Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1999, Side 11

Á fleygri stund með Þorsteini
Það var lík-
lega þennan vet-
ur sem Þorsteinn
kenndi okkur
ljóðið Komdu
með mér væna
sem hann hafði
gert við keðju-
söng eftir Ceru-
bini. Af því að
ég hef ekki séð
þetta ljóð á
prenti get ég
ekki stillt mig
um að birta það
hér eins og ég
man það.
Friðlýst land - Þú veizt í hjarta þér
Bragi, Loftur og Gunnar áfullriferð í akkorðinu. Ljósm.: Hjörieifur Guttormsson.
Komdu með mér vœna
út á engið græna.
Liljusveiga, og linda
Ijúfa skal þér binda.
Efþig gangan góða
gerir þreytta, og móða,
skuggsœl skógarfylgsni
skjól og yndi bjóða.
Samhliða kennslunni í Stýrimanna-
skólanum þennan vetur fékkst Þorsteinn við
ljóðagerð. En hann varði líka miklum tíma í
starf fyrir samtökin Friðlýst land. Samtök
þessi stofnuðu rithöfundar og listamenn í
því skyni að fylkja mönnum saman um
kröfuna um brottför hersins. Þau gáfu m.a
f
í baráttu fyrir æskulýðshöll
I bréfasafni mínu rakst ég óvœnt á orðsendingu frá Þorsteini sem rituð er á bréfhaus
Bandalags œskulýðsfélaga Reykjavíkur í byrjun janúar 1957. Þar boðar hann mig áfund
kjörnefndar þessara samtaka, líklega sem þáverandi formann Iðnnemasambandsins.
Fram kemur að meðnefndarmenn séu Hallgrímur Sveinsson í Gagnfræðaskóla
Austurbœjar og Þorsteinn Einarsson íþróttafulltrúi. Eg mundi vel að aðalbaráttumál
þessara samtaka var bygging œskulýðshallar í Reykjavík. En hvernig gat Þorsteinn
Valdimarsson tengst þvímáli? Það upplýsti Þorsteinn Einarsson mig um. Þannig var að
guðfrœðideild Háskóla Islands lét œskulýðshallarmálið mjög til sín taka og undir hennar
merkjum beittu tveir menn sér sérstaklega í málinu. Það voru þeir Þorsteinn
Valdimarsson og Emil Björnsson, síðar prestur Oháða safnaðarins í Reykjavík. Það er
svo önnur saga, sem ekki verður rakin hér, að harðar deilur um hlutverk umræddrar
æskulýðshallar urðu banabiti bandalagsins.
9