Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2011, Blaðsíða 28

Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2011, Blaðsíða 28
28 | Viðtal 18.–20. febrúar 2011 Helgarblað Erfitt að vera saman í hljómsveit Hvernig ræktið þið sambandið? Hvernig haldið þið ástinni ykkar fal- legri og góðri? „Við erum sálufélagar og við erum alltaf svo skotin í hvort öðru. Við erum saman í hljómsveit og við vinn- um saman. Það er stundum erfitt og við rökræðum og rífumst stund- um um fáránlega hluti en við förum aldrei ósátt að sofa. Við ræktum sam- bandið með því að hafa gaman og hlæja og hafa húmor fyrir lífinu. Ég er ekkert mikið fyrir svona klisjulega rómantík þannig að mér finnst litlu hlutirnir skipta máli. Eftir að hafa lent í bílslysi saman og vita ekki hvort makinn þinn lifi af, það fær mann til að líta lífið öðrum augum. Maður er bara þakklátur fyrir hvern dag sem við eigum saman.“ Glímir enn við afleiðingar slyssins Óneitanlega hefur sú lífsreynsla að lenda í lífsháska mótað afstöðu Svölu til lífsins síðustu ár. Hún minn- ist slyssins: „Steed Lord var að keyra upp á Keflavíkurflugvöll 9. apríl 2008 kl. 6 að morgni, það var mikill snjór og hálka á götunni og pabbi strák- anna, Egill Eðvarðsson, keyrði okk- ur. Við vorum að fara á Evróputón- leikaferðalag. Ökumaður á bíl sem kom úr gagnstæðri átt missti stjórn á honum og lenti framan á bíln- um okkar. Það varð að klippa nokk- ur af okkur úr bílunum og við slös- uðumst öll lífshættulega. Þetta voru innvortis blæðingar, við vorum flutt upp á gjörgæslu. Ég var á spítala í tvær vikur en Einar var í fjóra mán- uði því hann slasaðist svo mikið. Við erum öll að díla við alls kyns líkam- lega kvilla eftir slysið. Ég skaddaðist á lifrinni, hún rifnaði og það blæddi út frá henni, svo rifbeinsbrotnaði ég og slasaðist í baki. Þannig að ég er að díla við bakvesen alla daga. En ég vil alls ekki kvarta því við lifðum þetta af og maður á að vera fullur þakklætis fyrir það.“ „Einar bjargaði lífi mínu“ Ertu kvíðin þegar þú sest upp í bíl? „Já, ég er svakalega bílhrædd eftir þetta. Ég get ekki keyrt bíl ein, þá fyll- ist ég ofsakvíða. Ég get setið í bíl en þá er ég samt alltaf hálfsmeyk og mér líður ekki vel. Ég held að það muni aldrei breytast. Þetta mun alltaf sitja í mér. Sem betur fer er búið að breyta þessum vegarkafla og nú er ekki keyrt á móti bílum á fullri ferð. Ég fæ alltaf hroll þegar ég heyri um bílslys hvar sem þau gerast. Manni dettur aldrei í hug að maður lendi í alvar- legu bílslysi, það er svo fjarri manni, en svo þegar það gerist þá er það svo óraunverulegt og skrýtið en það breytir manni fyrir lífstíð. Það eina sem bjargaði lífi okkar voru beltin. Ég var nýbúin að spenna á mig belt- ið þegar bíllinn kom á 100 km hraða beint framan á okkur. Það var Einari að þakka, hann suðaði í mér að fara í belti aftur í. Sem betur fer gerði ég það. Einar bjargaði lífi mínu.“ Langar að eignast barn Svala segist hafa uppgötvað að fullu hversu góðan mann hún á. „Það er svo dásamlegt að búa með sálufélaga sínum og geta unnið saman. Ein- ar slasaðist lífshættulega þegar við lentum í slysinu og hann var í önd- unarvél í fjóra daga. Við vissum ekk- ert hvort hann myndi lifa af aðgerð- irnar. Þegar Einar vaknaði var ég svo þakklát en við tók fjögurra mánaða spítalavist og aðgerðir. Hann stóð sig svo vel, var svo mikil hetja og allt- af svo jákvæður og sterkur andlega. Ég fattaði þá hvað ég væri heppin að eiga svo yndislegan mann. Hann er 50% öryrki í dag en hann lætur ekkert stoppa sig og það gerir mig svo stolta af honum. Hann er algjör fyrirmynd.“ Langar ykkur að eignast börn? Hefur það komið til tals? „Við eigum kisubörn. En okkur langar alveg að eignast eitt stykki al- vöru barn. Það kemur bara þegar það á að gerast.“ Ekki í keðjusöng við matarborðið Fjölskylda Svölu er náin og samheld- in. „Það hefur alltaf verið þannig frá því ég var krakki. Ég hef alltaf sagt foreldrum mínum allt. Það er svo mikið traust okkar á milli. Við erum eins og íþróttalið, við stöndum svo mikið saman. Við erum samt langt frá því að vera fullkomin, við erum ekkert alveg „Sound Of Music“-fjöl- skyldan syngjandi keðjusöng við matarborðið. Við fjölskyldan erum rosalega hávær og það er rökrætt um allt. Fólk heldur stundum að við séum að rífast en við tölum bara svo hátt og með miklum látum.“ Svala var líflegt barn með ríkt ímyndunarafl og þau systkinin fengu gott atlæti og að kynnast áhugaverðu fólki sem varð á vegi föður þeirra. „Æska mín var eðlileg og góð svona almennt, ég bjó fyrst í Hafnarfirð- inum og flutti síðan út á Seltjarn- arnes. Ég var í ballett í Þjóðleik- húsinu, átti frábærar vinkonur og elskaði að leika mér úti í fjöru og þykjast vera týnd prinsessa í álög- um. Það voru alltaf tónlistarmenn, leikarar og lið úr bransanum heima hjá okkur, maður ólst upp í kringum allt það dæmi. Ég og Krummi feng- um að vera mikið í stúdíóinu hjá pabba og fara á sjóin hans og ferð- ast um heiminn og kynnast alls kyns áhugaverðu fólki.“ Klæddi Krumma í kjól Svala og Krummi eru sérstaklega náin og deildu mörgum áhugamál- um. „Áhugamálin voru tónlist, bíó- myndir og að leika sér úti í ævin- týraleikjum, segir Svala. „Eftir að ég og Krummi sáum Neverending Story lékum við okkur úti í margar vikur í Neverending Story-leiknum. Við lifðum okkur svo inn í allt, hvort sem það voru bækur, bíómyndir eða leikrit. Við settum upp leikrit í öllum matarboðum sem foreldrar okkar voru með og settum upp tískusýn- ingar þar sem ég klæddi Krumma bróður upp eins og stelpu með vara- lit og allt.“ Djammaði og féll Svala viðurkennir að unglingsár- in hafi nú reynt aðeins á þolrif for- eldra hennar. „Þegar ég varð ungl- ingur elskaði ég að fara á rave, hlusta á danstónlist, spreyja á veggi og gera allt til að sjokkera foreldra mína. Ég gekk í gulum, útvíðum buxum, neongrænum Adidas-peysum og bjó til hálsmen úr duplo-kubbum sem ég gekk með um hálsinn. Ég litaði á mér hárið í öllum regnbogans litum og elskaði að dansa við teknótónlist.“ Varstu góð námskona? Gekkstu í menntaskóla eða háskóla? Eða ein- beittir þú þér strax að listum? „Ég var rosalega góð í tungumál- um og stafsetningu og lesfögum en hræðileg í stærðfræði. Ég útskrifað- ist úr Kvennaskólanum í Reykjavík. Ég féll samt á fyrsta ári því ég var svo mikið að sinna tónlistinni og djamm- aði aðeins of mikið, þess vegna tók það fimm ár að taka stúdentinn.“ Vinnur með danshöfundi úr So You Think You can Dance Framtíðin er björt hjá Svölu næstu misserin. Hún hefur kynnst virt- um danshöfundi, Sonyu Tayeh, sem vann til að mynda í þáttunum So You Think You Can Dance sem danshöfundur og gestadómari. Með henni hafa þau gert nýtt tónlistar- myndband sem verður frumsýnt á næstunni. „Hún hafði samband við okkur fyrir mörgum mánuðum til að tjá sig um hve mikill Steed Lord-að- dáandi hún væri og að hana lang- aði svo til að vinna með okkur og fá að nota lögin okkar í þættinum. Við ákváðum að hitta hana og það má segja að þetta hafi verið „match made in heaven“ því við náðum öll svo vel saman. Það var eins og við hefðum þekkst alla ævi. Við í Steed Lord ætlum að vinna mikið með Sonyu á þessu ári, ætlum að gera fleiri vídeó og margt fleira spenn- andi.“ Steed Lord ætlar auk þess taka upp nýja plötu á þessu ári. „Það verður erfitt en gefandi verkefni. Við erum alltaf í samvinnu við sænska fatafyrirtækið WeSC. Við lékum í auglýsingum fyrir fyrirtæk- ið og erum meðal annars andlit fyr- irtækisins út á við ásamt fleiri frá- bærum listamönnum. Ég er með skemmtilegt blogg sem heitir Killa- Kali og ég er að fara að hanna föt fyr- ir mjög skemmtilegt verkefni í Jap- an og Frakklandi. Annars er ég bara að reyna að taka einn dag í einu og njóta augnabliksins.“ Heilbrigð og hamingjusöm Hvar sérðu þig eftir fimm ár? 15 ár? 50 ár? „Úff, ég pæli aldrei svona langt fram í tímann. Ég vona bara að eftir 5–10 ár verði ég heilbrigð og ham- ingjusöm og enn að vinna við það sem ég elska að gera. Meika ekki að hugsa lengra en það. Maður veit aldrei hvernig framtíðin verður. Mér finnst gott að hafa hvern dag „sur- prise“.“ „Við eigum kisubörn. En okkur langar alveg að eignast eitt stykki alvöru barn. Það kemur bara þegar það á að gerast. Björt framtíð í L.A. Svala hefur kynnst virtum danshöf- undi, Sonyu Tayeh, sem vann til að mynda í þáttunum So You Think You Can Dance sem danshöfundur og gestadóm- ari. Með henni hafa þau gert nýtt tónlistarmyndband sem verður frumsýnt á næstunni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.