Úr þjóðarbúskapnum - 01.12.1961, Blaðsíða 57

KANNSÓKN Á NEYZLU EINSTAKLINGA Á VÖKUM OG ÞJÓNUSTU
litið á iðgjöldin sem millifærslu frá einstakl-
ingum til hins opinbera og útgjöld sjúkra-
samlaganna sem millifærslu frá hinu opinbera
til einstaklinga. Sjúklingarnir sjálfir borga ör-
lítið gjald, kr. 5.00 fyrir hverja heimsókn til
sjúkrasamlagslæknis, kr. 10.00 fyrir vitjun
sjúkrasamlagslæknis heim til þeirra, og kr.
10.00—30.00 fyrir rannsóknir sérfræðinga.
Upplýsingar um héruð utan Reykjavíkur eru
af skornum skannnti og gert hefur verið ráð
fyrir, að í kaupstöðum og kauptúnum á fyrsta
verðlagssvæði (15) sé heilsugæzla svipuð og
hjá vísitölufjölskyldunni. Kostnaður á mann
var kr. 38.75 á ári. I öðrurn hlutum landsins
var gengið út frá að þjónusta héraðslæknisins
væri aSgjörlega greidd af sjúkrasamlagi og
launum læknisins.
Til þess að flýta fyrir voru notaðar skýrsl-
ur frá sjúkrasamlögum og gengið út frá að
þær næðu til 50% útgjalda vegna meðala og að
jafn stór upphæð væri greidd af sjúklingun-
um sjálfum. Sala lyfja án lyfseðla var áætluð
9% af sölu lyfja gegn lyfseðlum. Sjúklingar
greiða helming kostnaðar vegna röntgen-
myndatöku og 25% kostnaðar við rannsóknir á
rannsóknarstofum. Þar sem ekki er hægt að
greina á milli þessara tveggja liða liöfum við
reiknað með að 50% þessara útgjalda hafi sjúkl-
ingjarnir sjálfir greitt.
Tannlækningar eru ekki greiddar af sjúkra-
samlögum. En hið opinbera greiðir fyrir tann-
lækningar barna á aldrinum 7—12 ára í kaup-
stöðum. Kostnaður vegna tannlækninga er
áætlaður hinn sami og heildartekjur tann-
lækna, sem er ef til vill vanmat.
Ekki var hægt að áætla útgjöld vegna þjón-
ustu ljósmæðra, né vegna nuddlækninga utan
sjúkrahúsa.
Utgjöld neytenda vegna flutningaþjónustu.
(Liður 10 OEEC).
Kaup flutningatækja til einkaafnota.
Reynt er að gera greinarmun á bílum eftir
því, hvort þeir eru keyptir til einkanota, eða at-
vinnureksturs. I skýrslum um heildarfjármuna-
myndun eru meðtaldir allir fólksflutningabíl-
ar, sem flytja meira en 6 manns og allir vöru-
bílar. Aðrir fólksflutningabílar eru taldir not-
aðrir sem einkabílar, þó verið geti, að nokkrir
þeirra séu í eigu fyrirtækja. Til að vega á móti
leigubílum hins vegar, voru allir stationbílar
og jeppar taldir atvinnubílar. Mótorhjól og
reiðhjól voru talin eingöngu til einkanota. Töl-
ur eru teknar úr innflutningsskýrslum og not-
aðir verðreikningar heildsala. Engar tölur eru
fyrir hendi um álagningu notaðra bíla. Allar
tölur eru í (C) flokki hvað áreiðanleika snertir.
Rekstur flutningatækja.
I sambandi við lauslega áætlun um notkun
bifreiða, er gert ráð fyrir að þær séu notaðar
4 sinnum á dag til og frá vinnu, til ferðalaga
um helgar og í sumarleyfum. Gert er ráð fvrir
að hverjum bíl sé ekið 10 000 km á ári, en
reiðhjólum með hjálparmótor um 5000 km.
Til þess að komast að sæmilega áreiðan-
legri niðurstöðu var reynt að áætla og reikna
út notað magn (lítratölu) benzíns og olíu fyrir
hverja tegund bifreiða eins og þær eru skrá-
settar í bifreiðaskýrslum og margfalda með
meðalverði benzíns og olíu. Jeppar eru not-
aðir aðallega sem flutningatæki við landbún-
að og aðeins nokkur hluti þeirra er notaður
sem einkabílar.
Við framangreinda kostnaðarliði var bætt
sköttum á bifreiðar, skyldutryggingu, skrá-
setningargjaldi o. s. frv. Þar sem ómögulegt
var að fá tölur, sem aðgreindu tryggingu einka-
og atvinnubíla, var gert ráð fyrir að 55%
af tryggingariðgjöldum og bótum stöfuðu af
bílum í einkaeign.
Aætlanir um viðgerðakostnað eru byggðar
á virði varahluta og var gert ráð fyrir að kostn-
aður vegna þjónustu næmi 120% af virði vara-
hlutanna. Hlutfallsleg skipting varahluta til
einkabíla og atvinnubíla var áætluð.
55