Dagblaðið Vísir - DV - 24.01.2014, Síða 10

Helgarblað 24.–27. janúar 201410 Fréttir
A
uðvitað er það þannig
að brandarinn sjálfur er
kannski bara kornið sem
fyllir mælinn,“ segir Hann­
es Friðriksson sem lýsti
því yfir í grein á vef Víkurfrétta á
mánudag að hann ætlaði að flytja
frá Keflavík vegna annáls sem sýnd­
ur var á þorrablóti Íþróttabandalags
Keflavíkur um liðna helgi. Hannes
sagði í greininni að hann hefði
verið útmálaður neikvæðasti maður
Reykjanesbæjar vegna greinaskrifa
sinna.
Hannes hefur þó heldur dregið í
land með þá yfirlýsingu sína að hann
ætli að flytja úr bæjarfélaginu.
„Í fyrstu hugsaði ég niðurlag
greinarinnar sem spaug í anda þess
svarta húmors er mér fannst inn­
slagið vera. En ég verð að vera al­
veg heiðarlegur og viðurkenna að
þar gerði ég mistök. Því það er hreint
ekkert grín að láta sér til hugar koma
að eðlilegt sé að láta flæma sig burtu
úr bænum sínum sökum þátttöku og
skoðana sinna í bæjarmálum,“ seg­
ir Hannes sem á börn og barnabörn
í Keflavík og Njarðvík. „Og í mínum
huga og eftir samræður við börnin
þá er það lengsta sem ég myndi flytja
væri úr Keflavík í Njarðvík. Ég verð
að vera alveg ærlegur, ég hljóp á mig.
Ég sagði of mikið. Ég er mikill garð­
áhugamaður og er búinn að rækta
upp mikinn rósagarð og er bara í því
allt árið nánast, það er mitt áhuga­
mál. Mér þætti sárt að missa garðinn
minn og ég held að ég hafi sagt ein­
um of mikið þarna. Hins vegar vil ég
alveg vera heiðarlegur með það að
kannski það lengsta sem ég myndi
fara er til Njarðvíkur og það á þeim
forsendum að ég fengi garð til að
rækta,“ segir Hannes og vitnar meðal
annars í rokkkónginn sjálfan Rúnar
Júlíusson.
Í ágúst árið 1995 var nafnið
Reykjanesbær samþykkt á fundi
bæjarstjórnar Keflavíkur, Njarðvíkur
og Hafna eftir að bæjarfélögin höfðu
sameinast árið áður. Rúnar Júlíus­
son var afar ósáttur við þessa nafn­
breytingu og hafði heitið því að flytja
úr bæjarfélaginu ef af henni yrði.
„Hann fór hins vegar aldrei því hon­
um þótti svo vænt um bæinn sinn og
það þykir mér líka. Það gæti orðið
niðurstaðan en maður skal aldrei
segja aldrei,“ segir Hannes.
Afdrifarík undirskriftasöfnun
Hannes segir þetta þorrablótsgrín
hafa sært vini og kunningja hans
sem voru í salnum en grínið beindist
gegn honum og Guðbrandi Einars­
syni, fyrrverandi oddvita Samfylk­
ingarinnar í Reykjanesbæ, þar sem
Hannes var sagður hafa skrifað 745.
neikvæðu greinina á vef Víkurfrétta
um rekstur Reykjanesbæjar og hefði
þar með jafnað met Guðbrands frá
2007.
Hann fékk fregnir af þorrablótinu
frá vinum sínum og kunningjum
sem tjáðu Hannesi að nafntogaðir
einstaklingar úr Sjálfstæðisflokknum
hefðu velst um úr hlátri yfir þessum
brandara. Hann segir þessa upp­
ákomu hafa orðið til þess að hann
fór að rifja upp þann tíma sem hann
hefur verið í Reykjanesbæ. „Þá var ég
bara skemmtilega virkur maður að
flytja í bæinn með konunni minni
sem fæddist þarna og ólst upp. Ég fór
með henni í veislur hjá Sjálfstæðis­
flokknum og að endingu gekk ég
í flokkinn í Reykjanesbæ en tók
fljótlega eftir því að þetta var mjög
furðuleg samkoma. Ég hafði aldrei
kynnst svona pólitísku starfi en tók
strax eftir að þeir vildu hafa Já­menn
í kringum sig í stað þeirra sem bentu
á það sem betur mætti fara,“ segir
Hannes.
Hann mætti á vel flesta laugar­
dagsfundi Sjálfstæðisflokksins í
Reykjanesbæ en á þessum tíma var
verið að leggja drög að einkavæð­
ingu Hitaveitu Suðurnesja, en ríkið
seldi 15 prósenta hlut í fyrirtækinu
til Geysis Green Energy árið 2007.
Hannes hafði heyrt af töluverðri óá­
nægju í bæjarfélaginu með þetta
einkavæðingarferli. „Þegar hita­
veitan var stofnuð voru íbúar á
Suðurnesjum stoltir af henni.
Verðlagningin var miðuð við að
þetta væri ekki gróðafyrirtæki held­
ur var þetta ein af grunnstoðum
samfélagsins. Þetta var fyrirtæki
sem skaffaði okkur hita og rafmagn.
Svo ákveða þeir að einkavæða hita­
veituna og ég var ekki sáttur við það,“
segir Hannes sem segist hafa talað
gegn einkavæðingunni á afmæl­
isfundi í laugardagskaffi Sjálfstæðis­
flokksins í Reykjanesbæ í Duus­húsi.
„Enginn hér inni sem mun
bjarga þér“
„Þar sat Árni Johnsen og nafni hans
Árni Sigfússon. Ég sagði að mér
heyrðist að meirihluti íbúanna væri á
móti þessu. Ég ætlaði að vera svo göf­
ugur í þessu að í stað þess að beina
þessu bara til Reykjanesbæjar ætlaði
ég að gera öll sveitarfélögin á svæð­
inu ábyrg fyrir þessu,“ segir Hannes
sem tjáði fundarmönnum að hann
ætlaði að safna undirskriftum gegn
þessari einkavæðingu. „Á þessum
laugardagsfundi situr einn af fylgj­
endum Sjálfstæðisflokksins. Hann
sagði: „Hannes, þú gerir þér grein
fyrir einu. Ef þú ferð í þessa undir­
skriftasöfnun er það eins og að
hoppa yfir breiðan læk. Ef þú dettur
ofan í þá skaltu hafa það á hreinu
að það er enginn hér inni sem mun
bjarga þér“,“ segir Hannes en segir
einn mann hafa rétt upp hönd og lýst
því yfir að hann væri hlynntur því að
Hannes myndi safna þessum undir­
skriftum. Það reyndist vera Árni
Johnsen.
„Hann var sá eini af þeim öllum
sem fannst sjálfsagt að ég færi í þessa
undirskriftasöfnun. Ég tilkynnti
þessa undirskriftasöfnun og í kjöl­
farið skrifaði Styrmir Gunnarsson
leiðara um mig í Morgunblaðinu þar
sem hann lýsti yfir stuðningi sínum
við mig og lýsti yfir andstöðu sinni
við einkavæðingu hitaveitunnar.
Hann sagði mig rödd fólksins sem
mér fannst vera mikill heiður,“ segir
Hannes sem safnaði 5.300 undir­
skriftum á fimm dögum. „Það var vel
rúmlega helmingur allra kosninga­
bærra manna á Reykjanesskaganum
á þeim tíma,“ segir Hannes.
Gamlir vinir heilsuðu ekki
Eftir þessa undirskriftasöfnun Hann­
esar fór hann að finna fyrir því að
hann væri ekki lengur velkominn hjá
sumu fólki í Reykjanesbæ. „Ég fékk
þó að heyra frá nokkrum að þeim
þætti ég alltof neikvæður og minntu
mig á að þessi einkavæðing væri já­
kvæð fyrir sveitarfélagið. Það sem
mér þótti þó verst var að gamlir vin­
ir konunnar minnar hættu að heilsa
henni. Það gekk svo langt að við
vorum að spila golf með fólki sem
þorði að vera kunningjar okkar. Þá
gekk framhjá okkur fyrrverandi sam­
flokkskona sem hafði verið góð vin­
kona konunnar minnar. Hún heils­
aði ekki. Þar með vorum við komin
úr hópnum og vorum ekki lengur í
samtryggingu sjálfstæðismanna og
urðum að standa á eigin fótum. Það
var svo sem allt í lagi því þá veit mað­
ur hverjir eru vinir manns og hverjir
ekki,“ segir Hannes.
Hann segir þetta vera taktík sem
sjálfstæðismenn beita fyrir kosningar.
„Þeir byrja að útmála. Þú ert annað­
hvort með okkur eða á móti okkur.
Þetta er nákvæmlega sama taktík og
þeir hafa áður beitt. Ég er hins vegar
ekki á móti öllu. Ég sé fullt af góð­
um hlutum gerast í þessum bæ. Ég
set hins vegar alltaf spurningarmerki
við kostnaðinn. Í dag er skuldahlutfall
Reykjanesbæjar svo slæmt að með
þessu áframhaldi er sveitarfélagið
ekki lengur að reka sig á þeim tekjum
sem það hefur,“ segir Hannes.
Hann segir þennan brandara sem
var látinn falla á þorrablótinu vera
skilaboð til þeirra sem gagnrýna
stefnu meirihlutans. „Ég get alveg
borið það að vera kallaður neikvæð­
ur. Ég sætti mig hins vegar ekki við
að vera kallaður neikvæður vegna
þess að ég skrifa grein um málefni
Reykjanesbæjar. Það er rosalega
erfitt að vera jákvæður þegar maður
skrifar um málefni sveitarfélagsins,
þó svo að það sé fullt af jákvæðum
hlutum að gerast hér.“ n
Hannes vill búa
áfram í Keflavík
n „Ég sagði of mikið“ n Þykir vænt um bæinn og fannst sárt að vera kallaður neikvæður
Birgir Olgeirsson
birgir@dv.is „Ég verð
að vera
alveg ærlegur,
ég hljóp á mig.
Í garðinum sínum Hannes á börn
og barnabörn í Keflavík sem honum
þætti leiðinlegt að fara frá. Honum
þykir líka vænt um garðinn sinn, sem
hann hefur ræktað af natni. mynd þOrri