Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2012, Qupperneq 43

Var algjör lúði
Viðtal 43Helgarblað 25.–27. maí 2012
félagsfræðingur. Gísli á eina alsyst­
ur, Rakel, sem starfar mikið með
Vesturporti og þau eiga eldri hálf­
systur sem heitir Ágústa.
Þegar hann var eins árs flutti
fjölskyldan til Noregs þar sem hún
dvaldi þar til Gísli var sjö ára. Hann
á afa í Noregi og ömmu sem er ný­
flutt til Íslands eftir 40 ára útlegð.
Tengsl hans við landið eru því mjög
sterk.
Samstarfið við Rakel gott
Aðspurður segir hann samstarfið
við Rakel ganga mjög vel. „Okkar
samstarf fer alveg aftur í póstkorta­
bransann. Ég húkkaði hana inn í
það og fannst ég vera að gera litlu
systur minni mikinn greiða með
því að láta hana hlaupa um bæinn
með kortin. En allt í einu hætti hún
að vera litla systir mín og bara orð­
in alvöru framleiðandi, farin að búa
til sjónvarpsseríur, leikrit og eig­
in kvikmyndir. Ég er ótrúlega stolt­
ur af henni. Hún hefur enga þörf
fyrir stóra bróður sinn lengur. Það
er löngu orðið þannig að ég þarf á
henni að halda.“
Allir slakir yfir velgengninni
Hann segir foreldra þeirra mæta á
allar sýningar. „Þau eru líka mjög oft
með okkur erlendis þegar við erum
að sýna þar. Auðvitað skiptir mig máli
hvað þeim finnst. Ef þau myndu segja
að eitthvað væri drepleiðinlegt þá
tæki ég mark á því. Þá væri líka eitt­
hvað mikið að. Ég er náttúrulega son­
ur foreldra minna og þau hafa extra
mikið umburðarlyndi gagnvart því
sem ég er að gera. Ég er samt ekki
að segja að þau séu endilega mínir
mestu aðdáendur.
Það eru allir voðalega slakir yfir
þessu öllu saman. Við erum ekkert
í því að peppa hvert annað upp. Það
sem ég geri er ekkert mikilvægara en
það sem pabbi gerir, mamma
eða systir mín. Þær starfsstéttir
sem ég dáist að umfram aðrar
eru leikskólakennarar og hjúkr­
unarfólk. Ég svitna bara við til­
hugsunina,“ segir Gísli sem starf­
aði í eitt af sínu týndu árum á
elliheimilinu Grund.
Vinna á elliheimili mótaði
„Sú reynsla hefur haft rosalega sterk
áhrif á mig í gegnum lífið. Inni á
svona stofnun er endastöð okkar sem
manneskjur blákaldur raunveruleik­
inn. Þarna mætir fólk í vinnuna og
þegar það fer heim að vinnu lokinni
hefur kannski einhver dáið. Þarna er
fólk veikt, búið að missa minnið og
þjáist af sjúkdómum. Þarna er lífið fyr­
ir augunum á manni á hverjum degi.
Að vinna þarna kenndi mér margt,
bæði sem leikara og manneskju. Það
er ótrúlegt hvað margir enda einir í
ellinni. Þarna inni er annar heimur,
annar skilningur á lífinu. Hraðinn er
allt annar og því verður mikilvægi alls
svo augljóst,“ segir Gísli sem byggði
söngleikinn Ást á tímanum á Grund.
„Þessi söngleikur á ofsalega stóran
bita í hjarta mínu – er í ákveðnu per­
sónulegu uppáhaldi. Persónurnar
eru fengnar úr þessu umhverfi sem
ég fann þarna og mér þótti mjög vænt
um að koma þessari sýningu á svið.
Annars er erfitt að gera upp á milli
verkefna. Það er nánast eins og að gera
upp á milli barnanna sinna. Svo er
þetta líka huglægt. Ég er líka rosalega
stoltur af því að hafa komið á laggirn­
ar útiveru og leikfimi á elliheimilinu.
Það var engin líkamleg þjálfun þarna
þegar ég byrjaði. Mér þykir vænt um
að hafa getað hjálpað þar.
Afslappaður að eðlisfari
Gísli og Nína eiga tvö börn, fimm ára
stelpu og sex mánaða son. Hann seg­
ir leiklistina fjölskylduvænan bransa
upp að vissu marki. „Maður er að
leika á kvöldin og er stundum laus
á daginn á móti. Þessi bransi er ekki
góður hvað rútínu varðar en á móti
kemur hvað þetta er lifandi og fjöl­
breytt.“
Hann segist njóta samverustund­
anna með börnunum. „Eins og flest­
ir feður sem eiga dætur á ég voðalega
erfitt með að segja nei. Við erum að
sjálfsögðu miklir mátar. Þetta er mjög
sjálfstæð lítil stúlka,“ segir hann og ját­
ar því að það hafi verið ánægjulegt að
fá einnig son. „Er þetta ekki hin týp­
íska kjarnafjölskylda? Nú getur maður
pikkað í þann ramma,“ segir Gísli sem
hefur verið á faraldsfæti síðustu árin.
Hann segir litla breytingu þar á.
„Ég verð mikil erlendis næstu tvö,
þrjú árin. Það eru verkefni víða sem
ég er að blanda mér í. Þetta á vel við
mig enda hef ég ferðast mikið á milli
landa alveg frá því að ég fæddist.“
Þótt honum þyki erfitt að vera í
burtu í langan tíma í senn segist
„Það var
mikið
áfall fyrir alla
að missa Sjonna
Gísli Örn Gísli kemur ekki
úr leiklistarfjölskyldu. Hann
segir pabba sinn hafa spurt
sig að því hvað hann ætlaði
eiginlega að gera við leik-
listarpróf. myndiR eyþóR áRnASon