Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.2008, Blaðsíða 39

DV Helgarblað
FÖSTUÐAGUR 6. JÚN( 2008 39
í faðmi fjölskyidunnar Magnús Hlynur
ásamt eiginkonu sinni, Önnu Margréti
Magnúsdóttur, og fjórum sonum þeirra. Frá
vinstri: Unnar Örn, 2 ára, Veigar Atli, 7 ára,
Arnar Helgi, 12 ára, og Fannar Freyr, 17 ára.
Skjálftinn Veggir og gólf
skulfu og hlutirfóru af stað
heima hjá Magnúsi, eins og
öðrum Selfyssingum, í
skjálftanum í síðustu viku.
þessi pennavinur hennar bjó í.
„Hún ákvað svo að banka bara
upp á og kynna sig. Ég hafði náttúr-
lega aldrei séð þessa stelpu, en þetta
var ást við fyrstu sýn," segir Magnús
og kveðst hafa gaman af því að rifja
þennan örlagaríka dag upp. Þau
Anna hafa verið saman upp frá því
og tíu árum seinna, eða árið 1995,
gengu þau í hjónaband.
Magnús átti marga pennavini á
yngri árum, bæði hér á landi og í út-
löndum. „Ég held að það hafl svolít-
ið hjálpað mér í blaðamannastarfinu
að hafa alltafverið að skrifaáþessum
tíma. Þetta var svona íyrsta skrefið,"
segir hann. Aðspurður segist Magnús
hins vegar aldrei hafa leitt hugann að
því að banka upp á hjá pennavinum
sínum líkt og Anna gerði. „Þá hefði
ég þurft að fara í hringferð um landið
og banka upp á á tuttugu heimilum,"
segir hann og hlær. „En það var flott
að fá hana þarna á hvítum hesti."
Alltaf hefur legið vel fyrir Magn-
úsi að skrifa. „Sérstaklega held ég að
það séu pennavinirnir sem gera það
að verkum því ég var öllum stund-
um heima með ritvélina að skrifa
þeim öllum. Ég á öll bréfin ffá þeim
ennþá. Þegar ég fer um landið kíki
ég svo einstaka sinnum á þá. Það er
til dæmis ein stelpa á ísafirði sem ég
hef stundum verið í sambandi við.
Mér finnst mjög gaman að því."
Heimamenn stríddu nýbúanum
Magnús kveðst einnig fara reglu-
lega á Suðurnesin að heimsækja ætt-
ingja. Það komi þó ekki til greina að
flytja þangað aftur eins og staðan sé í
dag. Til þess sé hann orðinn of mik-
ill Sunnlendingur og Selfyssingur.
„Ég var algjör nýbúi þegar ég flutti á
Selfoss fyrir sautján árum. Ég þekkti
engan nema konuna mína og fólk-
ið hennar. En ég var svo heppinn að
fá vinnu hjá Selfossbæ fyrsta sumar-
ið sem verkstjóri yfir slættinum. Þar
sem ég var nýútskrifaður frá Bænda-
skólanum átti ég náttúrlega að hafa
eitthvað vit á grasi og öðru slíku."
Aðkomumaðurinn fékk aðeins að
finna fyrir því að vera nýr í bænum til
að byrja með. „Flokkstjórarnir sendu
mig hingað og þangað á staði sem
voru ekki til. Ég var náttúrlega nýbúi
og rataði því ekkert. Égfórþar af leið-
andi nokkrar fyluferðir. En þetta var
náttúrlega allt í gríni og ég hafði bara
gaman af þessu," segir Magnús og
virðist blessunarlega ekki hafa hlotið
varanlegan skaða af glensinu.
Magnús starfaði hjá Selfossbæ í
um sjö ár. Hann er stoltur af því að
hafa tekið þátt í að „græða" bæinn ef
svo má segja. „Það er ofsalega gam-
an að hafa tekið þátt í að gróðursetja
mikið af þeim trjám sem eru orðin
stór og falleg í dag, eins og aspirnar á
Ausmrveginum. Þetta er gróskumik-
ill og fallegur bær finnst mér og mik-
ill metnaður til staðar að hafa fallegt
í kringum sig."
Eftir að hafa fengið þennan áhuga
á gróðri skráði Magnús sig í nám
í Garðyrkjuskólanum á Reykjum í
Ölfusi, þaðan sem hann útskrifað-
ist sem garðyrkjufræðingur 1996. I
kjölfarið var hann ráðinn sem end-
urmenntunarstjóri hjá skólanum og
starfaði sem slíkur í mörg ár. Þá hefur
Magnús verið verkefnisstjóri Grænni
skóga sem er skógræktarverkefni fyr-
ir íslenska skógabændur sem vilja
auka sína menntun.
Byrjaði í fjölmiðlum á
framhaldsskólaaldri
Magnús kom fyrst nálægt vinnu
á íjölmiðlum á framhaldsskólaárun-
um þegar hann skrifaði aðeins fyrir
Víkurfréttir í Keflavík. Svo var hann
með útvarpsstöðina Brosið á Suð-
urnesjunum ásamt félögum sínum í
Fjölbrautaskóla Suðurnesja. Að sögn
Magnúsar var það fyrsta útvarps-
stöðin á Suðurnesjum fyrir utan
Kanaútvarpið.
„Um tvítugt fór ég síðan að vinna
með Viðari Oddgeirssyni, fréttarita
Ríkissjónvarpsins, í Keflavík. Hann
tók myndir og ég aðstoðaði hann á
ýmsan hátt, tók viðtölin og fleira í
þeim dúr. Fyrstu skrefin mín í sjón-
varpi tók ég því þarna," segir Magn-
ús. Fyrsta fréttin sem hann skrif-
aði fyrir Dagskrána var svo í febrúar
1993. Hannvarð síðanritstjóriblaðs-
ins fyrir tveimur árum en hann er
eini blaðamaður þess í fullu starfi.
Dagskráin, sem dreift er frítt í m'u
þúsund eintökum á Suðurlandi á
hverjum fimmtudegi, er rekin undir
hatti Prentmets í Reykjavík, sem er
með starfsstöð á Selfossi hjá Prent-
meti Suðurlands. Allt í allt starfa níu
manns á starfsstöðinni á Selfossi.
Menntun sína og starfsreynslu
segir Magnús hiklaust koma að gagni
í blaðamennskunni. Hann segir að
námið í bæði Bændaskólanum og
Garðyrkjuskólanum sé mjög hag-
nýtt. Til dæmis hafi hann lært veður-
fræði á Hvanneyri, fyrir utan allt sem
hann lærði um búfjárræktina, gras-
ið og gróandann. „En óneitanlega
sést svolítið á fréttaflutningi mínum
að ég reyni að stíla inn á landbún-
að og garðyrkju og það jákvæða sem
er að gerast í þessum geira. Þar ligg-
ur minn áhugi, þótt maður reyni að
sinna öllu."
Forðast neikvæðar fréttir
Magnús kveðst forðast neikvæðar
fréttir eins og hægt sé. „Maður verð-
ur samt stundum að segja þær þegar
tilefni er" útskýrir Magnús. „En ég er
ekki að grafa þær upp. Ég skynja líka
að fólk vill jákvæðar fréttir. Mannleg-
ar og skemmtilegar fféttir. Það stopp-
ar ekki síminn hjá mér þegar þannig
fféttir birtast, sérstaklega í sjónvarp-
inu."
Fréttamaðurinn skeleggi seg-
ir það aldrei hafa gerst að hann hafi
neitað að fara í eitthvað mál sök-
um eðlis þess. „Ég fer í öll neikvæð
og erfið mál. En ég sneiði auðvitað
framhjá þeim málum þar sem ég er
hreinlega vanhæfur vegna einhverra
tengsla. Þetta er náttúrlega h'tið sam-
félag þar sem allir þekkja alla."
Magnús vill koma því að að yfir-
menn á fréttastofu Sjónvarpsins séu
afar jákvæðir gagnvart fréttahug-
myndum frá sér. „Níutíu og fimm
prósent af þeim fféttum sem ég sting
upp á fæ ég já við. Ég vil því hrósa
fféttastofunni fyrir það hversu já-
kvæð þau eru fyrir fféttum af lands-
byggðinni. Og það eru fréttir sem
fólk vill sjá held ég," segir Magnús.
Þess má geta að hann og Elín Hirst,
fféttastjóri Sjónvarpsins, eiga sama
afmælisdag. Magnús hlær við þeg-
ar blaðamaður spyr hvort hann telji
það hafa komið að gagni. „Ég er ekki
viss, en það er þó aldrei að vita. 4.
september er náttúrlega besti dagur
ársins."
Með skipulag á barneignunum
Það er þó fleira í lífi Magnúsar
sem skiptir máli heldur en íjölmiðla-
störfin og garðyrkjan. Hann og Anna
Margrét eiga fjóra stráka sem Magn-
ús lifir fyrir: Fannar Frey, 17 ára, Arn-
ar Helga, 12 ára, Veigar Atla, 7 ára, og
Unnar Örn, 2 ára.
„Það eru fimm ár á milli þeirra
allra. Við Anna erum bæði meyjur
og þetta þarf því að vera mjög skipu-
lagt," segir Magnús og hann og blaða-
maður hlæja dátt. En ekki nóg með
það heldur eru allir strákarnir fæddir
að sumri til. „Það er bara fengitími á
fimm ára ffesti. Maður er búfræðing-
ur og kann á þetta," segir Magnús og
hláturinn hækkar um allavega eina
áttund.
Skipulagið stoppar reyndar ekki
þarna því drengirnir fjórir eru all-
ir skírðir sama dag, 29. september.
Engin sérstök ástæða er fyrir því að
sá dagur varð fyrir valinu að sögn
Magnúsar, nema helst að það sé
þægilegt að muna hann þar sem þau
hjónin eiga bæði afmæli í septemb-
er.
Dóttirin yrði að heita Dagmar
Ef stelpa myndi bætast við hóp-
inn yrði hún að heita Dagmar, að
sögn Magnúsar. Nöfn allra strákanna
endi nefnilega á „ar" og eftir því sem
hann komist næst sé Dagmar eina
kvenmannsnafnið sem endi á „ar“. Er
hún á dagskránni fýrir sumarið 2011,
þegar fimm ár verða liðin frá fæð-
ingu yngsta sonarins? „Það er spurn-
ing," segir Magnús og hlær enn.
Þótt maður eigi kannski ekki að
spyrja á þennan veg er blaðamaður
búinn að spyrja Magnús að því hvort
hann langi í stelpu, áður en hann
veit af. „Ég á fjögur heilbrigð börn
og allt gengið yndislega. Ég hugsa
þetta svolítið þannig að maður geti
ekki alltaf verið heppinn. Það er því
spurning hvort þetta sé ekki komið
flott."
Strákarnir eru allir mismunandi á
sinn hátt, að sögn Magnúsar. Fann-
ar er allur í tónlistinni og er í hljóm-
sveit sem heitir Zirkus. Arnar er mjög
líkur pabba sínum segir Magnús og
fer stundum í myndatökur fyrir Dag-
skrána ef karl faðir hans kemst ekki.
„Hinir strákarnir eru líka mjög efni-
legir. Þegar ég kom heim eftir skjálft-
ann á fimmtudaginn var Fannar til
dæmis búinn að senda mbl.is fullt af
myndum af ástandinu á heimilinu
okkar. Það varð til þess að eitthvað
blað í Svíþjóð hringdi í hann og var
hann á forsíðunni þar daginn eftir og
fékk tíu þúsund kall fyrir. Hann var
helvíti ánægður með það og sagðist
hafa slegið mér við."
Magnús er pabbi fram í fingur-
góma. Til merkis um það er hann
með einkanúmerið „Pabbi" á bfln-
um sínum sem hann fékk í afmæl-
isgjöf frá Önnu og strákunum þegar
hann varð þrítugur. „Pabbahlutverk-
ið er það yndislegasta sem ég geri,"
segir Magnús.
Landbúnaðarráðherradraumar
Framtíðin er óráðin eins og hjá
öllum. Það er þó að heyra á Magnúsi
að hann eigi seint eftir að slíta sig frá
fjölmiölastörfum, að minnsta kosti
fyrir fullt og allt. „Þetta er það sem
gefur lífinu lit. Þetta er mitt áhuga-
mál og mín vinna og það er frábært
að fá borgað fyrir að sinna áhuga-
málinu sínu. Það eru ekki allir svo
heppnir."
Bóndinn blundar líka alltaf í
Magnúsi. „Mig dreymir um að kaupa
mér Iítið kot og hafa íslensku hæn-
una, svín, hunda og ketti. Kannski
eina kú. Og rækta jarðarber, gulrætur
og rófur. Þá væri ég í góðum málum,"
segir hann og brosir breitt.
Magnús á hins vegar einnig for-
tíð í pólitík þar sem hann var á lista
hjá Sjálfstæðisflokknum á Selfossi
fýrir nokkrum árum. Hann var til að
mynda formaður umhverfisnefndar
í bæjarfélaginu í eitt kjörtímabil, frá
1998 til 2002, og varaformaður kjör-
tímabilið áður. Hann hætti að skipta
sér af pólitík, enda fór það ekki sam-
an við fjölmiðlastarfið en hann við-
urkennir þó að hann sé spenntur fyr-
ir pólitíkinni. „Ég hef mikinn áhuga á
pólitík og hver veit nema maður eigi
eftir að setjast á Alþingi í framtíðinni,
ég útiloka ekki neitt í þeim efnum. Ég
elska íslensku sveitina eins og Guðni
Ágústsson og draumurinn er að
verða landbúnaðarráðherra eins og
hann," segir Magnús og hlær dátt.
Það er ekki annað að sjá en að
Magnúsi sé fúlasta alvara með þess-
um orðum sínum, þrátt fyrir hlát-
urinn. Fróðlegt verður að sjá hvort
honum takist að uppfylla þann
draum. Og með því kveður blaða-
maður Magnús í hinum gróðursæla
Tryggvagarði á Selfossi og keyrir
með hinum grannvaxna ljósmynd-
ara yfir Hellisheiðina, og upp á heita
ritstjórnarskrifstofuna í Reykjavík.
kristjanh&dv.is