Són - 01.01.2015, Blaðsíða 120

118 HAukur Þorgeirsson
eftir eigin höfði? Þetta er ekki hægt að útiloka en sumt þykir mér mæla
gegn því. Hvað sem mönnum kann að þykja um aðferðir Lindquists þá
er textinn sem hann býr til í röklegu samhengi og yfirleitt auðvelt að sjá
hvað vakað hefur fyrir honum við vísnaflutninginn. Hann hefur einnig
haft bragfræðilegan regluleika að leiðarstjörnu og gjarnan flutt til efni úr
vísum sem eru lengri en dæmigerðar ljóðaháttarvísur.
Mér hefur ekki tekist að greina sams konar hugsun í textanum sem
Resen prentaði. Ég get ekki séð að textinn sé röklegri eða reglulegri þar
en í Konungsbók. Textinn hefur fremur það yfirbragð að hafa skolast til
á tilviljanakenndan hátt en að hafa meðvitað verið endurskapaður. Þetta
sést frekar í næsta kafla.
4. Það sem Resen hefur fram yfir
Þegar skýringarmyndirnar af gerðum VÖLUSPÁR og HÁVAMÁLA eru
bornar saman sést ákveðinn munur. Milli hinna tveggja gerða VÖLUSPÁR
er nokkurt jafnræði – hvor um sig hefur allnokkrar vísur sem hin hefur
ekki. En um HÁVAMÁL er þessu öðruvísi farið. Konungsbók hefur um 14
vísur fram yfir Resen – en Resen hefur aðeins eina heila vísu sem ekki
er í Konungsbókartexta kvæðisins. Rétt er að líta á þá vísu, en hún hefur
raðtöluna 112 í útgáfunni:
Resen 112
Allt er vant
að þú við þegir
þá ertu bleyði um borinn
eður að sonum sagður;
annars dags
láttu hans orð um farin
og stöðva svo lýðum lygi.
Í Konungsbók er þessi vísa ekki í HÁVAMÁLUM heldur SIGURDRÍFU MÁLUM.
Rétt er að sýna hér einnig vísuna á undan til að samhengið skiljist:
SIGURDRÍFUMÁL 24–25
Það ræð eg þér þriðja,
at þú þingi á
deili-t við heimska hali,
því að ósviður maður
lætur oft kveðin
verri orð en viti.