Gerðir kirkjuþings - 1988, Side 213

210
1988
19. Kirkiubinq
19. mál
T I L L A G A
til binqsálvktunar um útdeilinqu sakramentis
við altarisqönqu
Frsm. og flm. sr. Hreinn Hjartarson
19. Kirkjuþing beinir þvi til biskups, að hann láti kanna
hvort heimilt sé að hafa þann hátt á við útdeilingu
altarissakramentis, að berging (communio) fari fram með þeim
hætti, að oblátunni sé dyfið i vínið og hún því næst lögð i
munn þess er neyta skal eða honum afhent.
GREINARGERÐ
Sá siður, að allir bergi af sama bikar við altarisgöngu,
virðist sæta meiri andstöðu með hverju ári sem líður. Þess
verður mjög vart við fermingar á vorin. Á fundum með
foreldrum fermingarbarna er mjög að því spurt, hvernig
altarisgöngunni sé hagað með tilliti til útdeilingar á vini.
Sifellt fleiri gefa það í skyn að þeir treysti sér ekki til
að ganga til altaris verði allir látnir bergja af sama
kaleik. Borið er við smithættu og ekki síður, að fólki finnst
ógeðfellt ef ekki ósiðlegt að allir drekki af sama bikar.
Hin aðferðin að nota sérbikara mælist misjafnlega fyrir.
Finnst sumum það minna nokkuð á veisluhöld og ekki eiga heima
i kirkju. Auk þess sé það ekki í samræmi við orð Krists. Þá
fylgir þvi og nokkuð umstang og jafnvel skarkali á stundum ef
margir eru altarisgestir. Þess má og geta að ekki eiga allar
kirkjur sérbikara.
Sú aðferð sem tillagan gerir ráð fyrir mundi leysa þetta mál
á einfaldan hátt. Útdeilingin gengi greiðar fyrir sig og væri
vel framkvæmanleg af einum presti ef þannig stæði á og margir
væru til altaris.
Þess má geta, að þessi siður er viðhafður í kirkjum i Sviþjóð
og Bandaríkjunum. Dæmi munu vera til um að hann hafi verið
viðhafður hér á landi.
Ég hef haft samband við prófessor i guðfræði við Háskóla
íslands og telur hann, guðfræðilega séð, ekkert þvi til
fyrirstöðu að þessi háttur verði hafður á við útdeilingu.