Jón á Bægisá - 01.12.2001, Blaðsíða 74

Hjalmar Söderberg
En þessi athugun hennar leiddi ekkert í ljós. Hún rétti mér teikning-
una aftur og ég ætlaði að halda af stað. En þá kafroðnaði vesalings stúlk-
an allt í einu og sagði með grátstafinn í kverkunum:
- Svei, það er verulega illa gert af yður að vera að skopast svona að
mór. Ég veit ósköp vel að ég er fátæk stúlka og hef ekki haft tök á að
menntast neitt að ráði. En þér þurfið þó varla að gera gys að mér út af
því. Getið þór ekki sagt mér hvað myndin yðar á að tákna?
Hverju átti ég að svara? Ég hefði viljað gefa mikið fyrir að geta sagt
henni hvað myndin táknaði; en ég gat það ekki. Því hún táknaði ekki
neitt!
Já, nú eru mörg ár síðan þetta var. Nú reyki ég öðruvísi vindla og
kaupi þá í annarri búð og er lrættur að að velta fyrir mér tilgangi lífsins;
en það er ekki þar með sagt að ég hafi orðið einhvers vísari um hann.
Stefán Sigurkarlsson þýddi
72
á Jföœý'/já — Tímarit þýðenda nr. 6 / 2001