Jökull - 01.10.1998, Blaðsíða 98

Eins og jafnan áður var unnið að margháttuðum
rannsóknum í ferðinni. Fer hér á eftir stutt yfirlit með
niðurstöðum eins og þær liggja fyrir. I Grímsvötnum
var hæð íshellunnar og vatnsborðið mælt með GPS GIS
tækjum Landsvirkjunar. Hæðin á borstaðnum reyndist
1471,4 m y.s. en vatnsborð í lítilli vök á gosstöðvunum
reyndist 1443 m. Ekki er víst að sú vök sýni rétt
vatnsborð enda augljóslega ekki í beinum tengslum við
vatnið undir hellunni. Líklegt er að vatnsborðið liggi 1-
2 metrum lægra og er vatnsborðið þann 14. júní því
talið hafa verið 1442±2 m y.s. Hefur vatnsborðið risið
um 15-17 metra á einu ári og vantaði þá 8 rnetra til að
ná sömu hæð og fyrir hlaupið 1991. Ef að líkum lætur
má búast við Grímsvatnahlaupi í vetur eða næsta vor.
Ekki tókst að mæla hæð Grímsvatnaskarðs að þessu
sinni vegna þoku.
Vetrarákoman á borstaðnum (64° 25.0'N, 17°
20.0'V) var mæld 11. júní og reyndist árlagið 4,71 m
þykkt og vatnsgildi þess 2550 mm. Er þetta nærri
meðallagi.
Ekið var urn Grímsvötn með GPS GIS tækin og
mæld nokkur samfelld hæðarsnið. Verða þau notuð til
að gera kort af yfirborði íshellunnar en það breytist með
hækkandi vatnshæð.
A Saltaranum var komið fyrir nýrri sjálfvirkri veð-
Freyr Jónsson gerir klártfyrir borun á Örcefajökli.
urstöð. Mælir hún hita- og rakastig, vindhraða og vind-
stefnu auk sólgeislunar. Þá var í ferðinni vitjað urn
veðurstöðvar Landsvirkjunar á Brúarjökli og Skála-
fellsjökli og lesið af þeim.
Vetrarákoman var mæld á sléttunni milli Hvanna-
dalshnúks og Hnappa (í 63° 59.8'N, 16° 39.0'V) þann í
12. júní. Boruð var 10,8 m djúp hola og reyndist árlagið
10,2 m og vatnsgildi þess 5750 mm. Er þetta dálítið
minna en mælst hefur á þessum stað undanfarin tvö ár
Vitjað var um stikur þær sem leiðangur Landsvirkj-
unar og Raunvísindastofnunar setti upp á Brúarjökli,
Dyngjujökli og Köldukvíslarjökli í byrjun maí. Voru
þær mældar inn með GPS tækjum og verða þær stað-
setningar notaðar til að reikna skriðhraða jöklanna.
Ferðin tókst með ágætum og sýndi að hægt er að
fara vorferðir í Grímsvötn án atbeina snjóbíla. Hinu er
ekki að leyna að reynt var að haga skipulagningu ferð-
arinnar með hliðsjón af takmarkaðri flutningsgetu.
Eldsneytisbirgðir félagsins á Grímsfjalli voru kláraðar
að rnestu. Erfitt rnundi hafa reynst að ljúka öllum
verkefnum leiðangursins hefði birgðanna ekki notið við
enda færi á jöklinum þungt lengst af. Engin þung
rannsóknartæki eins og íssjá, jarðskjálftamælar eða
bræðslubor voru tekin með að þessu sinni. Er augljóst
að öflugan snjóbíl þarf til flutninga næst þegar farið
verður í vorferð með slík tæki.
Fararstjóri í ferðinni var Magnús Tumi Guðmunds-
son. Sjöfn Sigsteinsdóttir sá um eldhússtjórn og
birgðahald en margir lögðu gjörva hönd á matseld og
uppvask og var það mál manna að allt hefði það farið
vel fram. Ástvaldur, ferðanefndin og bílanefndin báru
hita og þunga af undirbúningi ferðarinnar. Landsvirkjun
lagði til bíl og Vegagerðin styrkti félagið til elds-
neytiskaupa. Framlag þessara stofnanna var mikilvægt
og þakkarvert.
Bílar leiÖangursins við Nagg í Grímsvötnum.
96
JÖKULL, No. 45, 1998