Jón á Bægisá - 01.12.2001, Blaðsíða 58

Sagafrá Venesúela
- Þetta get ég heldur ekki, nema ég hafi tólin til, muldraði maðurinn.
Tígurinn leit fast á hann og sagði:
- Nú er komið að þér, Pemon. Nú skalt þú sýna þína list, þrisvar sinn-
um. Og geti ég ekki leikið eftir, þá skulum við vera vinir, en verðir þú
undir í viðureigninni ríf ég þig á hol.
Tungl óð í skýjum; maðurinn horfði á tunglið, og sagði svo við tígur-
inn:
- Bíddu við, Kækúse, ég ætla að skreppa...
Tígurinn varð nú tortrygginn og rumdi:
- Reyndu ekki að flýja. Ef þú gerir það, þá leita ég þig uppi, og þegar
ég finn þig, þá læt ég þig deyja.
- Þú þarft engu að kvíða, sagði maðurinn og hvarf að vörmu spori.
Hann hvarf inn í sefið; um leið og hann var kominn úr augsýn sneri
hann heim og fór að húsabaki, skrapp inn og sótti böku sem var þakin
gulu hálfmánalöguðu smásíli, sem kasabe heitir. Svo leit hann til lofts
og þegar hann sá að máninn faldi sig að skýjabaki, sneri hann hratt við,
þangað sem Kækúse beið í runnanum og sýndi honum bökuna:
- Veistu hvað þetta er, vinur minn, Kækúse?
- Nei, sagði tígurinn, það veit ég ekki.
Pemon sagði:
- Sjáðu loftið, sérðu ekki að máninn er horfinn?
Hinn grimmi tígur leit til lofts og síðan á bökuna:
- Ah! Veiddir þú tunglið? hrópaði hann.
- Já, sagði maðurinn og stakk gulu síli upp í sig.
Tígurinn fýlgdist með hverri hreyfingu og sá að þetta var gott:
- Safamikill, máninn, ha?
Maðurinn gaf honum það sem eftir var og sagði:
- Já, hann er góður, fáðu þér bita.
Tígurinn gleypti það allt í einu og stundi svo:
- Vandræði, hann er búinn.
- Gerir ekkert til, vinur, sagði maðurinn; nú birtist annar máni.
- Get ég veitt hann?!
- Nú auðvitað, alveg eins og óg veiddi minn.
- Og hvernig fórstu að því - að ná honum?
- Það var nú einfalt, sagði maðurinn. Ég klifraði hæst upp í tré og
stökk á hann þegar hann fór hjá.
Nú braust máninn fram úr skýjum og hélt áfram að líða.
Um leið og tígurinn sá það stökk hann upp í tré, það stærsta sem þar
var. Þar setti hann sig í stellingar, horfði festulega á andlit mánans -
hann gætti þess að láta engu skeika - og á réttu augnabliki stökk hann...
56
ffi// á J&ay/áá - TÍMARIT ÞÝÐENDA NR. 6 / 2001