Úr þjóðarbúskapnum - 01.12.1961, Síða 40

ÚR ÞJÓÐARBÚSKAPNUM
Gert var ráð fyrir að framleiðslumagn eins
árs væri jafnt ársneyzlunni.
Áfengis drykkir eru einungis seldir á vegum
Áfengisverzlunar ríkisins. Auk þess er sjómönn-
um heimilt að flytja í land óverulegt magn
af tollfrjálsum bjór og sérhver ferðamaður má
flytja með sér í land eina flösku af áfengi.
Útgjöld samkvæmt framansögðu eru lauslega
áætluð um 7 milljónir króna á ári, er þá ekki
reiknað með smygluðu áfengi.
Aukaálagning á drykkjarvörur, sem neytt er
í matsöluhúsum., sem hafa til þess sérstakt
leyfi, er sýnd í kafla 12.
Utgjöld neytenda vegna tóbaks.
(Liður 3 OEEC).
Tóbakseinkasala ríkisins hefur gefið upp
eftirfarandi tóbakssölu á heildsöluverði og við
hana er bætt smásöluálagningu 15% fyrir 1957
og 15.5% fyrir 1958.
Tafla 3. Útgjöld neytenda vegna tóbaksvara, Consumers' Expenditure on Tobacco, 1957 and 1958. 1957 og 1958.
Vörur 1957 1958
Merchandise Kr. 1000 Kr. 1000
Tóbaksvörur, alls — Tohacco, total 119 750 149 808
Vindlar, vindlingar og reyktóbak Cigars, cigarettes and pipe tobacco .... Neftóbak og aðrar tóbaksvörur Snuff and other tobacco types 112 595 7 155 141 746 8 062
Útgjöld ncytenda vegna fatnaðar og aimarra
muna til cinkanota. (Liður 4 OEEC).
Fatnaður og munir til einkanota liafa
verið framleiddir á íslandi í vaxandi mæli und-
anfarin ár, en mikið er þó flutt inn af þessum
vörum.
Upplýsingar um framangreinda neyzluliði
hafa verið fengnar úr Verzlunarskýrslum (4)
og úr skýrslum um iðnaðarframleiðslu (8), sem
þó eru ekki alveg samhljóða. í Verzlunar-
skýrslum eru vörur gefnar upp í þyngd og cif-
verðmæti, en skýrslurnar sýna ekki álnavöru
í metratali, skó í parafjölda eða fjölda af káp-
um o. s. frv. Skýrslur um iðnaðarframleiðslu
sýna hins vegar magnið í viðeigandi einingum,
en ekki verðmæti.
Þessar tvær heimildir voru tengdar saman.
Cif-verði innfluttra vara var breytt í smásölu-
verð á venjulegan hátt og fyrir innlenda vöru
voru notuð verð, sem smásalar gáfu upp, en
áætlunum beitt, þar sem annað brást.
Mest af innfluttu garni og prjónlesi var not-
að af íslenzka iðnaðinum og við höfum ein-
38
ungis áætlað 10% af þeirri vöru sem beina
notkun neytenda.
Innlendi fataiðnaðurinn notar bæði innflutt
og heimaframleitt efni, og gengið var út frá
að 55% af verði tilbúins fatnaðar samsvaraði
efniskostnaði og var það dregið frá. Dálítil
viðbót hefur verið áætluð vegna fatnaðar,
sem búinn er til úr efnum, sem viðskiptavin-
urinn leggur til sjálfur, og auk þess hefur ver-
ið gerð smá leiðrétting vegna klæðskerasaum-
aðs fatnaðar, sem er dýrari.
Þar sem skýrslur fyrir árið 1957 eru ófull-
komnar hafa framleiðslutölur fyrir árið 1958
verið notaðar fyrir sumar tegundir fatnaðar
bæði árin, en þá með mismunandi verðlagi.
Sumar innfluttar vörur koma ekki fram í
Verzlunarskýrslum, þ. e. a. s. þær sem eru inn-
fluttar af sjómönnum, eða flugmönnum, sem
fá hluta launa sinna í erlendum gjaldeyri.
Heildarupphæð þess gjaldeyris, sem seldur var
með þessum hætti, samsvaraði kr. 16.5 millj-
ónum árið 1957 og kr. 20.0 millj. árið 1958.