Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1999, Side 17

Á fleygri stund með Þorsteini
Mývatnsferð - Jón
í Möðrudal sóttur
heim
Það mátti heita
árlegur viðburður að
skógræktarfólkið á
Hallormsstað færi í
sumarferðalag. Sum-
arið 1958 urðu Herðu-
breiðarlindir og Mý-
vatnssveit fyrir val-
inu. Lagt var upp í
ferðina laugardaginn
6. júlí með tjöld,
dýnur og svefnpoka.
Þorsteinn var út-
sem best og var ákveðið að fara fyrst í
Mývatnssveit. Farið var á báti út í Slútnes og
síðan tjaldað við Skjólbrekku og fór hópurinn
á dansleik þar um kvöldið. Kvöldinu lauk
með söngvöku í tjaldbúðunum. Þegar menn
vöknuðu á sunnudagsmorgun héldu flestir að
komin væri stórrigning, svo aðgangsharður
var mývargurinn við tjöldin. Nú var haldið í
Herðubreiðarlindir í blíðskaparveðri. Rútan
komst hins vegar aldrei alla leið á
ákvörðunarstað því að einhver geigur greip
bílstjórann, Stefán Guttormsson, þegar í
nefndur fararstjóri.
Þegar kom að vega-
mótunum inn í Lindir
var veðurútlit ekki
Þorsteinn og Sigurður Blöndal reyna með sér í kefli. Aðrirfrá vinstri; Sigríður
Sigurbjömsd., Kristín Askelsdóttir. óþ. drengur, Sigurður Þórólfsson, Sigurbjöm
Pétursson, Sven (norskur) og Víðir Stefánsson. Ljósm.: Loftur Guttormsson.
Af kraftbirtingu
Sigurði Blöndal er í fersku minni þegar Þorsteinn kom eitt sinn í Húsmæðraskólann á
Hallormsstað einhvern tímann á ámnum milli 1940 og 1946. Hefur þá líklega verið í
heimsókn á Hafursá. Þá settist hann við orgelið í Höllinni og þandi það af miklum
fítonskrafti. Hafði heimafólk ekki áður heyrt svo mikil hljóð koma úr þessu stofuorgeli.
Sumarið 1954 vann Þorsteinn við vatnamælingar með kempunni Sigurjóni Rist. Sagt er
að þeim félögum hafi eitt sinn orðið sundurorða er þeir voru við mælingar við Jöklu (Jökulsá
á Dal). Hafi þeir útkljáð ágreininginn með reiptogi yfir ána. Ekki fer sögum af leikslokum
en varla hafa aðstæður boðið upp á annað en jafntefli!
Þorsteinn hafði gaman af að reyna krafta sína. Fyrir kom að hann og Sigurður Blöndal
reyndu með sér í kefli. Fyrir þá sem horfðu á var aðalskemmtunin sú að fylgjast með því
hvor tók meira á með andlitinu og hallaðist víst ekki á.
15