Jökull - 01.12.1972, Blaðsíða 84

ulsins hefur ekki færzt nærri eins mikið og
tungan, sem sjá má af því, að snjórinn er þar
viða samhangandi við jökuljaðarinn, þótt hann
sé nokkuð sveigður.
Flest virðist benda til þess, að jökullinn hafi
hlaujrið skyndilega, og hlaupið hafi ekki varað
nema mjög stuttan tíma, ef til vill aðeins fá-
einar mínútur. Þar sem menn komu ekki að
jöklinum næstu dagana eftir hlaupið, verður
ekkert sagt um hreyfingar hans á þeim tíma.
Þeir, sem komu að jöklinum um og eftir rniðj-
an júnímánuð, töldu sig sumir hafa orðið vara
við hreyfingar í honum og heyrt skruðninga
mikla. Þegar ég kom að jöklinum, varð ég ekki
var við neina hreyfingu, fyrir utan hrap og
skrið steina og einstakra jaka í tungunni, vegna
bráðnunar, sem var allmikil þann dag. Við og
við heyrðust dunur eða dynkir, sem efalaust
stöfuðu af þessu hrapi.
A nokkrum stöðurn sáust þess merki, að vatn
hafði flóað út um sprungur í jökuljaðrinum,
en flóðið hefur varað stutt, því það hefur
horfið í snjóinn án þess að grafa hann neitt
að ráði. Eins og áður getur varð ekki vart við
neitt sérstakt flóð í ánni um það leyti sem
hlaupið gerðist né heldur eftir það.
Halldór Hallgrímsson á Melum tjáði mér, að
jökullinn í næsta dal fyrir vestan, svonefndum
Búrfellsdal, hefði hlaupið einhvern tímann á
árunum 1912—13. Þá hefði Búrfellsáin vaxið
mjög og verið jökullituð í nokkurn tima. Hins
vegar man enginn eftir hlaupi í Teigadalsjökli
áður.
Hinn rauði litur vatnsins í Teigaránni stafar
efalaust af óvenju ríkulegum rauðabergslögum
(rauðum gjallleir), sem víða er að finna í daln-
um, sem aftur bendir til að hann sé á gömlu
eldsprungusvæði. Til þess sama benda hinir sér-
kennilegu berggangar, sem kljúfa fjöllin upp í
eggjar, sunnan við dalinn, en einn slíkur mynd-
ar toppinn á Kerlingunni, sem er hæsti tindur-
inn austan dalsins.
Þess má geta að lokum, að vatnið í nokkrum
lindum rétt fyrir framan dalsmynnið varð
greinilega jökullitað eftir hlaupið, en rauða lit-
arins gætti þar ekki að ráði. Virtist svo sem
hann síaðist úr við það, að vatnið fór gegnum
berglögin, en hið fíngerða, gráleita grugg hélt
sér betur.
Viðbót við ritskrá
Jóns Eyþórssonar
Jon Eythorsson: Supplement to List
of Publications
I Jökli 18. ár, 1968, birtist ritskrá Jóns Ey-
þórssonar. Síðan hafa þessar greinar komið í
leitirnar:
1925
Det meteorologiske arbejde i Jotunheimen
sommeren 1924. Naturen, 247—256.
1927
ásamt H. W:son Ahlmann: Introductory
survey of the temperature conditions in the
Horung Massif during the summers of 1923—
1926. Geografiska Annaler, H 1—2.
1929
Veðurhæð. Almanak Þjóðvinafélagsins, 101 —
104.
1931
Korndyrkning pá Island. Naturen, 26—30.
1964
Breer og bremálinger. í Islands Hydrologi,
I 4, 1-9.
Den 4. Nordiske Hydrologkonferense, 10.—
15. ág. 1964. Orkumálastjóri, Vatnamælingar,
Reykjavík.
1971
ásamt Hlyn Sigtryggssyni: The Climate and
Weather of Iceland. The Zoology of Iceland.
I, Pt. 3, 62 pp. Munksgaard. Copenhagen
and Reykjavík.
82 JÖKULL 22. ÁR