Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.2013, Blaðsíða 29

Þetta er
mikill heiður
Kviknað á
íslenskum fótbolta
Guðrún Þórisdóttir var kosin í stjórn Gray Line Worldwide. – DV Kolbeinn Sigþórsson, landsliðshetja í knattspyrnu. – DV
Vinnum saman, sköpum sátt
1 Forstjórinn fékk stórfé Tveir af stjórnendum Landspítalans
hafa fengið greidd laun umfram rétt
þeirra við starfslok.
2 Kjaftshögg Brynjars Brynjar telur loforð Framsóknar um
niðurfellingu skulda nánast ófram-
kvæmanleg.
3 Spyr hvers vegna Bjarna liggi á að skipta um stjórn
Landsvirkjunar
Katrín Jakobsdóttir velti þessari spurn-
ingu upp á Alþingi á fimmtudag.
4 Bulger sagði syni fórnarlambs síns að hann væri jóla­
sveinninn
Margt hefur komið upp úr krafsinu
í réttarhöldunum yfir James White
Bulger.
5 Stuðningsmaður fékk sér kókaín af verðlaunagrip
Dópskandall í austurríska fótbolt-
anum.
6 Fjölmargir vilja gefa Franciscu tölvu
Starfsmaður Bónuss vekur athygli með
hlýlegu viðmóti.
Mest lesið á DV.is Rýrt er það í roði
Þ
egar mér er stundum hugsað
til loforða sem hinir svokölluðu
ráðamenn gefa, og ef ég reyni í
huganum að kryfja til mergjar
orðræðu þeirra, þá verður mér hugsað
til veiðiferðar sem ég fór eitt sinn með
sonum mínum. Ég er að tala um orð-
ræðu einsog: -Engar nefndir – heldur
niðurfellingu skulda strax eftir kosningar.
Eða eitthvað í þessum dúr. Stundum er
það þannig að þeir sem lofa og lofa, hafa
ekki tíma til að efna loforðin, einfald-
lega vegna þess að þeir eru svo upptekn-
ir við að lofa. Þeir eru svo uppteknir við
að vernda eigin hag, að þeir geta ekki
einu sinni leitað nýrra leiða. En svo þegar
þeir loksins sjá að betri leiðir eru til, setja
þeir upp það sem stundum er kallað
stolt og ætlast svo til þess að hin íslenska
aumingjagæska, sem reyndar er byggð á
aumkunarverðri þjóðrembu, komi þeim
til bjargar.
En þannig var, að ég og synir mínir
tveir fórum eitt sinn að veiða í Þingvalla-
vatni. Við komum að vík þar sem digur
og hávaxinn karlmaður stóð ásamt
þybbnum syni sínum. Þeir voru búnir
einsog alvöru sportveiðimenn; voru í
vöðlum, höfðu flugnanet og báru vesti að
hætti þeirra sem virkilega kunna til verka.
Þeir höfðu hvor um sig tvær stangir; eina
flugustöng hvor, og svo höfðu þeir kom-
ið tveimur stöngum fyrir á bakkanum,
þar sem þær teygðu sig í loft upp og svo
lá lína frá þeim út í vatnið og hékk þar í
flotholti.
Ég og synir mínir vorum bara í venju-
legum sumarfötum og með veiðistangir
sem ég hafði keypt á einhverjum mark-
aði fyrir slikk. Og þegar við feðgarnir
komum að vatninu og ætluðum að fara
að renna fyrir fisk, mætti sá digri og var
hinn fyrirmannlegasti. Með þjósti og yfir-
gangi hreytti hann því í mig, að hann og
sonur hans hefðu þessa vík og að þar
væri ekki pláss fyrir einhverja amatöra.
Hann benti mér á að láta mig og mína
syni hverfa hið snarasta.
Vegna þess að ég hef alltaf verið skraf-
hreifinn og orðvandur, spurði ég mann-
inn að því hvort hann ætti þessa vík.
Og að launum fékk ég fúkyrðaflaum og
yndisleg ónot. Mér skyldi ljóst vera, að
svona fólk einsog ég, ætti ekki að vera
að vera að ybba gogg við menn einsog
hann. Ég lét flauminn þann arna duga og
með de samme, vorum við feðgar komn-
ir útá nes sem tók við af víkinni og rennd-
um þar fyrir fisk. Við vorum bara með
maðk og flotholt og auk þess beittum við
gulum baunum. Ég stillti færið vand-
lega; þannig að öngullinn með agninu
væri í námunda við botninn og þessi
ráðstöfun mín var svo einföld, að fyrsti
fiskurinn kom á land, sá annar, sá hinn
þriðji og svo koll af kolli. En á meðan við
feðgar sópuðum fiski á land, rétt einsog
við hefðum fengið kvóta í vöggugjöf, þá
lömdu þeir feðgar vatnið án árangurs.
Þegar ég og synir mínir vorum hætt-
ir að telja fiskana, gerðist hið óvænta en
þó vænta: digri maðurinn óð að landi í
námunda við nesið og sagði: -Nesið til-
heyrir víkinni, þannig að það er best fyrir
ykkur að snáfa burt.
Ég komst ekki hjá því að svara og
sagði:
Að þinni eymd ég ekki hlæ,
ég aldrei vil þig meiða,
en kurteis þó ég kannski fæ
að kenna þér að veiða.
U
mræðan í þjóðfélaginu og á
Alþingi hefur á undanförnum
dögum og vikum nánast ein-
göngu snúist um „loforðið
stóra“ þ.e.a.s. skuldaleiðréttingu til
handa skuldugum heimilum annars
vegar og málefni Landspítalans hins
vegar. Það er að sjálfsögðu gott og gilt
og ekkert óeðlilegt í ljósi þess hversu
stór mál og mikilvæg þetta eru í stóra
samhenginu. Nánast allir í samfé-
laginu bíða í ofvæni eftir niðurstöðum
skuldaleiðréttinganefndarinnar sem
kunngerðar verða nú í lok nóvember-
mánaðar. Mörgum fannst skýrsla for-
sætisráðherra um stöðu mála sem
hann flutti þinginu í síðustu viku
vera frekar rýr í roðinu og í raun ekki
segja neitt. Ég átti von á að hún yrði
bitastæðari. Við bíðum eftir þessum
niðurstöðum sem áður eru nefndar og
þá fyrst er hægt að fara að ræða efnis-
lega um hvort þær aðgerðir sem boð-
aðar eru ganga upp eða ekki.
Tillögur
Hagræðingarhópurinn sem skipaður
var í sumar skilaði sínum tillögum
nú í vikunni. Margt er þar gott, annað
miður. Ég kýs að líta á björtu hliðarn-
ar í þessu máli sem öðrum það er al-
veg ljóst og hefur lengi verið vitað að
taka þarf ríkisreksturinn til gagngerrar
endurskoðunar. Ég tel að við getum
og eigum að nota þessar hundrað og
ellefu tillögur sem leiðarvísi í þeirri
vinnu sem framundan er við að gera
reksturinn skilvirkari og hagkvæmari.
Eins og flestum er kunnugt þá sendum
við þingmenn Bjartrar framtíðar opið
bréf til hagræðingarhópsins og ríkis-
stjórnar þar sem við hvöttum til rót-
tækni í fyrirhugaðri hagræðingu þar
sem við teljum að margir sparnaðar-
og hagræðingarmöguleikar séu fyrir
hendi.
Lýðræði
Það er ein af skyldum okkar sem í
stjórnmálum starfa að gera okkur
grein fyrir því hvaða þætti þarf að efla
í samfélaginu og hvar má draga úr,
hvaða þætti við þurfum að verja fram-
ar öðrum. Það gerum við best með
víðtækri samvinnu og samráði, við
búum í lýðræðisþjóðfélagi og sú skil-
greining á lýðræði sem mér hugn-
ast best er sú sem að heimspekingur-
inn John Dewey ritaði um í bók sinni
Democracy and Education. Hún
hljóðar svo:
„Lýðræði er sú trú að jafnvel þegar
þarfir og markmið eða afleiðingar eru
ólík frá einni manneskju til annarrar þá
feli vinsamleg samvinna í sér ómetan-
lega viðbót við lífið – samvinna sem
getur, t.d. í íþróttum (stjórnmálum)
gert ráð fyrir samkeppni og kappi. Með
því að taka sérhvern ásteytingarstein –
og þeir hljóta að verða fjölmargir – eftir
því sem nokkur kostur er, út úr and-
rúmslofti og umhverfi valds og afls-
munar sem leið til úrlausnar og inn í
umhverfi rökræðu og skynsemi, þá lít-
um við á þá sem við eigum í ágreiningi
við – jafnvel djúpstæðum ágreiningi –
sem einstaklinga sem við getum lært af
og að sama marki sem vini.“
Traust, samskipti og samráð
Stjórnmál snúast ekki síst um traust,
samskipti og samráð sem á að miða að
því að efla hag og hamingju þjóðar-
innar. Við í Bjartri framtíð viljum
að blásið verði til stóraukins sam-
ráðs milli ríkisstjórnarinnar, Alþing-
is, sveitarfélaga, atvinnulífs, launþega,
fjármálageirans, lífeyrissjóða og alls
konar samtaka í þjóðfélaginu um lang-
tímamarkmið og umbætur á ýmsum
sviðum. Það mundi minnka óvissu
sem alls staðar ríkir og gefa öllum von.
Oft hefur verið þörf á sátt og sam-
stöðu meðal þjóðarinnar. Nú er
nauðsyn.n
Beðið eftir Hannesi Hannes Smárason, fyrrverandi stjórnarformaður FL Group, mætti ekki þegar ákæra embættis sérstaks saksóknara á hendur honum var þingfest í Héraðs-
dómi Reykjavíkur á fimmtudagsmorgun. Guðjón Marteinsson héraðsdómari og fulltrúar saksóknara slá hér á létta strengi. Mynd SigTryggur AriMyndin
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Umræða 29Helgarblað 15.–17. nóvember 2013
Getur breytt
lífi fólks
Helgi Hrafn ferðalangur. – DV
Kjallari
Páll Valur
Björnsson
þingmaður Bjartrar framtíðar
„Ég tel að við getum
og eigum að nota
þessar hundrað og
ellefu tillögur sem leiðar­
vísi í þeirri vinnu sem
framundan er.
„Þessar
hörmungar
eru aðeins
brot af því sem þetta
firrta velmegunarkölt
er að kalla yfir börnin
okkar og komandi kyn­
slóðir eftir því sem fleiri
hlusta á þetta óupp­
lýsta fólk sem neitar að
læra af fortíðinni.“
Fjalar Sigurðarson
skýtur fast á þá sem
vilja að fólk geti hafnað
bólusetningu.
„Ég skal bjóða
þeim aðsetur
hjá mér þar til
þau finna lausn ef þau
sætta sig við það ég er í
Keflavík.“
davíð Þ. Magnússon
bauðst til að hýsa
fjölskyldu sem borin var
út úr húsi sínu af sýslumanni og
starfsmanni Íbúðalánasjóðs á
mánudag.
„Hvar er
samúð ykkar
Íslendingar?
Í staðinn fyrir að gera
grín að manninum ætti
fólk að hugsa um hvað
það er sem fær mann
til að mótmæla á svo
sársaukafullan hátt. Á
hverjum degi er verið
að handtaka fólk í
Rússlandi fyrir það eitt
að mótmæla stjórn­
völdum.“
ingimar Skúli Sævars­
son við grein um
rússneskan listamann
sem ákvað að negla punginn við
götustein í mótmælaskyni.
„Ef þetta
væru tveir
strákar væri
svona mikil samúð með
þeim? Bara pæling, en
skelfilegt mál engu að
síður.“
Segir Jara Sól guðjóns­
dóttir um stúlkurnar
tvær sem fengu þungan
dóm í Tékklandi í vikunni.
Vinsæl
ummæli
við fréttir DV.is í vikunni
32
20
28
18