Són - 01.01.2015, Blaðsíða 153

Anna Þorbjörg Ingólfsdóttir
Tvær skáldkonur
Helga Pálsdóttir á Grjótá og
Guðrún Stefánsdóttir frá Fagraskógi
Það sætir nokkrum tíðindum að árið 2015 komu út tvær ljóðabækur
eftir konur sem fæddar voru á síðari hluta nítjándu aldar en gáfu ekki út
ljóðabók í lifanda lífi.
Önnur bókanna er Ljóð og líf Helgu Pálsdóttur á Grjótá. Helga Páls-
dóttir (1877‒1973) var fædd á Arngeirsstöðum í Fljótshlíð og ólst þar
upp til átta ára aldurs er hún flutti með foreldrum sínum að Tungukoti.
Hún var alla sína starfsævi vinnukona á Grjótá í Fljótshlíð og þjónaði þar
nokkrum kynslóðum. Það er bóndinn á Grjótá, Ásta Þorbjörnsdóttir,
sem hefur í þakklætis- og virðingarskyni við Helgu safnað ljóðum hennar
saman og búið þau til prentunar en bókaforlagið Sæmundur á Selfossi
gefur bókina út. Ásta fylgir útgáfunni úr hlaði með nokkrum orðum
um Helgu og Þórður Tómasson skrifar einnig um hana. Harpa Rún
Kristjánsdóttir skrifar um ljóðin sem fæst hafa komið fyrir almennings-
sjónir áður.
Hin bókin heitir einfaldlega Ljóð og geymir úrval ljóða Guðrúnar
Stefánsdóttur frá Fagraskógi (1893‒1980) sem um langt skeið gaf út
og ritstýrði tímaritinu Nýju kvennablaði (1940‒1967). Það eru afkom-
endur Guðrúnar sem standa að útgáfunni en Fléttufélag GSt í Reykjavík
gefur bókina út. Ljóð Guðrúnar hafa flest birst áður í tímaritum, mest
í Nýju kvennablaði. Inngang að bókinni ritar dótturdóttir Guðrúnar,
Ragnheiður Guðbjargar Hrafnkelsdóttir.
Árið 2015 er þess minnst að öld er liðin frá því að konur fengu
kosninga rétt. Í því sambandi hefur ýmislegt verið rifjað upp á opin-
berum vettvangi sem snertir sögu og kjör kvenna síðustu hundrað árin.