Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2010, Blaðsíða 42

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 1. tbl. 86. árg. 201038
Sú staða, sem lýst er hér að framan,
getur alltaf komið upp. Komum sjúklinga
á bráðamóttökur fjölgar með hverju árinu
og getur það leitt til lengri biðtíma.
Yfirfullar bráðamóttökur eru vel þekkt
vandamál víða um heim. Við slíkar
aðstæður er forgangsröðun sjúklinga
gríðarlega mikilvæg fyrir öryggi þeirra
ÞARF ÉG AÐ BÍÐA LENGI?
Innleiðing fimm flokka forgangsröðunarkerfis á slysa- og bráðadeild Landspítala
Við erum stödd á biðstofu bráðamóttöku. Þar sitja 25 manns á öllum aldri. Einn
er með blóðugar umbúðir á höfði, annar gengur órólegur um gólf og úti í horni
situr kona sem er föl og veikindaleg útlits. Allir hafa beðið í einhvern tíma eftir
að komast inn á deildina. Þeir sem hafa beðið lengst eru búnir að bíða í tvo
klukkutíma. Áhyggjufull kona er að tala við móttökuritarann og segir eiginmann
sinn mjög veikan og hann verði að komast næst að. Vitað er af sjúkrabílum á
leiðinni með tvo einstaklinga úr bílslysi. Læknavaktin hringir inn tilkynningu um
sjúkling með háan hita og hugsanlega lungnabólgu.
Ágústa Hjördís Kristinsdóttir og Ingibjörg Sigurþórsdóttir, ahjordis@lsh.is
og fyrir stjórnun á starfsemi deildarinnar
(Emergency Nurses Association, 2005).
Hvað er forflokkun?
Á sjötta áratug síðustu aldar var farið
að útbúa forgangsröðunarkerfi til þess
að tryggja betur öryggi sjúklinga á
sjúkrahúsum og stýra flæði sjúklinga. Slík
kerfi voru fyrst skipulögð og nýtt á vígvöllum
fyrri heimsstyrjaldarinnar, en þaðan kemur
alþjóðlega heitið – triage – sem leitt er af
frönsku sögninni trier: að flokka eða velja
úr. Hermenn voru þá flokkaðir þannig að
þeir sem þóttu lífvænlegir voru sendir sem
fyrst á sjúkrahús svo hægt væri að hjúkra