd sinni. „Við erum að ræða hérna
málefni. Við erum að ræða Evrópu-
sambandið. Við erum að ræða fisk-
veiðideiluna. Þið hafið bara áhuga á
einu, svona að grafast fyrir um ein-
hverja Moggafrétt,“ segir hann, áður
en ræðan er rofnar við skæra rödd.
„Við sendum ekki út þessa yfirlýsingu!“
svarar fréttakonan.
V ið áttum góðan fund um mál-efni,“ segir innanríkisráðherr-ann, og snýr handarbakinu úr
lóðréttri stöðu í lárétta. „En við erum
hér út af yfirlýsingu sem send er í gær-
kvöldi,“ segir fréttakonan. „Haldiði lyft-
unni!“ heyrist kallað örvæntingafullri
röddu. Þetta er Ólafur Þór Gunnars-
son varaþingmaður. Hann var næstum
orðinn einn eftir hjá fréttakonunni.
Hann smeygir sér inn, hringsólar aug-
unum horfandi á samferðarmenn sína
til skiptis og brosir vandræðalega, líkt
og allir viti nema hann.
Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar„Ef Bjarni fylgir eftir viðhorfi sínu á valdastóli
mun hann vega að stoðkerfi lýðræðisins.
Bráðum fer að birta til
Skáldið skrifar
Kristján
Hreinsson
„Ég ætla aldrei
framar að leyfa
fábjánum að gefa mér
rangar hugmyndir um
skiptingu auðvalds á
Íslandi.
Siv þráir Brussel
n Hermt er að alþingismaðurinn
Siv Friðleifsdóttir vilji losna af þingi
og komast í starf í Brussel. Siv
skildi nýlega
við mann
sinn, Þorstein
Húnbogason, og
flutti til móður
sinnar. Raunir
Sivjar munu
hafa orðið til
þess að hún vill
draga sig út úr
sviðsljósi stjórnmálanna og skapa
sér lífsafkomu á öðrum vettvangi.
Hún er sögð hafa reifað þann
möguleika við Össur Skarphéðins-
son utanríkisráðherra að hann
finni hennu stöðu í Brussel. Hann
er sagður hafa tekið erindinu vel
en leitað sé leiða til að Siv haldi
jafnframt þingsætinu og geti
þannig komið ríkisstjórninni til
bjargar ef þarf.
Formaður án baklands
n Logandi átök innan VR munu að
líkindum kosta Kristin Örn Jóhann-
esson formannsembættið. Kristinn
er sagður vera
gjörsamlega
án baklands í
félaginu og var
nýlega sviptur
framkvæmda-
stjórastarfinu
vegna meints
getuleysis.
Eftirtektarvert
er að hann hefur það helst fram
að færa að fjölmiðlar eigi ekki að
grípa á lofti gagnrýni minnihluta-
hópa. Þetta reifaði hann í Bítinu á
Bylgjunni. Nú er þess eins beðið
að hann verði felldur.
Folaldið beislað
n Mikil dulúð hvílir nú yfir
innanflokksátökunum í VG. Svo er
að sjá sem Steingrími J. Sigfússyni
hafi tekist að beisla hryssu og folald
með aðstoð Ögmundar Jónassonar
innanríkisráðherra sem vafalaust
má ekki til þess hugsa að lenda í
stjórnarandstöðu. Ásmundur Daði
Einarsson, alþingismaður og folald
að mati utanríkisráðherra, hefur
þótt afar hreinskiptinn í gagnrýni
sinni á stjórnina. Nú er svo
komið að hann fylgir fordæmi Jóns
Bjarnasonar sjávarútvegsráðherra
og talar tungum ef hann er spurður
um málefni.
Bankastjóri á vonarvöl
n Bankastjórinn Þorvaldur Lúðvík
Sigurjónsson, hjá Sögu, er í miklum
vandræðum vegna skulda sinna
sem eru langt á
annan milljarð
króna. Hann
heldur enn
starfi sínu þrátt
fyrir að vera
undir grun
um lögbrot.
En nú er talið
að styttist í að
hann verði að standa upp úr stóli
sínum. Félag hans stefnir í þrot
og sjálfur er Þorvaldur í persónu-
legum ábyrgðum. Þar með yrði
hann ekki lengur gjaldgengur sem
forstjóri.
Sandkorn
TRyGGVaGöTu 11, 101 ReykjaVÍk
Útgáfufélag: DV ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
Ritstjórnarfulltrúi:
jóhann Hauksson, johannh@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Svarthöfði
Leiðari